Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗркесене (тĕпĕ: йӗрке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем ют ҫӗршыври япаласене, унти йӗркесене хисеплеҫҫӗ.

Это глупое пристрастие к заграничному.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Григорьев хӑй аван, тӳрӗ ҫын, анчах сыхланма, вӑрттӑн ӗҫлемелли йӗркесене тытса пыма пӗлместчӗ.

Вася Григорьев, человек честный, но очень неосторожный, никак не мог привыкнуть к правилам конспирации.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Паллах, Володя вӑрманпа ҫыхӑнмалли йӗркесене пӗлет, унпа калаҫса пӑхасах пулать.

Ясно, у Володи есть пути к лесу, и нам нужно это использовать.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Унта эп сирӗн культурӑна, сирӗн йӗркесене пӗлтӗм.

Там и вашу культуру и порядки узнал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хула комитечӗн секретарӗпе урамра калаҫни вӑрттӑн ӗҫлемелли йӗркесене пурне те пӑсни пулать, анчах мӗн тӑвӑн!

Разговор с секретарем горкома на улице — грубейшее нарушение всех правил конспирации, но что было делать!

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫав йӗркесене вуласан, Луиза ҫырӑва ним хӗрхенмесӗр лучӑркаса тӑкнӑ.

Прочтя эти строки, Луиза безжалостно смяла письмо.

LIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мария Ильинична хаклӑ йӗркесене тепӗр хут вуласа тухрӗ те камерӑри пӗчӗк сӗтел ҫине — илемсӗр ҫапса лартнӑ, вӑхӑт нумай иртнине хуралса кайнӑ виҫӗ хӑма ҫине — шухӑшлӑн пӑхса ларать.

Мария Ильинична перечитала еще раз дорогие строки и задумчиво смотрит на столик в камере — грубо сколоченные три доски, почерневшие от времени.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак йӗркесене пӗтӗмпех кислотапа йӗпетнӗ.

Эти строчки сплошь залиты кислотой.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак йӗркесене Саша аялтан чӗрнӗ.

Саша подчеркнул:

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя ҫак йӗркесене сирсе пӑрахас, хуратса хурас тенӗн хаҫат ҫийӗн пӳрнипе сӑтӑрса илчӗ, ҫак сӑмахсен хӑрушӑ та тискер пӗлтерӗшне ӑнланса илме те ун хал ҫитмерӗ.

Володя провел ладонью по газете, словно хотел смахнуть, стереть эти строки, и никак не мог заставить себя осознать зловещий и чудовищный их смысл.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ваня кӗнекене аллинче ҫавӑркаласа пӑхрӗ, уҫкаларӗ, суккӑр ҫын пек йӗркесене пӳрнисемпе хыпашлакаларӗ, ӳкерчӗк таврашне курсассӑн унӑн куҫӗ ҫиҫе-ҫиҫе илчӗ.

Ваня вертел в руках книгу, перелистывая ее, как слепой, ощупывал пальцами строчки, и глаза его оживлялись, когда он встречал картинку.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Саша ку йӗркесене уйрӑмах йыхравлӑ юрлама пӗлет, Володя, пур тӗлӗшпе те пиччӗшӗ пек пулма тӑрӑшаканскер, ун ҫине пӑхса, унпа тата аппӑшпе пӗрле пӗтӗм сассипе хыттӑн юрлать:

У Саши они звучали особенно призывно, и Володя, старавшийся во всем подражать брату, вместе с ним и сестрой громко пел:

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ку йӗркесене Дик Сэнд малтанах лайӑх пӗлнӗ, хӑй тинӗсре чухне вӗсем тӗрӗс иккенне курнӑ, ҫавӑнпа халӗ ҫанталӑк улшӑнӑвне хатӗрленсе кӗтсе илме пултарать.

Дик Сэнд отлично знал эти правила и за время своей жизни на море много раз убеждался, насколько они верны, а потому мог заранее подготовиться ко всем переменам погоды.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑйне темиҫе кун хушши комендатурӑра тытса усранӑ хыҫҫӑн Якшин ҫынсемпе ытларах хутшӑнма пуҫларӗ, урамра тӗл пулнӑ ҫынсемпе час-часах калаҫакан пулчӗ, тепӗр чухне тата ҫӗнӗ йӗркесене хирӗҫле сӑмахсемпе перкелешкелерӗ.

Но после того как Якшина несколько дней продержали в комендатуре, пошли о нем противоречивые слухи, тем более что стал он общительным, заговаривал на улице с людьми и даже высказывался против «нового порядка».

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ӑна тин кӑна пуҫланса кайнӑ халӑх юхӑмӗ шиклентернӗ; ҫак юхӑм ялта темиҫе ӗмӗр хушши ҫирӗпленсе пынӑ авалхи йӗркесене ҫурхи шыв пек хӑвӑрт ҫӗмӗрсе кайнӑ.

Ее пугала поднявшаяся народная волна, которая стремительно, как река во время ледохода, ломала весь привычный, установленный веками уклад жизни в деревне.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юлашкинчен Давыдов йӗркесене иккӗллӗ-виҫҫӗллӗ курма пуҫларӗ, икӗ йӑнӑш сиктерсе хӑварнӑ хыҫҫӑн тин кӑшт канмалла иккенне ӑнланчӗ.

Наконец у Давыдова строчки стали сливаться в глазах, он пропустил две поправки и понял, что нужно сделать перерыв.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Халиччен ҫирӗпленсе ҫитнӗ мӗн-пур йӗркесене ҫӗмӗресси…

Ломка всех установившихся представлений…

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ҫак хут ҫине, пичетленӗ йӗркесене урлӑ май, алӑпа пысӑк саспаллисемпе ҫырнӑ.

На котором поперек печатных строк было написано что-то от руки крупными буквами.

Прямой провод тӑрӑх пулса иртнӗ калаҫу // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Манӑн юри хатӗрленӗ кӗҫӗн тата вӑтам комсостав пулмасан, эпӗ ҫынсене регулярнӑй ҫарти йӗркесене вӗрентме пултараймастӑп, — тенӗ.

Я не смогу приучить людей к порядку регулярной части, если не буду иметь подготовленного младшего и среднего комсостава.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Анчах патша хӑй туса панӑ йӗркесене пӑсни пӗрре те килӗшӳллӗ ӗҫ мар.

Но негоже государю нарушать установления свои.

Шаутбенахт Петр Михайлов // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех