Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗнине (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Унтан шалпар сюртук е мӗнле те пулин пиншак тӑхӑнатӑп та, арӑма пилӗкӗнчен ыталаса, вӗҫӗ-хӗррисӗр те тӗксӗм аллея тӑрӑх шалалла кӗрсе каятпӑр; хуллен, шухӑша кайса, сӑмахсӑр е илтӗнмеллех шухӑшласа пыратпӑр, ӗмӗтленетпӗр, юн тымарӗ тапнине шутланӑ пек, телей минучӗсене шутлатпӑр; чӗре мӗнле тапнине, чарӑннине итлетпӗр; ҫутҫанталӑк хамӑр хута кӗнине шыратпӑр… вара сисмесӗрех ҫырма хӗррине… уй-хире тухатпӑр…

— Потом, надев просторный сюртук или куртку какую-нибудь, обняв жену за талью, углубиться с ней в бесконечную, темную аллею; идти тихо, задумчиво, молча или думать вслух, мечтать, считать минуты счастья, как биение пульса; слушать, как сердце бьется и замирает; искать в природе сочувствия… и незаметно выйти к речке, к полю…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Карчӑк тем калать, ҫав-ҫавах сӑмси айӗн мӑкӑртатма чарӑнмасть, анчах мӑнукӗ хам хута кӗнине пула, — ҫакна эпӗ курасса курман, ҫапах та ку тӗлӗшпе иккӗленесси ҫук, — ыр сунманнине пит уҫҫӑн палӑртсах каймасть; ҫаплах тата хампа пӗрле хӑшпӗр чухне илсе килекен парнесем те — е ӑшӑ тутӑр, е варени тултарнӑ банка, е чиерен тунӑ пӗрер кӗленче наливка — сахал мар усӑ кӳчӗҫ мана.

Старуха по-прежнему не переставала бурчать что-то себе под нос, но явного недоброжелательства не выражала благодаря невидимому для меня, но несомненному заступничеству внучки; также немалое влияние в благотворном для меня смысле оказывали приносимые мною кое-когда подарки: то теплый платок, то банка варенья, то бутылка вишневой наливки.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ачасем пуҫӗсене сулахаялла пӑрчӗҫ те зала виҫӗ тӗттӗм мӗлке кӗнине курчӗҫ.

Ребята вытянули шеи влево и увидели, как в темноту зала ступили три фигуры.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Халӗ ӗнтӗ Женя унӑн ҫӳҫӗнчен, помадипе пудринчен, духийӗнчен мӗнле шӑршӑ кӗнине те туять.

Женя почувствовала запах ее волос, помады, румян и духов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Масар ҫинчи городовой, хапхаран ҫакӑн пек нумай халӑх пырса кӗнине курсан, шикленсе, тӗлӗнсе пӑхса тӑнӑ.

Кладбищенский городовой с тревожным удивлением смотрел на громадную толпу, валившую в ворота.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ыйхӑран вӑрансан, вӑл ҫӗрлехи пӗчӗк лампа тахҫанах сӳннине тата чӳрече хупписен хушӑкӗнчен хӗллехи ирӗн кӑн-кӑвак ҫутти кӗнине курчӗ.

А когда проснулся, то он сразу увидел, что ночник уже давно погас и в щели ставней брезжит синеватый, томный свет раннего-раннего зимнего утра.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик аслашшӗ ҫӑварӗнчен эрехӗн пылакрах шӑрши кӗнине туйрӗ.

Гаврик почувствовал изо рта дедушки сладковатый запах водки.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тен ҫак сарлака та патвар хулпуҫҫиллӗ ҫирӗм ҫулхи лапсӑркка куҫхаршиллӗ йӗкӗт кӗҫӗр ҫӗрле тӗтре витӗр вӗҫсе кайӗ те, канӑҫсӑр сивӗ тинӗс ҫинче хӑй самолет кабинине пуҫсӑр вилӗм хуҫа пулса кӗнине курӗ…

Быть может, вот этот, лет двадцати, с таким великолепным разворотом плеч, с такими сильными, сросшимися бровями, ещё сегодня ночью, в тумане, над холодным, беспокойным морем, увидит смерть, которая, как хозяйка, войдёт в кабину его самолёта…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫаврӑнса пӑхмарӗ, эпӗ кӗнине илтмерӗ, эпӗ алӑк патӗнче тӑнине курмарӗ.

Она не обернулась, не слышала, как я вошла, не видела, что я стою на пороге.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир, пӗр вӑхӑта ҫакӑн пек ларса, хамӑр пата тата тепӗр ҫын килсе кӗнине те сисмен.

Так мы сидели некоторое время и не заметили, как в комнату вошел еще один человек.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр ҫулталӑк каярах кам мӗн-мӗн шухӑшласа хӑварнине, ҫав шухӑшсем мӗн тери пурнӑҫа кӗнине халь ӗнтӗ уҫҫӑнах тӗрӗслетпӗр.

Ведь сейчас все мы узнаем, что было загадано каждым на год, и проверим, что у кого исполнилось…

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эп пӗлеттӗм ӗнтӗ вӑл Саша патне кунне ҫӗр хут та кӗнине, клиникӑра Сашӑна пурте питӗ лайӑх пӑхатчӗҫ, ҫапах та эпӗ профессортан тата мӗнле те пулин терапевта чӗнтерсе пӑхма шутламастӑр-и, терӗм.

Я знала, что он заходит к Саше по сто раз в день, что вообще в клинике относятся к ней прекрасно, но всё-таки спросила, не думает ли он, что нужно пригласить ещё какого-нибудь терапевта.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манпа курнӑҫма тесе вӑл чунне кӑна мар, ӳтне те хатӗрленӗ пулмалла, ун пек хӳхӗм тумланса кӗнине халиччен курманччӗ-ха эпӗ.

Нужно полагать, что он не только душой, но и телом приготовился к этому визиту, потому что таким роскошным я его еще не видел.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам ӑҫта кӗнине те пӗлмесӗр, васкаса туртӑнтӑм — паллах ӗнтӗ, Катя патне, анчах ку хӗр мана сӑмса умӗнчех алӑка хупрӗ те, тӑрӑхланӑ сасӑпа: — Мӗн эсир, командир юлташ!

Я рванулся куда-то, сам не знаю, куда, в общем — к Кате, но эта девушка закрыла дверь перед моим носом и сказала насмешливо: — Что вы, товарищ командир!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шухӑша кайнипе, Иван Павлыч епле кӗнине те илтеймерӗм эпӗ, вӑл хам умма пырса тӑрсан тин асӑрхарӑм.

Я задумался и не слышал, как он вернулся из передней, и вдруг увидел над собой, между половинками портьеры, его нос и усы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана, пурин умӗнче те намӑслантарас тесе, столовӑйне юри улталаса илсе кӗнине эпӗ каярахпа кӑна ӑнланса илтӗм.

Потом я догадался, что это было нарочно: он заманил меня в столовую, чтобы расправиться со мной перед всеми.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫамрӑкки манран: мӗн сӑлтавпа тата хӑҫан эпӗ Пугачев службине кӗнине тата мӗнле ӗҫре вӑл манпа усӑ курнине ыйтрӗ.

Тогда молодой человек спросил меня: по какому случаю и в какое время вошел я в службу к Пугачеву и по каким поручениям был я им употреблен?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ҫак картина ӑҫта кайса кӗнине ыйтса пӗлтӗм.

Я спросил у Кати, куда она делась.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам Кореванов улпутӑн крепостнойӗ иккенне, театрта вылянине, французла вӗреннине, улпут пӑрахса тарнине, эпир ҫухалса юлнине, салтаксем ҫурта ҫаратнине, Степан улпут пурлӑхӗшӗн хута кӗнине, ӑна персе вӗлернине каласа патӑм.

Рассказываю, что я крепостная господ Коревановых, что я играла на театре и обучена французскому, что барин бежал, а мы отстали, что солдаты грабили дом, Степан заступился за господское добро и его убили.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня тула тухса алшӑллине витрене чиксе йӗпете-йӗпете кӗнине, куҫне чавсипе шӑлнине лайӑхах астӑватӑп-ха эпӗ.

Я помню, как Саня выбегала во двор, плача, мочила полотенце в ведре и возвращалась, вытирая слезы ладонью.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех