Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗркесене (тĕпĕ: йӗрке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кам хушрӗ сана ҫав кирлӗ мар ырӑ йӗркесене вӗренме?

Кто тебе велел набираться дурацкого благородства?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тӑлӑх арӑм патӗнчи йӗркесене те эпӗ пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн пурне те хӑнӑхса пытӑм — тӳсме вӗрентӗм эпӗ ҫав йӗркесене.

И ко всем порядкам у вдовы я тоже мало-помалу привык — как-то притерпелся.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫулпуҫне пытарнӑ ҫӗрте пулса пытару вӑхӑтӗнчи мӗнпур юнлӑ йӗркесене курса тӑмалла пулчӗ.

Они должны были присутствовать при погребении вождя и при всех кровавых обрядах, сопровождающих это погребение.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Альбина, дипломатиллӗ йӗркесене асра тытса, старик пӳлӗмӗнчех юлчӗ.

Альбина из дипломатических соображений оставалась жить на половине старика.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗсемпе пуҫламӗш йӗркесене ярса илчӗ, вӗсем тӑрӑх васкаса чупрӗ.

Схватил глазами первые строки, бежал по ним не отрываясь:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Взводсемпе батальонсем тата полксем пӗрре пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса арпашӑнаҫҫӗ; тепре пӗринчен пӗри таҫта аякка юлса сапаланса пӗтеҫҫӗ те, вара тивӗҫлӗ йӗркесене майлаштарса ҫитериччен питӗ нумай вӑхӑт иртет.

Взводы, батальоны и полки то смешивались в одну кучу, то удалялись друг от друга на большое расстояние, и требовалось очень много времени, чтобы восстановить должный порядок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӗтӳри йӗркесене ҫирӗп тытса пынипе ҫулҫӳревҫӗсем питӗ хавхаланаҫҫӗ.

Путешественники восхищались дисциплиной, установленной в стаде.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван перо илчӗ те, пӗр шухӑшласа тӑмасӑрах, ҫак йӗркесене ҫырса хучӗ:

Лорд Гленарван снова взял перо и уверенной рукой написал следующее:

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Маюк ҫак йӗркесене ӗненмесӗр тепӗр хут вуласа тухать, унтан тата тепре.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Куҫ хӳрипе пӑхатӑп та эпӗ — пакша асӑрханса, турат ҫинчен турат ҫине анса, ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарать, акӑ вӑл, айванскер, тӳрех ман хыҫран хулпуҫҫи урлӑ эпӗ кӗнеке ҫине улӑп ҫинчен ҫырнӑ йӗркесене карӑнса пӑхать.

Уголком глаза я вижу, как она осторожно спускается с сучка на сучок, ближе, ближе и вот прямо из-за спины поверх плеча моего смотрит, дурочка, в мои строки о великане, истратившем для ночевки в лесу муравьиное государство.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Эпӗ, сӑмахран, питӗ лайӑх пӗлетӗп: эсир манӑн хӑнӑхнӑ йӗркесене, манӑн туалета, юлашкинчен манӑн тирпейлӗхе кулӑшла тесе шутлатӑр, анчах ҫак вӑл пӗтӗмпех хама-хам хисепленӗ пирки, тивӗҫлӗхе пула пулса пырать; ҫапла-с, ҫапла-с, тивӗҫлӗхе пула.

Я очень хорошо знаю, например, что вы изволите находить смешными мои привычки, мой туалет, мою опрятность, наконец, но это все проистекает из чувства самоуважения, из чувства долга, да-с, да-с, долга.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Невски проспектра» Пискарев художник искусствӑна чунтан-чӗререн парӑнса тӑрать, вӑл хӑй шухӑшласа кӑларнӑ идеальнӑй тӗнчере пурӑнать, таврари пурнӑҫа, ҫӗр ҫинчи ултавлӑ та тискер йӗркесене тӗл пулсанах вӗсене чӑтаймасӑр вилсе выртать.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Крепостла йӗркесене, пӗр ҫын тепӗр ҫынна пусмӑрласа пурӑннине пула вӑл вӑхӑтра государствӑпа общество пурнӑҫӗнче ултавпа суялӑх пуҫ пулса тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Ун ҫинчен хаҫатра ҫырма пуҫларӗҫ — ку уншӑн ҫӗнӗ япала ӗнтӗ; темиҫе хут та вуласа тухрӗ вӑл ҫак йӗркесене.

О нем заговорили печатно — это было для него новостию; несколько раз перечитывал он строки.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Паллах, сире юрать, ваше благородие, — эсир ют ҫӗршывран килнӗскер, пирӗн йӗркесене пӗлместӗр.

Конечно, вам простительно, ваше благородие, — с чужой стороны, порядков наших не знаете.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

А в нашей буче боевой, кипучей и того лучше, — тенӗ йӗркесене хирӗҫ: «Эпӗ те ҫапла шухӑшлатӑп», — тесе паллӑ тунӑ.

А против строчек: А в нашей буче, боевой, кипучей, — и того лучше, — стояла пометка: «И я так думаю».

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Полк ҫапӑҫусенче хастар, мораль тӗлӗшӗнчен ҫирӗп пулнине тата салтаксем кавалеринчи йӗркесене чип-чипер тытса пыма хӑнӑхнипе палӑрса тӑрать.

Полк отличался боеспособностью, моральной устойчивостью и щеголеватой кавалерийской подготовкой бойцов.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ачалла ахӑлтатрӗҫ вара казаксем, вӑл вӗсене вӗҫкӗнле хӑпартланса, юри тӑтӑрхаланса ҫырнӑ ҫак йӗркесене вуласа парсан:

А казаки добродушно ржали, когда он читал им вслух бравурные, притворно-бодрые строки:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗн ӗҫ ҫук вӗсем патӗнче хамӑр йӗркесене тума.

Нам у них свои порядки не устанавливать.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суворов ҫӗнӗ йӗркесене курайми пулса ҫитнӗ, час-часах вӗсем ҫинчен начарпа асӑннӑ.

Суворов возненавидел новые порядки и часто дурно о них отзывался.

Пудра — пӑшал тарӗ мар // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех