Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнте (тĕпĕ: ӗнт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Радӑн хӑйне ҫак ҫын рыцарле хӳтӗленӗ чухнех-ха чун хӑвачӗпе тав тӑвас туйӑм хускалнӑччӗ, тав тӑвас туйӑм вӑл малтанхи самантра кӑначчӗ-ха, тепӗр саманчӗ вара — савассиех пулчӗ ҫав ӗнте.

Еще в тот день, когда он так по-рыцарски ее защитил, она почувствовала к нему ту горячую благодарность, которая в первый момент — только благодарность, а во второй — уже любовь.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ик-виҫӗ чжан пек кайрӗ те ӗнте вӑл, ун кӑвакарнӑ ҫӳҫепе шур халачӗ, вӑкӑрӗпе шур хутаҫӗ ҫаплипех курӑнаҫҫӗ-ха.

На расстоянии двух-трех саженей еще виднелись седые волосы, желтый халат, черный вол и белый мешок.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Аннемӗрсен чирӗсем урлӑ ҫуралатпӑр, ӗҫлетпӗр, ӑслӑлӑхсене вӗренетпӗр… мӗн тума-ха ӗнте ҫаксем пӗтӗмпех?

Родимся в болезнях матери, едим, пьем, науки проходим, помираем… а для чего всё это?

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

— Ҫапла ӗнте ҫав, — терӗ Иван Иваныч, — хулара пӑчӑхса, хӗсӗнсе пурӑнса ирттеретпӗр эпир, кирлӗ мар хутсем ҫырса ларатпӑр, винтла вылятпӑр — ҫак хупӑлча мар-им вара?

— То-то вот оно и есть, — повторил Иван Иваныч, — а разве то, что мы живем в городе в духоте, в тесноте, пишем ненужные бумаги, играем в винт, — разве это не футляр?

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Кайӑк ҫук чухне, кастрюля та шӑпчӑк, теҫҫӗ, дача ҫук чухне, ку та пырать, эсир тара илместӗр пулсан, теприсем илӗҫ, пурӗпӗр, кам та пулин пурӑнатех ӗнте ку ҫуртра.

— На бесптичье, как говорится, и кастрюля соловей, а когда нет дач, так и эта в добрую душу сойдет, не вы наймете, так другие наймут, а уж кто-нибудь да будет в ней жить.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Мӗн тума пӗлмелле ӗнте пирӗн, телейсӗр тӑлӑх-туратскерсен!

Что ж мы теперь делать будем, сироты мы несчастные!

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эпӗ темиҫе хут та чӗркуҫҫи таранах ана-ана кайрӑм ӗнте.

Несколько раз я уже проваливался по колена.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Туссем те, тӑшмансем те, юрату та тепӗр хут килсе тухрӗ, анчах пурнӑҫ урӑхланчӗ ӗнте, халӗ тӑшмансем мар, туссемпе юрату ҫӗнтерсе ҫиеле тухрӗҫ.

И друзья, и враги, и любовь повторились снова, но жизнь стала иной, и победили не враги, а друзья и любовь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ледковах ҫав ӗнте!

Ну конечно, Ледков!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ирӗк ухута» тесе эпир разведка кӑтартӑвӗсӗр вӗҫнине калатпӑр; паллах ӗнте, нимӗҫ конвойӗсемпе хирӗҫ пуласса пӗр иккӗленмесӗр шухӑшлакан вырӑнсене вӗҫетпӗр.

так называется полёт без данных разведки, но, разумеется, в такие места, где наиболее вероятна встреча с немецким конвоем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та, Ҫурҫӗрти тинӗс ҫулӗ тӑрӑх гидрологический енӗпе ӗҫленӗ чух Архангельски базӑна чарӑнмасӑр иртсе канма ҫук ӗнте.

Правда, для любых гидрологических работ по Северному морскому пути основной базой оставался Архангельск.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1942 ҫулхине вӑрҫӑра пулмалли командира ҫакӑн пек кантарни мӗне пӗлтернине эпӗ пӗлеттӗм ӗнте.

а я знал, в каких случаях медкомиссия давала подобное заключение строевому командиру в 1942 году.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ку ытла пысӑк инкекех мар ӗнте, ҫакчӗрех, эпӗ ҫав листа ҫине пурпӗрех пӑхас ҫук.

Но это ещё не беда, пусть прикалывает, всё равно я не стану смотреть на этот листок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнте пӗтӗмпех пӗтрӗ!

А теперь пиши пропало!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлместӗп ӗнте, таҫта хӑвалатӑп ӑна эпӗ.

Не знаю, куда я гнала его.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан ытла мӗн ӗмӗтленме пулать ӗнте хальхи пек йывӑр вӑхӑтра?

Чего же ещё желать в такое тяжёлое время?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петьӑпа эпир ӑна илме тесе клиникӑна кайрӑмӑр та, эп ӑна алла илме кӑна мар, перӗнсе пӑхма та хӑраса тӑтӑм, халӗ кулӑшла ӗнте эпӗ хӑраса тӑни.

Теперь мне смешно вспомнить, как я боялась не только взять его на руки, но даже дотронуться до него, когда мы с Петей пошли в клинику, чтобы взять его домой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сакӑр сехетре хайхи карчӑк темшӗн телефонпа пӗлтермерӗ, вара эпир каллех клиникӑна чупса ҫитрӗмӗр те, хальхинче ӗнте, хай, профессора чирлисене пӑхса тухнӑ хыҫҫӑн коридорта тытма сӗннӗ чипер сестрапа калаҫрӑмӑр.

В восемь часов сиделка почему-то не позвонила, и мы опять побежали в клинику и снова говорили — на этот раз с той милой сестрой, которая посоветовала нам ловить профессора после обхода.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗнте пӗтӗмпех кукамайла тухать — ҫак чееленнисем те, какайпа пӗҫернӗ хам юратнӑ кукӑль те, ун валли ҫу хӗрхенмен вара.

Всё это было совершенно в бабушкином духе — эти хитрости и в особенности мой любимый пирог с мясом, на который она не пожалела масла.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку ӗнте Николай Антоныч таврӑнман чухнеччӗ-ха.

это было, когда Николай Антоныч еще не вернулся.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех