Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Биденко ӑшӗнче Ваньӑна питӗ ачашшӑн, ӑшӑ кӑмӑлпа юратнӑ.

Ваня вызывал в душе у Биденко очень нежное, почти отцовское чувство.

7 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Вӑл халӗ хӑйӗн чи юратнӑ ӗҫне тунӑ — юлташӗсене хӑналанӑ.

Он в это время занимался своим любимым делом – угощал гостей.

6 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Унпа ҫак ҫынсем, хӑйне нумай та пулмасть тӑван ывӑлне юратнӑ пекех юратнӑ, ӑна ырӑ кӑмӑлпах пӗчӗк кӗтӳҫӗ тесе чӗннӗ ҫынсем хушшинче халӗ стена ӳссе ларнине ӑнланчӗ.

Он понял, что между ним и этими людьми, которые ещё так недавно любили его, как родного сына, добродушно называли пастушком, теперь выросла стена.

5 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Юлашкинчен ыра кӑмӑллӑ ҫынсене тупнӑ, вӗсем ӑна ҫӑлнӑ, ӑшӑтнӑ, ҫитернӗ, юратнӑ.

Наконец он нашёл добрых, хороших людей, которые его спасли, обогрели, накормили, полюбили.

5 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Пӗр-пӗрне вӗсем тӑвансем пекех юратнӑ.

Любили друг друга, как родные братья.

2 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Юлташӗсем юратнӑ ӑна, ҫав вӑхӑтрах унтан кӑшт кӑна хӑранӑ та.

Товарищи его любили и вместе с тем побаивались.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Юратнӑ ӗҫе тухса кайиччен килте те тар тӑкмалӑх пур, ӗҫчен хӗрарӑм вунӑ пуҫ выльӑх-чӗрлӗх усрать.

Куҫарса пулӑш

Туслӑ йыш – лайӑх ӗҫӗн кӑтартӑвӗ // Светлана ЧИКМЯКОВА. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2019.07.24

Юратнӑ мӑшӑрӑм, Алина Петровна та, манпа пӗр шухӑшлӑччӗ ку енӗпе.

Куҫарса пулӑш

Спортра ҫитӗнӳсем тӑваҫҫӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Паллах, юратнӑ ҫыннисен аллинчен чечек ҫыххисем илнӗ майӑн чиперуксен сӑн-пичӗсем ҫуталчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Урам уявне ҫулленех ирттересчӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Ара юратнӑ шкулсӑр тунсӑхлама вӑхӑчӗ те самай иртрӗ-ҫке.

Ведь прошло много времени и мы уже стали скучать без любимой школы.

Ӗҫлерӗмӗр те, вӗрентӗмӗр те // Ульяна АНДРЕЕВА. Тантӑш, 2015.07.23, 30 (4444)№

Атӑл хӗрри яланах чӑваш ҫамрӑкӗсен юратнӑ вырӑнӗ пулнӑ ҫав…

Недаром говорят, что набережная Волги всегда была любимым местом прогулок и свиданий.

Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

2) Эй, эп савнӑ, юратнӑ куҫсем — сӗм кӑваклӑхра ик хура ҫӑлтӑр…

Куҫарса пулӑш

Чӑваш орфографийӗн хуҫисем камсем? // Галина Абрамова. Хыпар, 2017.07.21

Ах, пӗр кашӑк шывпа ҫӑтса ямалли этемӗмӗр, юратнӑран та юратнӑ кӑйкӑрӑмӑр».

Да ненаглядный ты наш, да сокол ты наш ясный».

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Кӑсӑя ӑна ӑнланнӑн тек унталла-кунталла вӗҫсе хыпаланмарӗ, хӑйӗн юратнӑ чӳречин янахӗ ҫине кайса ларчӗ те ачапча кравачӗнче урлӑ патакӗсенчен тытса утма хӑтланакан Ксюшӑна сӑнама пикенчӗ.

Синица как-будто поняла женщину, перестала сновать туда-сюда, полетела и села у окна, начала наблюдать за маленькой Ксюшей: малышка держалась за края кроватки и старалась ходить по периметру…

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Вӑл канаш пама пите юратнӑ.

Она любила давать советы.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Карта-хурара мӗн те пулин майлаштарчӗ, ытти чухне вара вӗсем верандӑра ларма юратнӑ — пылпа чей ӗҫнӗ.

Чего-нибудь делал по хозяйству, а больше они любили сидеть на веранде – пили чай с медом.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Кӑна илтсен, Ольга Сергеевна кӳренмеллипех кӳренсе лартнӑ, пӗтӗм арҫын унӑн юратнӑ комиссарӗн чӗрни хурине те тӑмаҫҫӗ тенӗ.

Ольга Сергеевна пуще того обиделась и опять стала говорить, что все мужики не стоят мизинца ее незабвенного комиссара.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Ҫапла, юратнӑ.

Любил.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Ун чухне старик пулман ӗнтӗ вӑл, хитре-яшӑм каччӑ пулнӑ, юратасса вара шутсӑр хитре те йӑр-япӑш Ольгӑна юратнӑ.

Тогда он был не старик, а молодой парень и любил красивую, горластую Ольгу.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Ҫамрӑк чухне ҫак Ольга Сергеевнӑна Глухов старик вӑрттӑн питӗ хытӑ юратнӑ пулнӑ.

Эту Ольгу Сергеевну старик Глухов когда-то тайно очень любил.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.