Шырав

Шырав ĕçĕ:

стена сăмах пирĕн базăра пур.

стена (тĕпĕ: стена) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Стена хӗрринче тӑвӑр кӑна тимӗр крават пурччӗ, ура вырнаҫтармалли енче хӗрарӑм кӗпи тирпейлӗн ҫакӑнса тӑрать.
Узкая железная кровать стояла у стены, в ногах было аккуратно сложено женское платье.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк мана ача сасси илтӗнчӗ, пуҫ тӗленчи ҫурӑк стена хушшинчен пӗр вуник ҫулхи хурарах кӑна питлӗ ачана курах кайрӑм.
В эту минуту послышался детский голос, и в проломе стены, как раз над моей головой, показался мальчик лет двенадцати, смуглый и широкоскулый.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унччен кунта Медицински институт пулнӑ-мӗн — стена ҫинче вилӗ кӗлеткисем ҫакӑнса тӑратчӗҫ-ха, пичӗсем хӑрушӑччӗ; вӗсене, нервисене кӑтартмалла пултӑр тесе, тирне ҫурри таран сӳнӗччӗ.
Прежде здесь находился медицинский институт — ещё висели на стенах муляжи с мёртвыми, страшными лицами, наполовину содранными, чтобы показать, как расположены нервы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара тарӑнӑн сывласа, стена ҫине хут листа ҫакса хураҫҫӗ вӗсем — ку ҫын ан ҫухалтӑр-ха, теҫҫӗ пуль.
и, вздохнув, прикалывают к стене — чтобы не затерялся — листок бумаги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, сӗтел ҫине ҫаруран тӑрса стена ҫинчи эрешмен картисене тасатас тесе, мелке ҫумне йӗпе ҫӗтӗк-ҫурӑк вырнаҫтарнӑ чух такам алӑка шаккарӗ те, Валя, таса мар шыва витрепе ҫӗклесе, алӑк уҫма васкаса чупрӗ.
Вот так-то, босиком, в подоткнутой юбке, я стояла на столе и наматывала на швабру мокрую тряпку, чтобы смести со стен паутину, когда кто-то постучал и Валя побежал в переднюю, прихватив ведро с грязной водой.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ак ку мӑйракаллӑ ӗне», — тет мана анне; эпӗ пӗчӗк крават ҫинче выртаттӑм, анне ман умма ларнӑччӗ те эпӗ ун аллисенчен ӳкнӗ стена ҫинчи мӗлкене пӑхмастӑм, алли ҫине пӑхаттӑм, кулатчӗ вара вӑл.
«А вот корова рогатая», — это говорит мама; я лежу в кроватке, а мама сидит рядом, держит руки перед стеной и смеётся, что я смотрю не на тень, а на руки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аллисемпе пуҫне хӗстерсе тытать, вара стена ҫине ӳкекен мӗлки ҫинче вӑрӑм сӑмсаллӑ кулашла пуҫсем иккӗн тан тухса тӑраҫҫӗ.
Он брался руками за голову, и тогда на тени, метавшейся за ним по стене, бесшумно вырастали две смешные носатые морды.

Стена пӗренисем хушшипе хурса тухнӑ чӳпӗк йӑрӑм-йӑрӑм шурӑпа пасарнӑ.
с белыми полосами заиндевевшей пакли вдоль бревенчатых стен.

Стена леш енче ырханкка ачам выляса тӑрать пек, эпӗ кавир ҫине выртнӑ та, итлетӗп, тӑнлавӑма хӗссе тытса итлетӗп.
Худенький мальчик играет за стеной, а я лежу на ковре и слушаю, слушаю, сжимая виски.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫуртӑн виҫҫӗмӗш хутӗнчен тайӑлнӑ буфет тытӑнса тӑрать, стена ҫинче хӗрарӑм шӗлепкипе пальто ҫакӑнса тӑни курӑнать.
С третьего этажа висел, накренясь, буфет, на стене были ясно видны пальто и дамская шляпа.

Ҫӳҫӗ чӗтре-чӗтре илет — вара сасартӑк стена ҫумне пит-куҫӗпе хӗсӗнчӗ те, аллисене сарса ячӗ…
Волосы вздрагивали — и вдруг она прижалась лицом к стене, раскинула руки…

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунҫулӑмра пирвайхи хут куртӑм эпӗ пуҫпа стена ҫине ҫапӑннине.
Впервые в жизни я увидела, как бьются головой об стену.

Эпӗ хамӑр участока шыраса тупрӑм, унта наҫилкке тӑрӑнтарса хунӑччӗ, ун ҫине стена хаҫачӗ ҫапнӑ, ҫавӑнталла халь урӑх ҫынсем пыраҫҫӗ.
По воткнутым в землю носилкам, на которых висела стенгазета, я отыскала наш участок; к нему уже подходили новые люди.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ав, пӑх, — ман ҫине мар! — лерелле пӑх… стена ҫумӗнчен иккӗмӗш тенкел, пӗр хӑми хӑйпӑнса тӑрать.
— Вон, гляди, — да не на меня! — туда гляди… вторая скамейка от стены, где одна доска отскочила.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑсу кӑна кайӗ: ҫумрах, ҫак стена леш енче, — Мускав, Комсомол площачӗ, пӗлекен урамсем.
И подумалось только: вон там, за этой стеной, — Москва, Комсомольская площадь, знакомые улицы.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня вара куркине ҫӳле ҫӗклерӗ те тӗпӗ курӑнмалла шалт ӗҫнӗ хыҫҫӑн куркине стена ҫине ҫапса ватрӗ…
И, высоко подняв бокал, Саня пьёт до дна и со звоном разбивает его о стену…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иртеньевпа пӗрле пысӑк зал урлӑ каҫнӑ чух эпӗ стена ҫинче ылтӑн хашакаллӑ пӗр пысӑк портрет куртӑм.
Проходя обратно с Иртеньевым через большую залу, я увидела на стене портрет в тяжелой золотой раме.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

15-мӗшпе 17-мӗш №-лӗ икӗ ҫурта брандмауер текен стена уйӑрса тӑрать, икӗ тем пысӑкӑш корпус ун ҫумне ик енчен хире-хирӗҫ сыпӑнса ларнӑ, темелле.
Дома № 15 и № 17 были разделены толстой, высокой стеной — брандмауэром, к которому с двух сторон приросли корпуса обоих зданий.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кирпӗчсем саланса выртнине тата йӗпе стена пӗр тӗлте хӑйпӑнса тӑнине куртӑм.
Я увидела битые кирпичи, развороченную кладку мокрой стены.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак ҫакӑнта ҫеҫ сикмелле, пӗр хамӑр пӗлекен кирпӗче чул стена ҫумӗнчен туртса илмелле, вара, алла чик те, шалта ларакан шӑвӑҫ арчана туртса ҫеҫ кӑлар — пирӗн гороскопсем ҫавӑнта.
Надо было спрыгнуть вниз, разобрать несколько кирпичей в каменной кладке, где была замурована старая жестяная ботаническая коробка, служившая хранилищем наших «загадалок».

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика