Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатма (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ман алла, суранланнӑ ҫӗртен кӑшт ҫӳлерехре, хыттӑн ярса тытрӗ те ун патнех пӗкӗрӗлсе, вӗри сывлӑшӗпе вӑхӑт-вӑхӑтӑн ӳте пӗҫерттерсе, хӑвӑрттӑн темӗскер пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Она крепко обхватила рукой мою руку повыше раны и, низко склонившись к ней лицом, стала быстро шептать что-то, обдавая мою кожу горячим прерывистым дыханием.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пуҫне сулса илчӗ те каллех ашшӗпе пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Она отрицательно покачала головой и продолжала что-то шептать отцу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ачасем шӑпланчӗҫ, анчах тепӗр ик минутранах Федор пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

Ребята замолчали. Но через пару минут Федор опять зашептал:

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кӑштахран кӳрши каллех пӑшӑлтатма пуҫларӗ:

Через некоторое время снова прошептал сосед:

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл класӑн тепӗр кӗтесне пухӑннӑ арҫын ачасемпе тем пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Он тут же убрался в другой конец класса и стал там о чем-то шептаться с другими мальчишками.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Гаврик ҫав вӑхӑтра, шӗвӗр пӳрнипе цифрӑсене тӗллесе, хӑй сӑмси айӗнче пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

А Гаврик между тем принялся сосредоточенно отсчитывать указательным пальцем цифры, шепча себе под нос:

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ариша пӳртрен пӑртак пӑрӑнсанах, Игорь васкавлӑн пӑшӑлтатма пуҫларӗ:

И каждый раз, когда Ариша выходила за чем-нибудь из горницы, Игорь, торопясь, шептал мне:

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк кӗсменҫӗсем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатма пуҫларӗҫ.

Вдруг гребцы начали шептаться между собою.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл, мана ҫуйӑхма памасӑр, мегафонне хӑвӑрт лартрӗ те, ҫиленсе пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Тогда он быстро поставил мегафон, схватил меня левой рукой за руку и сердито прошептал.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пур педагогсем ҫинчен те сӑмах пымастчӗ курӑнать, пӗрин ҫинчен кӑначчӗ пулас, мӗншӗн тесен пурте ҫаврӑнса пӑхкалама та пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ, пӗрне-пӗри тӗккелесе илчӗҫ: алӑк патӗнче пӗр ҫӳлӗрех кӑна вӑтам ҫулхи ҫын, ҫӑра мӑйӑхлӑскер, аллисене кӑкӑрӗ тӗлне хӗреслетсе, оратор сӑмахне тӑрӑшса итлесе тӑратчӗ.

Должно быть, речь шла не обо всех педагогах, а только об одном, потому что все стали оглядываться, перешептываться, подталкивать друг друга: в дверях, скрестив руки и внимательно слушая оратора, стоял высокий, еще не старый человек с пушистыми усами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке хытӑран хытӑ пӑшӑлтатма тытӑнчӗ.

Тетя Даша шептала все громче.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке пӑшӑрханса пӑшӑлтатма тытӑнчӗ, тенкеле ӳкерсе, сиксе тӑчӗ, ӗнерхи пекех тутӑрне сӳсе илчӗ.

Тетя Даша взволнованно зашептала, зашептала, вскочила, уронив стул, и, как вчера, содрала с головы платок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрсем хӑйсен кӳршисемпе пӑшӑлтатма, кулма тытӑнчӗҫ; хӗрарӑмсем пӗр-пӗринпе сӗтел урлӑ хытӑрах калаҫма пуҫларӗҫ.

Девицы смеялись и перешептывались со своими соседами; дамы громко разговаривали через стол.

X сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗмӗсем хушшинче хытӑрах пӑшӑлтатма пуҫларӗҫ.

В кустах зашептались оживленнее.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

«Тем тесен те ахаль кӑсӑя пулмарӗ ку, — вӗҫсе иртрӗ Тамарӑн пуҫӗнче. Унтан хӑй тӗллӗн сасӑпа пӑшӑлтатма пикенчӗ: — Аннех, аннен чунех пулчӗ ку…

«Не простая синичка эта, ни чуть не простая, – промелькнуло в голове Тамары. И она начала шептать про себя: – Мама, это душа моей мамы…

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Халӑх хушшинче пурте чӗтресе илчӗҫ: лӑп ҫав тапхӑрта суран ӑшӗнчен юн тумламӗсем юхса тухрӗҫ, тесе пӑшӑлтатма пуҫларӗҫ.

И в толпе, дрожа от страха, перешептывались и говорили, будто из раны выступила кровь.

11-мӗш сыпӑк. Том лайӑх мар ӗҫ тунӑшӑн асапланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Савни те хӑйне ытти чухнехиллех тытрӗ — «юрататӑп» тесе пӑшӑлтатма чарӑнмарӗ.

Милый вел себя как всегда - не переставал шептать "люблю".

Епле пурӑнатӑн, Ванюкӑм? // Вера. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.07.16, 27(949)№

Пит ҫӑмартинчен чӑпӑрт! кӑна чуптурӗ, унтан ҫупӑрласа тытрӗ те хӑлхаран текех чӑтса пурӑнайманнине, мана чунран юратнине пӑшӑлтатма пикенчӗ.

Поцеловал в щечку, потом обнял и начал шептать, что любит и больше жить не может.

Епле пурӑнатӑн, Ванюкӑм? // Вера. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.07.16, 27(949)№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех