Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тултарса (тĕпĕ: тултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тултарса парать, — «Пулин — ҫапла пултӑрах эппин!» — савӑнӑҫлӑ, шурӑхнӑ, хӗрелнӗ хӑлхаллӑ, ӗнси ҫине вӗҫкӗнӗн чалӑштарнӑ ҫӗлӗкпе.

И он наливает — «Эх, была не была!» — весёлый, бледный, с красными ушами, в треухе, лихо сбитом на затылок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шыҫӑннӑ хӗрарӑм пирӗн ҫине ҫӑткӑн ҫын пек пӑхать, Ромашова эпӗ ӑна та тултарса пама хушатӑп.

Опухшая женщина с жадностью смотрит на нас, я велю Ромашову налить и ей.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Салтаксем, авалхи колоннӑсемпе терраса тавра улӑм тултарса, халӗ хурал пӳрчӗпе пирӗн лаҫ патне сӗтӗрме пикенчӗҫ.

Солдаты, обложив соломой старинные колонны, террасу, тащили охапки к сторожке и к нашей маленькой пристройке.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кӗтетпӗр акӑ, кӗтетпӗр! — терӗ Николай Антоныч, мана Нина Капитоновна чей тултарса панӑ чух.

— Ну, ждём, ждём! — сказал Николай Антоныч, когда Нина Капитоновна, робко суетившаяся вокруг меня, налила мне чаю.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна чей тултарса парать.

Марья Ивановна разливала чай.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тӳрӗ ҫула юр тултарса лартнӑ; ҫапах та, кулленех ҫӳренӗ пирки, пӗтӗм ҫеҫенхирӗпех те лаша йӗрӗсем палӑраҫҫӗ.

Прямая дорога занесена была снегом; но по всей степи видны были конские следы, ежедневно обновляемые.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ, сӗтел тулли ӗҫме-ҫиме тултарса лартнине курсан, ҫакна апат умӗн «чӗре сури тумалли» тенине илтсен, ахӑлтатса кулса ятӑм.

Что я покатился со смеху, увидев заваленный всякой снедью стол и услышав, что это называется «закусить перед обедом».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кухньӑна ӑшӑнма кайрӑм, повар мана ятла-ятла пӗр турилкке ӑшӑ ҫӗрулми тултарса пачӗ.

Я пошел на кухню погреться и получил от повара нагоняй и тарелку теплой картошки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пысӑк салонӑн ҫуррине сухарипе тултарса лартнӑ.

Половина большого салона была отгорожена и завалена сухарями.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн кӳршӗ, ҫамрӑк казак, хитре те яштака пӳллӗскер, пӗр стакан ахаль йышши эрех тултарса пачӗ, анчах эпӗ ӑна ӗҫмерӗм.

Сосед мой, молодой казак, стройный и красивый, налил мне стакан простого вина, до которого я не коснулся.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫак шухӑш пӗтӗм пурнӑҫӑма тултарса лартрӗ.

Эта мысль наполняла все мое существование.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тутанса пӑхрӗ те вӑл, ҫамкине пӗркелентерчӗ: — Ваше благородие, ака мӗн: ырӑ тӑвӑсӑрччӗ мана, — пӗр стакан эрех тултарса пама хушӑр-ха; чей тени вӑл пирӗн казаксен ӗҫмеллийӗ мар, — терӗ.

Он отведал и поморщился: — Ваше благородие, сделайте мне такую милость, — прикажите поднести стакан вина; чай не наше казацкое питье.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна пӗр стакан чей тултарса патӑм.

Я поднес ему чашку чаю.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Зурин мана, службӑна хӑнӑхмаллах тесе, ҫине-ҫинех тултарса парать.

Зурин поминутно мне подливал, повторяя, что надобно к службе привыкать.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫапла вунултӑ ҫул тултарса вунҫичче кайрӑм.

Между тем минуло мне шестнадцать лет.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тӑм стенасем ҫумӗнче — икӗ вырӑн, вӗсем ҫине плащ-палаткӑсем ӑшне таса утӑ тултарса тӳшексем туса хунӑ.

Около глиняной стены — два места, тюфяки, сделанные из набитых свежим сеном плащ-палаток.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Печорин катан пир пек шуралса кайрӗ, стакан ярса тытрӗ те шыв тултарса пачӗ.

Он сделался бледен как полотно, схватил стакан, налил и подал ей.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Тӗлӗнмелле япаласем тетӗр-и? — терӗм эпӗ, ӑна чей тултарса панӑ май хамӑн пӗлес килнине ун умӗнче пытараймасӑр.

— Необыкновенные? — воскликнул я с видом любопытства, подливая ему чая.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нимӗҫсем мӗн те пулин тавҫӑрса иличчен, хирӗҫ тӑма ҫӗнӗ вӑйсем чӗнсе иличчен, пирӗн танкистсем баксене трофейлӑ бензинпа тултарса, продовольстви илсе, малалла ыткӑннӑ, вӗсем ӑҫталла каяссине нимӗҫсем пӗлсе те юлайман.

Из запасов врага заправлялись трофейным горючим, набирали продовольствие и неслись дальше, прежде чем немцы успевали опомниться, подтянуть силы для отпора или хотя бы определить направление дальнейшего движения танков.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Капустин каллех чӗлӗмне тултарса чӗртсе ячӗ те, каллех унӑн мӑн сӑмсаллӑ сарлака сӑнӗ хушшӑн-хушшӑн ҫутӑла-ҫутӑла илме пуҫларӗ.

Капустин опять набил свою трубочку, закурил, и опять красный отсвет ее, то загораясь, то затухая, выхватывал из полутьмы и снова отдавал ей это широкое и толстоносое лицо.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех