Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуп сăмах пирĕн базăра пур.
чуп (тĕпĕ: чуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Суранне ҫыхса лартнӑ хыҫҫӑн вӑл пӗр самантлӑха лӑпланчӗ, Печорина: эсӗ мана чуп ту, тесе йӑлӑнчӗ.

Когда перевязали рану, она на минуту успокоилась и начала просить Печорина, чтоб он ее поцеловал.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тем пек асапланчӗ вӑл, ахлатрӗ, ыратни кӑшт тамалсанах Григорий Александровича: мана ҫӑмӑлтарах ӗнтӗ, эсӗ ҫывӑрма кай, тесе йӑлӑна пуҫларӗ, ун аллине чуп турӗ, хӑй аллинчен кӑлармарӗ ӑна.

Она ужасно мучилась, стонала, и только что боль начинала утихать, она старалась уверить Григория Александровича, что ей лучше, уговаривала его идти спать, целовала его руку, не выпускала ее из своих.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпир ун пӗркенчӗкне ҫуртӑмӑр та суранне май ҫитнӗ таран хытӑрах туртса ҫыхрӑмӑр; Печорин кӑлӑхах унӑн сивӗннӗ тутине чуп тӑвать — Бэла тӑна кӗреймерӗ.

Мы изорвали чадру и перевязали рану как можно туже; напрасно Печорин целовал ее холодные губы — ничто не могло привести ее в себя.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Бэлӑна хамӑн килте курса, чӗркӗм ҫине лартсан, унӑн хура ҫӳҫ кӑтрисене пӗрремӗш хут чуп тусан, эпӗ, айванскер, ӗнтӗ мана ӑраскалӑм хӗрхенчӗ пулӗ те пирӗшти ячӗ-ха, тесе шутланӑччӗ…

Когда я увидел Бэлу в своем доме, когда в первый раз, держа ее на коленях, целовал ее черные локоны, я, глупец, подумал, что она ангел, посланный мне сострадательной судьбою…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Печорин ҫине тӑрсах чуп тутарасшӑн пулчӗ.

Он стал настаивать;

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Печорин ӑна аллинчен тытрӗ те: чуп ту мана, тесе йӑлӑнма тытӑнчӗ.

Он взял ее руку и стал ее уговаривать, чтоб она его целовала;

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Чуп тӑватӑп, тӑванӑм. Оля» — тесе ҫырнӑ пулнӑ аялта.

«Целую, родной. Оля», — значилось внизу.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Маша унӑн аллине чуп турӗ те, хӑвӑртрах хӑйӗн пӳлемне кайрӗ.

– Маша поцеловала у него руку и ушла скорее в свою комнату.

XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чуп, чӗнсе кил эсӗ ӑна, ҫуртран хамӑрӑннисене пурне те илсе тухӑр, пӗр чун та унта ан юлтӑр — приказнӑйсемсӗр пуҫне.

– Поди, приведи ее сюда да выведи из дому всех наших людей, чтоб ни одной души в нем не оставалось, кроме приказных.

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чуп кунтан!» — тесе кӑшкӑрасси килчӗ, анчах та вӑл тытӑнса тӑчӗ.

Беги отсюда!» — хотелось крикнуть, но он сдержался.

25 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Хӑйне хӑй хытарса куҫҫульне шӑлса типӗтрӗ те ачана чуп туса илчӗ.

Она, взяв себя в руки, вытерла слезы и поцеловала мальчика.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Чуп тунине те урӑхларах калать ҫыравҫӑ.

Даже поцелуй писатель называет иначе.

«Чӗлхемӗре нӗрсӗрлӗхрен сыхласа хӑварасчӗ» // Анна ВЛАДИМИРОВА. «Хыпар», 2013.12.21

Ҫӗр-шывӗпех калаҫма пултаратӑп вӗт, — хӗрне хӗпӗртенипе питҫӑмартинчен чуп туса илчӗ Хӗветут.

Куҫарса пулӑш

Кӗсье телефонӗ уралансан // Ял пурнӑҫӗ. http://gov.cap.ru/Publication.aspx?gov_i ... &type=publ

Пӗшкӗнсе илнӗ те ҫӗррине пӳрнине тӑхӑнса чуп тунӑ.

Подняла и надела колечко на палец, поцеловала.

Выҫӑллӑ-тутӑллӑ ачалӑхӑм // Сувар. «Сувар», 16(697)№, 2007.05.11

— Васкаса чуп!

- Убегай быстрее!

Улттӑри паттӑр салтак // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016.05.26, 20№

Кайран алӑка уҫ та тухса чуп, кӗтсе ан тӑр, тенӗ.

Потом отвори дверь, и беги, и не жди.

4 Пат 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

38. Вӑл тарҫи хыҫӗнчен тата тепре те кӑшкӑрса каланӑ: хӑвӑртрах чуп, чарӑнса ан тӑр! тенӗ.

38. И опять кричал Ионафан вслед отроку: скорей беги, не останавливайся.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

36. Вӑл тарҫине каланӑ: чуп, эпӗ перекен ҫӗмренсене шыра, тенӗ.

36. И сказал он отроку: беги, ищи стрелы, которые я пускаю.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

— Пар аллуна, тӑванӑм! — Соколов ӑна хытӑ ыталаса илсе чуп турӗ.

— Дай, братец, руку! — И, крепко обняв студента, Соколов горячо поцеловал его.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑванӑм, тепӗр хут чуп туса илер-ха, — ӑшшӑн каласа хучӗ Огнянов.

— Давай опять расцелуемся, брат, — с чувством проговорил Огнянов.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех