Шырав

Шырав ĕçĕ:

салхуллӑн сăмах пирĕн базăра пур.

салхуллӑн (тĕпĕ: салхуллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анчах Серко пуҫне усса, шурӑ илнӗ куҫӗпе салхуллӑн пӑхса, ҫаплах вӗсем хыҫҫӑн утнӑ.
Но Серко продолжал идти, уныло повесив голову и тускло отсвечивая перламутровым бельмом.

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Хуть кашкӑр, хуть ан кӑшкӑр… — терӗ Горбунов салхуллӑн.
– Кричи не кричи, – сумрачно сказал Горбунов.

13 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Сывпул, — тенӗ те Ваня салхуллӑн, аяккалла пӑрӑнса кайнӑ.
– Прощай, – уныло сказал Ваня и побрёл прочь.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Мана илмерӗҫ ҫав, — тенӗ Ваня салхуллӑн, — малтан илчӗҫ, угтан — юрамасть, терӗҫ.
– А меня не взяли, – убито сказал Ваня, – сперва взяли, а потом сказали – не положено.

— Нимӗнрен те хӑрамастӑп, — тенӗ Биденко салхуллӑн.
– Ничего я не боюсь, – хмуро сказал Биденко.

8 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Полли мӑнаккӑшӗ вӑтанса пӗтӗмпех хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ, салхуллӑн Том ҫине пӑхса пуҫне сулласа илчӗ.
Тетя Полли вся покраснела от стыда и, грозно нахмурившись, покачала головой.

33-мӗш сыпӑк. Джо индеец пурнӑҫӑн юлашки кунӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ытларикун каҫхине пӗтӗм хула ниме ӗмӗтленмесӗр, салхуллӑн ыйха путнӑ.
Во вторник вечером городок отошел ко сну, горюя и ни на что не надеясь.

32-мӗш сыпӑк. «Тухӑр! Тупӑнчӗҫ!» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл ӗнтӗркесе питех салхуллӑн ларнӑ, вырӑнтан тапранасшӑн та пулман.
Тоска и уныние овладели девочкой, и ее ничем нельзя было расшевелить.

31-мӗш сыпӑк. Тупӑннӑ та каллех ҫухалнӑ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Метис салхуллӑн пӑхма пуҫларӗ.
Индеец нахмурился и сказал.

26-мӗш сыпӑк. Каллех Джо индеец // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Джо индеец тӑрса ларчӗ, йӗри-тавра пӑхкаларӗ, хӑйӗн юлташӗ ҫине пӑхрӗ те салхуллӑн кулса илчӗ: юлташӗн пуҫӗ чӗркуҫҫийӗсем ҫинеллех усӑнса аннӑ.
Индеец Джо сел, огляделся по сторонам, мрачно усмехнулся, глядя на своего товарища, который спал, опустив голову на колени.

Вӑл шкул картишӗ патнелле салхуллӑн утрӗ, Бекки арҫын ача пулманшӑн пӗрмай кулянса тӑчӗ, — арҫын ача пулнӑ пулсан, Том ӑна лайӑх тытса хӗртӗччӗ.
Том пошел к школьному двору, эх, если бы она была мальчишкой, уж и отлупил бы он ее!

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Альфред пушанса юлнӑ шкулалла салхуллӑн утрӗ.
Альфред, не зная, что и думать, побрел обратно в пустую школу.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл хӑйне хупӑрласа тӑракан юлташӗсенчен уйрӑлса утма васкарӗ, пӗр ҫын та курман вырӑна кайрӗ те, хӗрарӑмсем калашле, «тӑраничченех макӑрчӗ», кайран вара шӑнкӑрав пуличченех унта ҫилленсех, салхуллӑн ларчӗ.
Она постаралась поскорее уйти и спряталась, чтобы выплакаться всласть, как принято говорить у прекрасного пола, она сидела одна до самого звонка, не желая показывать, как уязвлена ее гордость.

Тепӗр ирхине, вырсарникунхи шкулта урок пӗтсен, чиркӳре яланхи пекех чан ҫапасси вырӑнне салхуллӑн чан ҫаннӑ сасӑ илтӗне пуҫларӗ.
На следующее утро, когда занятия в воскресной школе окончились, зазвонил колокол, но не так весело, как обычно, а мерно и уныло.

17-мӗш сыпӑк. Пиратсем хӑйсене пытарнӑ ҫӗре пыраҫҫӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Часах вӗсене хӗвел пӗҫертме пуҫларӗ, вӗсем тӑчӗҫ те салхуллӑн хӑйсем валли ирхи апат хатӗрлеме тытӑнчӗҫ.
Мало-помалу начало припекать солнце, и они нехотя поднялись и стали готовить завтрак.

16-мӗш сыпӑк. Малтанхи чӗлӗмсем. — «Эпӗ ҫӗҫӗ ҫухатрӑм» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Пӗлӗт ҫинче ҫӳлтен аялалла аслати сасси такӑна-такӑна кӗреслетсе, янратса анчӗ те, инҫетре салхуллӑн мӑкӑртатса, хуллен-хулленех илтӗнми пулчӗ.
Глухо зарокотал гром, прокатился по всему небу сверху вниз и затерялся где-то в отдалении, сердито ворча.

Вӑл салхуллӑн аяккалла кайса тӑчӗ те тумланма тытӑнчӗ.
— Он угрюмо отошел от них в сторону и стал одеваться.

Унтан инҫетре салхуллӑн кӗрӗс! тутарни илтӗнсе кайрӗ.
Потом глухой грозный гул докатился до них издали.

14-мӗш сыпӑк. Телейлӗ вӑрӑ-хурахсен лагерӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл тӑвӑллӑ тинӗс ҫийӗпе, вилӗме хирӗҫ салхуллӑн кулса, епле нимӗн хӑрамасӑр пӑхса пынине хӗрача куртӑрччӗ.
Видела как он несется по бурным волнам навстречу опасности и смерти, не зная страха и приветствуя свою гибель мрачной улыбкой.

13-мӗш сыпӑк. Пиратсен шайкки парӑссем карать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Сасартӑк вӗсенчен инҫехре те мар, пӗр вунӑ утӑмра тенӗ пек ҫеҫ, вӑрӑммӑн та салхуллӑн улани илтӗнсе кайрӗ.
И вдруг протяжно и зловеще завыла собака — совсем рядом, шагах в десяти от них.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика