Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑрах сăмах пирĕн базăра пур.
хӑрах (тĕпĕ: хӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ӑна хӑрах алӑпах тыткалать.

Она подняла его одной рукой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Клиникӑра ӗҫлекен сестра кӑкӑр ачине мӗнле тыткалани ҫинчен каланӑ май, ачана хӑрах алӑ вӗҫҫӗн ҫӳле ҫӗклерӗ те, ҫавна курсан эпӗ хам та ахлатса илтем.

Я ахнула, когда, рассказывая, как нужно обращаться с грудными детьми, сестра высоко подняла его на ладони.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑрах куҫӗ унӑн хупӑннӑ пекех пулчӗ, тепринпе чалӑштарса пӑхать — ун ҫине пӑхсан сехрӳ хӑпса тухӗ ҫав.

Один глаз у него теперь был почти закрыт, а другим он косил – довольно страшная картина.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ман ҫине пӑхрӗ, пӗтӗмпех хаклас тесе, хӑрах куҫне те хупрӗ.

Он посмотрел на меня, даже закрыл один глаз, чтобы оценить во всех деталях.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пичӗ унӑн хӗрелсе кайнӑччӗ, савӑнӑҫпа ҫиҫсе тӑратчӗ, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкӗ хӑрах айккинелле пӑрӑнса кайнӑччӗ.

У него было такое раскрасневшееся счастливое лицо и ушанка с таким ухарским видом сбилась набок.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш-хаш чухне вӑл хӑрах куҫне хӗссе пӑхса, эпӗ ҫав ырханкка хура ача, шалпар йӗм тӑхӑннӑ, тахҫан ӗлӗк «чӑх, йӗнерчӗк, ешчӗк» сӑмахсене калакан ача иккенне ӗненмен пек пулатчӗ.

Он даже иногда прищуривал один глаз, как будто всё-таки не совсем доверял, что я — тот самый худенький чёрный мальчик в больших штанах, который когда-то твердил: «кура, седло, ящик».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла малалла кайрӑмӑр ӗнтӗ эпир, ӑна эпӗ ӗмӗрне те манас ҫук: эпир йӗркеллӗ, урасене пӗр пек улӑштарса, пурте пӗр вӑхӑтрах малалла талпӑнса, кӑкӑрсемпе лямка ҫинелле уртӑнса, хӑрах алӑпа кимӗ хӗрринчен тытса, утатпӑр.

Вот картина нашего движения, которой я никогда не забуду: мы идём мерно, в ногу, одновременно покачиваясь вперёд, налегая на лямку грудью и держась одной рукой за борт каяка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫывӑрас умӗн вара эпӗ Володя ҫине, хӑрах айӑк ҫинче выртса, икӗ аллаппине те типтерлӗн пуҫ айне хурса, ҫывӑракан Володя ҫине чылайччен тинкерсе пӑхрӑм.

Я перед сном долго рассматривал Володю, который спал на боку, подложив под щёку аккуратно сложенные ладони.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Итлерех, пике, — терӗ железнодорожник, хӑрах куҫне кӑшт уҫҫа ярса.

— Слушайте, барышня, — сказал железнодорожник, приоткрыв на меня один глаз.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Свидетель, Ларина карчӑк, Онегин вӗсен килӗнче тӑван вырӑнӗнче пулнӑ тенине илтсен, Гришка, хӑй мӗнле асапланнине кӑтартасшӑн пулса, хӑрах аллипе питне хупларӗ, теприне кӑкӑрӗ ҫине тытрӗ.

Когда свидетельница, старуха Ларина, сказала, что у них в доме Онегин был как родной, Гришка одной рукой прикрыл глаза, я другую положил на сердце, чтобы показать, как он страдает.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темшӗн вӑл мана хама сыхласа ларнӑ пек туйӑнчӗ, хӑрах куҫӑн, кайӑк пек, пулӑнни пек тухса тӑран ҫавра куҫӗпе сӑнаса пӑхнӑ пек туйӑнчӗ.

Мне почудилось, что он незаметно следит за мной, как птица, одним круглым, плоским глазом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч хӑрах аллипе алӑк уҫрӗ, тепринпе мана, кушак ҫурине кӑларса пӑрахнӑ пек, пусма ҫине кӑларса пӑрахрӗ.

Одной рукой Николай Антоныч открыл двери, а другой выбросил меня на лестницу, как котенка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кашнинчех пӗр улмине шуратса пӗтермесӗр тепӗрне шуратма тытӑнать, ҫапла майпа кунтӑкра хӑрах енне шуратнӑ улма самай пуҫтарӑнчӗ.

Каждый раз она бралась за новую картофелину, и таким образом в корзине лежало теперь довольно много картошки, очищенной с одного боку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл виртлешсе илчӗ; хӑрах ҫивӗтӗ калпакӗ айӗнчен ҫӗрӗ пек явӑнса тухнӑ.

Она презрительно фыркнула; одна коса торчала из-под шапки дугой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Коммунӑра эпӗ чи пӗчӗккиччӗ, Степа, паллах ӗнтӗ, мана хӑрах аллипех ҫӗмӗрсе тӑкма пултаратчӗ, эпӗ ҫапах та Степӑна пӗрре тӑхӑнтартса ятӑм.

Я был самый маленький в «коммуне», и он, конечно, мог уложить меня одной рукой, но все-таки я ударил Степу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑрах аллипе вӑл сумкине ытамласа тытрӗ, тепринпе, сунчӑк тытнипе, вӗлле хурчӗсене хӑваланӑ пек, мана хӑвалама тытӑнчӗ.

Одной рукой она обняла кошель, а другой стала отмахиваться от меня зонтиком, как от пчелы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородников чееленсе хӑрах куҫне хупрӗ.

Сковородников с хитрым выражением закрыл один глаз.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам сисмен хушӑрах эпӗ ҫак ырӑ ҫемьене хӑнӑхса ҫитрӗм; гарнизонри хӑрах куҫлӑ поручик Иван Игнатьичпа та килӗштерекен пултӑм.

Незаметным образом я привязался к доброму семейству, даже к Ивану Игнатьичу, кривому гарнизонному поручику.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Капитан часах ҫитрӗ, унпа пӗрле чапрас хӑрах куҫлӑ старик те пӳрте кӗчӗ.

Капитан вскоре явился, сопровождаемый кривым старичком.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Иван Игнатьич! — терӗ капитанша хӑрах куҫлӑ старике.

— Иван Игнатьич! — сказала капитанша кривому старичку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех