Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳхе сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӳхе (тĕпĕ: ҫӳхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑлт ӗлӗкхиех: именчӗклӗ куҫ хӑрпаххисем те (вӗсен айӗнче савӑнӑҫлӑ хура куҫӗсем йӑл-йӑл ҫунаҫҫӗ), хӑюллӑ куҫхаршийӗсем те (сӑмса тӑпсинче тӗк ҫеҫ тӑраканскерсем тӑнлав патнелле чӗтревлӗн ҫунатланса каяҫҫӗ), ҫӳхе тутисем те, йӑлтӑркка шӑлӗсем те, чӑнкӑн касӑлса тӑракан хӗвелпе пиҫнӗ пит шӑммисем те — ӗлӗкхиех.

И застенчивые ресницы, под которыми мерцал веселый блеск черных глаз, и неподвижные у тесной переносицы, вздрагивающие у висков брови, и тонкий рот со сверкающими зубами, и высоко срезанные загорелые скулы.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн каласшӑн, Крупицына? — ӗшенчӗклӗн чӗнчӗ вӑл, ҫӳхе матрасне тӳрлеткелесе.

— Что скажешь, Крупицына? — устало отозвалась она, расправляя матрасик.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пӗр маляр иртрӗ кунтан, ҫӳхе пиншакпа, шатралӑрахскер.

— Тут маляр проходил, — продолжает Саня, — такой, в пиджачке, конопатый.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурҫӑн хитре, йӑпӑрка, ҫӳхе пусма.

Куҫарса пулӑш

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Унтан ҫӳхе тутисене ҫыртса, юратнӑ автомат ручкипе тем пек тӑрӑшса, ҫакна ҫырчӗ пуль: «Хирӗҫ тух вырсарни кун ҫулталӑкри чи пысӑк хирӗҫтӑру кунне пӗрле ирттерӗпӗр».

А потом, закусив тонкую губу, старательно выводил автоматической ручкой, которой так гордился: «Встречай воскресенье проведем вместе день противостояния самый большой день в году».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сулхӑнлатрӗ, эпӗ ытла ҫӳхе тумланнӑччӗ, Саня плащӗпе иксӗмӗр те пӗркентӗмӗр, ҫапла ытакланса нумайччен сӑмах чӗнмесӗр лартӑмӑр.

Стало холодно, я была легко одета, и мы вдвоём завернулись в Санин плащ и долго сидели, обнявшись, и молчали.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сире кирлӗ пулсан, эп ӑна хамах тӑвӑп — ҫӳхе сассине янратрӗ вара.

— Я сам, — высоким голосом сказал он, — если вы хотите, сделаю это.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗр йӗлтӗрсӗр-мӗнсӗрех тухса кайрӗ, унӑн ури йӗрӗсем вара ҫӳхе те ҫирӗп юр ҫинче кӑшт кӑна курӑнаҫҫӗ.

Он ушёл без лыж, и следы его пим чуть заметны на тонком слое крепкого снега.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӑхатӑп, хӑй ҫӳхе ҫӑм чӑлхапа…

А сам, гляжу, в шерстяных чулках…

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ҫӳхе симӗс пуставран ҫӗлетнӗ мундир, ҫичӗ тенкӗлӗх.

«Мундир из тонкого зеленого сукна на семь рублей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унӑн тумтирӗ, авӑ, ытла та ҫӳхе.

Он одет слишком легко.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ту тӑррисем, йӗри-тавра ирхи ылтӑн тӗтре ӑшне ҫухалса, хисепсӗр йышлӑ кӗтӳ пек хӗсӗнеҫҫӗ те кӑнтӑр енче, Эльбрус тӑвӗн пӑрланнӑ тӑррисем хушшинче, калама ҫук пысӑк шурӑ купа пек курӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен хушшинче хӗвелтухӑҫӗнчен юхса килнӗ ҫӳхе пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ.

Кругом, теряясь в золотом тумане утра, теснились вершины гор, как бесчисленное стадо, и Эльборус на юге вставал белою громадой, замыкая цепь льдистых вершин, между которых уж бродили волокнистые облака, набежавшие с востока.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Иккӗмӗш стакана ӗҫнӗ ҫӗре кӗтмен ҫӗртенех алӑк чӗриклетрӗ, ман хыҫра ҫӳхе кӗпе чӑштӑртатни те ура сасси илтӗнсе кайрӗ.

Уж я заканчивал второй стакан чая, как вдруг дверь скрыпнула, легкий шорох платья и шагов послышался за мной.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӗрхеннӗ кӑмӑлпа пайтахчен пӑхса тӑтӑм ун ҫине, ҫак самантрах акӑ унӑн ҫӳхе тутисем аран-аран палӑрмалла йӑл кулса илчӗҫ, хам та пӗлместӗп вара, темшӗн ҫавӑ ман кӑмӑла питех те хуҫрӗ.

Долго я глядел на него с небольшим сожалением, как вдруг едва приметная улыбка пробежала по тонким губам его, и, не знаю отчего, она произвела на меня самое неприятное впечатление.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ача чухне Алексей Атӑл хӗрринчи пирвайхи ҫӳхе пӑр ҫинче конькипе ярӑнма вӗреннӗ.

Когда-то в детстве, на первом ровном, прозрачном и нетвердом льду, затянувшем волжский залив, Алексей учился кататься на коньках.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хумханнипе, хӑнӑхманнипе, вӑл урине кабинӑна яраймарӗ, ҫавӑнпа та ун ҫине пӑхса тӑнӑ ҫӳхе питлӗ, салхурах сӑнлӑ, питех те ҫамрӑках мар техник ун пирки: «Ӳсӗр ку, йытӑ», тесе шухӑшларӗ.

От волнения, от непривычки он все срывался и никак не мог закинуть ногу в кабину, так что узколицый, немолодой, унылого вида механик, удивленно поглядев на него, решил: «Пьян, собака».

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн ҫӳхе ӳт-тирӗнчен хӗрлӗ тӗс ҫапса тӑнӑ.

Яркий румянец проступал сквозь тонкую кожу.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ирхи апат хатӗр пулнӑ, питне шуратса хӑйне черкке евӗрлӗ туртса ҫыхнӑ мисс Жаксон ҫӳхе тартинкӑсем касса тӑнӑ.

Завтрак был готов, и мисс Жаксон, уже набеленная и затянутая в рюмочку, нарезывала тоненькие тартинки.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫав вӑхӑтра эпӗ ҫӳхе те ҫӗрӗк тӳшек ҫинче йӑваланса выртса, кашни ирех пӗтӗм вӑя пухса хӑяккӑн ҫаврӑнса.

В это время я валялся на тощем тюфяке и каждый вечер и каждое утро упорно поворачивался на бок.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Оля кӑшкӑрса чӗнсе илсен, Алексей ӑна хӑйӑр ҫинче, хӗвелпе пиҫнӗ урисене хӑй айнелле хутлатса, ҫуллахи ҫӳхе те ҫӑмӑл платьепе, пуҫне тӗклӗ алшӑлипе чӗркесе ларнине курчӗ.

Когда Оля окликнула его, Алексей увидел ее сидящей на песке, с поджатыми под себя загорелыми ногами, в одном тонком и легком платье, с головой, обмотанной лохматым полотенцем.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех