Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывлӑш сăмах пирĕн базăра пур.
сывлӑш (тĕпĕ: сывлӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта сывлама ҫӑмӑл — сывлӑш хӗллехи пек сивӗрех те уҫӑрах.

Здесь гуляли сквозняки, дышалось легко — воздух был полон уже по-зимнему резковатой.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сывлама сывлӑш пӗтрӗ манӑн!

Я задыхаюсь!

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Снаряд асар-писеррӗн шартлатнипе сывлӑш хумӗ ӑна лашинчен чылай аякка сирпӗнтерсе ячӗ те, ӳкнӗ хыҫҫӑн вӑл, вӗри ҫӗр ҫинче ал тупанӗпе питне пӗҫертсе, татах темиҫе чалӑш шуса кайрӗ.

Мощная волна сотрясенного разрывом воздуха далеко отбросила его от коня, и уже упав, он еще несколько саженей скользил по траве, обжигая о землю ладони и щеку.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Снаряд йынӑшса шартлатнӑ тата унӑн ванчӑкӗсем вшиклесе иртнӗ сасӑсем хӑлхара сирӗлсе ҫитеймерӗҫ-ха, ҫывӑхри лачакара сывлӑш хумӗ асар-писеррӗн пырса ҫапнипе ҫӗрелле авӑннӑ хӑмӑшсем те тӳрленсе ӗлкӗреймерӗҫ — сӑрт тӗмески ҫинчен татах тепӗр хутчен тупӑ аслати пек хӑватлӑн кӗмсӗртетсе кайрӗ те, снаряд хаяррӑн ӳлесе ҫывхарнӑ сасӑ Григорий чӗрине хиврен пӑчӑртаса хӗсрӗ, йӗнер ҫумне лӑпчӑнтарчӗ.

Еще не заглох в ушах его стонущий визг и вой осколков, еще не успели подняться в ближней музге камыши, поваленные буревым давлением воздуха, с шорохом выпрямлявшиеся, — как на горе раздался гром орудийного выстрела, и вой приближавшегося снаряда снова стал давить Григория, прижимать его к седлу.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мучи ҫавӑн пек шантарнипе лӑпланса, вӑл тутипе выҫкӑннӑн курка патне тӗршӗнчӗ, хальхинче ним шикленмесӗр, сывлӑш ҫавӑрмасӑр куркана тӗплерӗ.

Успокоившись дедовым заверением, он жадно припал губами к кружке и уже без опаски и без передышки опорожнил ее до дна.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон сӑрчӗ ҫинчен лавсемпе пӗрле ҫеҫенхирти йӳҫек сывлӑш та хутора чӑлханса ҫитрӗ тейӗн — сывлама пӑчӑ пулса килчӗ.

Словно вместе с подводами свалилась в хутор с обдонского бугра и едкая степная духота.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр умӗнхи сывлӑш ҫав тери пӑчӑ пулнӑран ҫул хӗрринчи ҫӳллех мар хӗвелҫаврӑнӑшсен ҫамрӑк ҫулҫисем те пӗтӗрӗнсе шупкалма пуҫланӑ.

Так душен и сперт был предгрозовой воздух, что у дороги сворачивались и блекли молодые листки невысоких подсолнухов.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывлӑш ҫумӑр умӗнхи пек вӗриленсе кайрӗ.

Парило, словно перед дождем.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывлӑш тирек йывӑҫҫисен ӑша леклентерекен пылак шӑршине тулнӑ.

Приторно-сладким клейким запахом тополей был напитан воздух.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кубань хӗрлӗармеецӗсем унӑн 1-мӗш дивизине сывлӑш ҫавӑрма памасӑр хӑваласа кайрӗҫ.

Кубанцы погнали его 1-ю дивизию без передышки.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки сывлӑш тухиччен пирӗн пӗр япалана астӑвас пулать.

Об одном мы должны помнить до последнего выдоха.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ӑшри вӗри сывлӑш хумӗ пырса ҫапнипе типнӗ тутине ҫулласа илчӗ, куҫне тӳпе тӑрӑх шутарса ҫӳлелле пӑхрӗ.

Григорий облизал спекшиеся от внутреннего жара губы, повел глазами по небу.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмах парӑр ахаль салтака! — хӑрӑлтатса кӑшкӑрчӗ Штокман, аран-аран сывлӑш ҫавӑрса.

Слово рядовому бойцу!.. — прохрипел Штокман, едва переводя дух.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий учӗ, кӳлленчӗк хӗрринчи пӑра чӗрнипе пусса ватрӗ те, ҫавӑнтах сывлӑш ҫавӑрса, чарӑнса тӑчӗ; Григорий йӗнер ҫинчен сиксе анчӗ, чӗлпӗре крыльца карлӑкӗ ҫумне явакласа, тӗттӗм ҫенӗке кӗрсе кайрӗ.

Конь Григория копытом разбил на краю лужи лед и стал, разом переведя дух; Григорий прыгнул с седла, замотал поводья за перильца, вошел в темные сени.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӑх-халӗ, йӗри-тавра мӗнешкел таса ҫурхи сывлӑш, эсӗ ав ӑна шӑршлӑ тӗтӗм мӑкӑрлантарса пӑсатӑн…

— Гля, какой кругом вешний дух чистый, а ты поганишь грудя вонючим дымом…

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий йӗнер ҫинче тӳрленсе ларчӗ, пӑчӑхса ҫитнӗ евӗр кӑкӑр тулли сывлӑш ҫӑтрӗ те, атӑ сӑмсисене йӑранасем ӑшне шаларах чиксе, хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Григорий выпрямился в седле, жадно набрал в легкие воздуха, глубоко просунул сапоги в стремена, оглянулся.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсен пичӗсемпе тутисем кӑвакарса кайрӗҫ; вӗсен сарлака кӗпе аркисем айӗнче сивӗ сывлӑш хумӗсем намӑссӑррӑн хуҫаланчӗҫ.

У баб синели щеки и губы; под широкими подолами юбок охально хозяйничал мороз.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, пӗшкӗне-пӗшкӗне, ним сывлӑш ҫавӑрмасӑр, хӗреслӗ урамсем урлӑ чупа-чупа каҫрӗ.

Он, пригибаясь, перебегал перекрестки, ни разу не передохнул.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл терраса тӑрӑх хыттӑн кӗптӗртетсе чупса иртрӗ, ҫиллине шӑнарайманнипе алӑксене шанлаттара-шанлаттара хупса, алӑкра чарӑнса тӑчӗ те, сывлӑш ҫавӑрса, кӑшкӑрса каларӗ:

Он резво бежал по террасе: свирепо прохлопал дверями и, став на пороге, переводя дух, крикнул:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Алешка сывлӑш ҫавӑрса илсе малалла туртӑнчӗ.

Алешка перевел дух, рванулся вперед.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех