Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

панине (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурӑнан пурнӑҫра этем «лӑплан та сапӑрлан» тесе ӑс панине ӑша хывсан кӑна чӑннипех те телейлӗ пулма пултарасса пӗлнӗ-ха Айташ.

Куҫарса пулӑш

Виличчен ма ыйтса юлмарӑн? // Римма Прокопьева. Хыпар, 2014.12.27

Вӑл ӑпӑр-тапӑр тӑкакан шӑтӑк патне ҫитме тата, май килсен, кӗтесрен иртсе, штаб патӗнчи салтак пӑшалпа мӗнле честь панине курма шутланӑ.

В его планы входило лишь побывать на помойке да, в самом крайнем случае, сходить за угол посмотреть, как у подъезда штаба солдаты отдают ружьями честь.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун хыҫҫӑн вӑл нумайччен вӑтанса, пӑшалӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса тӑнине курсан, унтан саплӑклӑ пиншакӗн подкладки айӗнчен аллӑ пус укҫа кӑларса шуралса кайса леш ҫынна панине курсан, Гаврикӑн ӑна хӗрхенсе йӗресси килнӗ.

Гаврику до слез жалко было смотреть, как он долго с искусственным постыдным удивлением рассматривал ружье, пожимал плечами и наконец полез куда-то в подкладку своего латаного пиджачка, он извлек оттуда полтинник и, бледный, подал тому человеку.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хайхискер, пурте харӑс тӑриччен малтан вӑранса, пурне те сиссе-пӗлсе тӑнӑ тӑркачӑ сисмесӗр-пӗлмесӗр тӑнӑ манӑҫлӑ туйӑмпа эпӗ доктор ҫинчен шухӑша кайрӑм та, вӑл ывӑлӗ патне фронта пыни ҫинчен Ромашов мӗн каласа панине асӑма илтӗм.

И вот, проснувшись ещё до подъёма и находясь в том забытьи, когда всё чувствуешь и понимаешь, но даёшь себе волю ничего не чувствовать и не понимать, я стал думать о докторе и вспомнил рассказ Ромашова о том, как доктор приезжал к сыну на фронт.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах аялтан шӑнкӑрав шӑнкӑртатни илтӗнчӗ, ку вӑл капитан команда панине пӗлтерет.

И тотчас внизу задилинькал колокольчик, это означало, что команда принята.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем капитан машинӑсен пӳлӗмне звонок панине тавҫӑрса илчӗҫ.

Они поняли, что капитан позвонил в машинное отделение.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вышимирскиех-ха Ромашов Ленинградра пулчӗ тесен, эпӗ хайхи ачасемпе килкартинче ӗҫлекен карчӑк хӗрлӗ майор ҫинчен каласа панине асӑма илтӗм.

Ещё когда Вышимирский сказал, что Ромашов был в Ленинграде, я вспомнил рыжего майора, о котором рассказывала дворничиха и дети.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя мӗн каласа панине итлесе тӑтӑм та, мана Петя мар, унӑн пуҫтахрах та хӗрлӗ питлӗ, тир шӑрши кӗрен кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ кӗҫӗн шӑллӗ каласа панӑн туйӑнчӗ, сарӑхнӑ пӳрнисемпе вӑл тем пысӑкӑш «качака ури» чӗркесе туртатчӗ.

Петя рассказывал, и я слушала его с таким чувством, как будто это был не Петя, а его младший брат — грубоватый, румяный, в полушубке, который крепко пахнул овчиной, с жёлтыми пальцами, которыми он ловко сворачивал огромные «козьи ножки».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта мӗн калани чӑна килнине пурнӑҫри тӗслӗхсем ҫирӗплетсе панине темиҫе хут та курса ӗнентӗм.

Куҫарса пулӑш

Вашаватлӑх – ҫитменлӗх-и? // Вера ШУМИЛОВА. Тӑван Ен, 2017.04.17

…Госпитале кайма та вӑхӑт ҫитнӗччӗ, хваттер алӑкӗн уҫҫине Розалия Наумовнӑна панине маннӑ кайнӑ, хам ҫапах темшӗн килелле май сулӑнтӑм.

…Пора было ехать в госпиталь, но я зачем-то побрела домой, совсем забыв, что отдала Розалии Наумовне ключ от квартиры.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Чи кирли вӑл — сӑмах панине пурнӑҫа кӗртни.

Важно, чтобы каждый сам выполнил, что себе обещал.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Акӑ чӗнӗпӗр те илӗпӗр, — терӗ вӑл хавасланнӑ ача пек, вара эпӗ Ч. ман ҫинчен те, Саня ҫинчен те каласа панине ӑнкарса илтӗм.

— Вот возьмём и вызовем, — с детским удовольствием повторил он, и я поняла, что Ч. рассказал ему обо мне и Сане.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Начальникӗсем» патӗнче эпӗ хам мӗн каласа панине кӗскен кӑна тепӗр хут каларӑм та унтан вара акӑ мӗн ҫинчен калаҫса татӑлтӑмӑр:

У «начальства» я кратко повторил свой рассказ, и мы условились:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл чӗреренех интересленчӗ пулас, хам мӗн каласа панине икӗ сӑмахранах блокночӗ ҫине темӗн ҫыра пуҫларӗ.

Кажется, он искренне заинтересовался моим рассказом, во всяком случае, со второго слова стал записывать что-то в блокнот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑшпӗр ораторсем тава тивӗҫлӗ ҫынсенчен мӑшкӑллама хайсене ирӗк панине пӗлетпӗр эпир, — терӗ вӑл.

— Мы слышали, как некоторые ораторы позволяют себе оскорблять заслуженных людей, — сказал он.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн тарҫӑ — эпӗ Емелька Пугачев патӗнче пулнине те, тӑшман мана хӑшпӗр парнесене панине те пытарман, ҫакӑнпа пӗрлех вӑл эпӗ сутӑнса патшалӑха хирӗҫ кайни тӗлӗшпе нимӗн те илтменнине тупа тусах каласа панӑ.

Дядька не утаил, что барин бывал в гостях у Емельки Пугачева и что-де злодей его таки жаловал; но клялся, что ни о какой измене он и не слыхивал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл мана Марья Ивановнӑна Швабрин вӗсем патӗнчен мӗнле майпа ирӗксӗрлесе илсе кайни ҫинчен, Марья Ивановна пит те йӗрни тата вӗсенчен уйӑрӑласшӑн пулманни ҫинчен, Марья Ивановна вӗсемпе пӗр чарӑнмасӑрах Палаша (харсӑр та ҫивӗчскер, уряднике те хӑй шӑхличипе ташлатакан хӗр) урлӑ ҫыхӑну тытни ҫинчен, вӑл Марья Ивановнӑна ман пата ҫыру ҫырма канаш панине тата ытти ҫинчен те пӗлтерчӗ.

Она рассказала мне, каким образом Швабрин принудил их выдать ему Марью Ивановну; как Марья Ивановна плакала и не хотела с ними расстаться; как Марья Ивановна имела с нею всегдашние сношения через Палашку (девку бойкую, которая и урядника заставляет плясать по своей дудке); как она присоветовала Марье Ивановне написать ко мне письмо и прочее.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫав утравсене Ҫурҫӗр Ҫӗрӗ тесе халӗрех кӑна ят панине те аса илтӗм эпӗ.

Я вспомнил, что Северной Землей эти острова стали называться недавно,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫав каҫ, Татариновсем патӗнчен таврӑнсан, Валькӑна Кораблев пирки «кавар» туни ҫинчен каласа панине ҫиҫӗмле хӑвӑртлӑхпа аса илтӗм.

Мигом вспомнил я этот вечер, когда, вернувшись от Татариновых, я рассказал Вальке о заговоре против Кораблева.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӑл тӗпелте салтӑннине, Катьӑна: «Каллех хаксем ӳссе кайрӗҫ: купӑста вунпӗр пус, пӑру ашӗ вӑтӑр пус, асӑнтарма хӗрӗх пус, ҫӑмарта тенкӗ те ҫирӗм пус!» тесе калакала панине илтрӗм.

Я слышал, как она раздевалась в передней и жаловалась Кате, что все опять стало дорого: капуста шестнадцать копеек, телятина тридцать копеек, поминанье сорок копеек, яйца рубль двадцать копеек.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех