Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ҫапла ӗнте, ачам, — терӗ нимӗҫ хӗрарӑмӗ вырӑсла, тӳсӗмлӗн кулнӑ май ылттӑн шӑлне каллех кӑтартса, — эпӗ сана юратнине тата эпӗ сана ырӑ суннине эсӗ хӑвах куратӑн ӗнтӗ.

– Итак, мальчик, – сказала немка по-русски, терпеливо улыбаясь и снова показывая золотой зуб, – ты видишь сам, что я тебя люблю и желаю тебе блага.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Ну, мӗнех ӗнте вара, — тесе лӑплантарма тӑрӑшать хӑйне хӑй.

– Ну, что ж такое, – успокаивал он себя.

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Ачи ҫинчен калаҫмалли те ҫук ӗнте, — терӗ Горбунов, кӑмӑллӑн кулса.

– Паренёк хоть куда, – сказал Горбунов, улыбаясь широкой, свойской улыбкой.

11 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Ну, ҫапла тӑк ҫаплах ӗнте вӑл, — терӗ Горбунов, лутӑрканса ҫуталсах кайнӑ наган кабурӗ айӗнчи шинель хутламӗсене тӳрлетсе.

– Ну, стало быть, так и так, – сказал Горбунов, выправляя складки шинели из-под обмявшейся, потёртой до глянца кобуры нагана.

5 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Вӑл, куҫ харшисене ҫӳлелле ҫӗклесе, куҫӗсене чарса пӑрахрӗ те темиҫе хутчен пуҫне тайса илчӗ, ку ӗнте вӑл ҫав тери кӑмӑллӑ пулнине, чӗререн тав тунине пӗлтернӗ.

Он только благодарно закивал головой, высоко поднял брови домиком и выкатил глаза, выражая этим высшую степень удовольствия и благодарности.

4-мӗш сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Тӗксӗмӗн палӑрнӑ япаласем халӗ ӗнте уҫҫӑнах курӑннӑ.

Мутные очертания предметов принимали предельно чёткую форму.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Эпӗ ахаль те ӗнте, ҫӑвар тути килтер тесе, лайӑхрах ятлаҫса илмешкӗн тесе, хӑшпӗр чухне маччана тарса хӑпаратӑп, — ахаллӗн эпӗ вилсе каяттӑм, туршӑн та.

Приходится лазить на чердак, там отводить душу, а то просто хоть помирай.

35-мӗш сыпӑк. Хисепе тивӗҫлӗ Гек вӑрӑ-хурахсен шайккине кӗрет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Эсӗ ҫавӑн ҫинчен шухӑшлас пулсан та, маншӑн хаклӑ пулӗччӗ, ӑна тӑвасси ҫинчен каламастӑп та ӗнте…

— Хоть бы подумал обо мне, все-таки это лучше, чем ничего.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Мӑнаккӑшӗ чуптурӗ те ӑна, ҫавсем ӗнте пӗр ҫулталӑка та ҫитетчӗҫ пулӗ, тапхӑрӗ-тапхӑрӗпе Тома акӑ ҫакӑн пек туйӑнчӗ: «Мӑнаккӑше хӑйне юратни турра тав тунипе юратса чуптунинчен мар, чышкӑ парса илнисенчен ытларах палӑрса тӑрать», — терӗ вӑл.

Сколько прежде не получал за целый год; он и сам бы не мог сказать, в чем больше выражалась любовь к нему и благодарность богу — в подзатыльниках или в поцелуях.

17-мӗш сыпӑк. Пиратсем хӑйсене пытарнӑ ҫӗре пыраҫҫӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫапла ӗнте хӗн-хур куракан икӗ ача, хӑйсен хуйхисем ҫинчен пӗр-пӗрне каласа кӑтартса, юнашар утса пычӗҫ.

Оба мальчика пошли дальше, делясь своими печалями.

13-мӗш сыпӑк. Пиратсен шайкки парӑссем карать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ия, вӑл мӗн тӑвассине йышӑннӑ ӗнте.

Да, он решил, что будет делать.

8-мӗш сыпӑк. Пулас харсӑр пират // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Сид хура ҫипе астутарса Том суйнине палӑртнӑчче-ха, халӗ ӗнте уншӑн Сида тавӑрсан, Томӑн ӑшчикӗ канлӗхпе тулчӗ.

Теперь душа его успокоилась: он отплатил Сиду за то, что тот подвел его, обратив внимание тети Полли на черную нитку.

3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.