Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑначчӗ (тĕпĕ: кӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Давыдов ҫынсем мӗншӗн кулнин сӑлтавне ыйтса пӗлме шутларӗ кӑначчӗ, ҫав вӑхӑтра сасӑсен шӑв-шавне Любишкин кӑшкӑрса ҫӗнтерчӗ:

Давыдов только хотел спросить у него о причине смеха, как Любишкин перекричал гул голосов:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах вӑл кайри пӳлӗме тухнӑ кӑначчӗ, Захар ҫырӑва ун аллинчен туртса илчӗ.

Но только она вышла в переднюю, Захар вырвал у ней письмо.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах, май пур пулсан, пит хӑрушшинех мар тата юн юхтармасӑр кӑначчӗ, тархасшӑн.

Только, если бы можно было, не так уж страшно и без кровопролития, пожалуйста.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ку вӑл, тӳррипе каласан, жаттӑ та марччӗ, юмахра асӑнакан чӑх ури ҫинчи ҫурт кӑначчӗ.

Это даже была не хата, а именно сказочная избушка на курьих ножках.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Иксӗмӗр кӑначчӗ эпир.

Мы были одни.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗренесем нумай марччӗ, улттӑ кӑначчӗ, анчах пӗрне пӑчкӑпа сӗрсе татнӑччӗ.

Брёвен было немного, штук шесть, но среди них одно отпиленное.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Ку ӗнтӗ тӗлӗрнӗ хыҫҫӑн калаҫкалани кӑначчӗ.

…Это были коротенькие мирные пробуждения,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Бригадӑра, пурте тенӗ пекех, хӗрарӑмсем кӑначчӗ: машинисткӑсем, корректорсем, редакторсем; эпӗ тӗлӗнсех кайрӑм вара, вӗсенчен нумайӑшӗ темшӗн питӗ капӑр тумланса пынӑччӗ.

Это были почти исключительно женщины: машинистки, корректоры, редакторы, и я удивилась, что многие из них почему-то были прекрасно одеты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн иксӗмӗрӗн пӗр финка ҫӗҫҫи кӑначчӗ.

Мы были вооружены одним финским ножом на двоих,

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ чатӑра калла кӗме ӗлкӗрнӗ кӑначчӗ, Игорь пӑшӑлтатни хӑлха патне ҫитрӗ:

Я уже была в палатке, когда опять услышала шепот Игоря:

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах кӑкӑр ачи сывлӑхӗшӗн икӗ эрне пӑхни те сахал мар, вӑл хӑй те икӗ эрнери кӑначчӗ.

Но две недели — это не так уж мало для грудного ребёнка, которому и всего-то было только две недели.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун пӳлӗмӗнче эпир хамӑр кӑначчӗ, вӑл мана хирӗҫ пукан ҫине ларчӗ, пуҫне чикрӗ, ырхан хулпуҫҫийӗ ҫӗкленерех тӑрать.

Мы были одни в его комнате, и он сидел напротив меня в кресле, опустив голову, подняв худые плечи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сакӑр сехет кӑначчӗ те киле каяссӑм килмерӗ.

Было только восемь часов, и мне не хотелось идти домой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗмре мӗнпур ҫӗнни те темле хӑма татӑкӗсем кӑначчӗ, тата пралук ҫӑмхисем пурччӗ, вӗсемпе Вышимирский ывӑлӗ хӑй сӗтелӗ ҫинче темӗн айланса тӑратчӗ, ачи пӗр вуникӗ ҫулта пулмалла, ҫавра пит-куҫлӑ, хӗвел ҫинче пиҫӗхсе хуралнӑскер.

Новыми в комнате были только какие-то дощечки, катушки, мотки проволоки, с которыми возился в углу за своим столом сын Вышимирского, мальчик лет двенадцати, круглолицый и загорелый.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак пухура педгогсенчен Кораблевпа Николай Антоныч кӑначчӗ.

Из педагогов на этом собрании были только Кораблев и Николай Антоныч.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытла ирччӗ-ха — саккӑрмӗш сехет кӑначчӗ, урамра ҫӗрлехи пекех тӗттӗм.

Было еще очень рано — восьмой час, на улицах темно, как ночью.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур педагогсем ҫинчен те сӑмах пымастчӗ курӑнать, пӗрин ҫинчен кӑначчӗ пулас, мӗншӗн тесен пурте ҫаврӑнса пӑхкалама та пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ, пӗрне-пӗри тӗккелесе илчӗҫ: алӑк патӗнче пӗр ҫӳлӗрех кӑна вӑтам ҫулхи ҫын, ҫӑра мӑйӑхлӑскер, аллисене кӑкӑрӗ тӗлне хӗреслетсе, оратор сӑмахне тӑрӑшса итлесе тӑратчӗ.

Должно быть, речь шла не обо всех педагогах, а только об одном, потому что все стали оглядываться, перешептываться, подталкивать друг друга: в дверях, скрестив руки и внимательно слушая оратора, стоял высокий, еще не старый человек с пушистыми усами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Атте ятне илтсенех, вӑл ман ҫине хӑ-вӑрт пӑхса илчӗ: «Поже мой! тавно-ли, Андрей Петрович хӑй те санӑн ҫулусенче кӑначчӗ пулас; халӗ унӑн авӑ епле маттур каччӑ ӳссе ҫитнӗ!

При имени его он взглянул на меня быстро: — Поже мой! тавно ли, кажется, Андрей Петрович был еще твоих лет, а теперь вот уш какой у него молотец!

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Лавӑм ҫинче мӗн пурӗ те пӗр пӗчӗк чемодан кӑначчӗ, ӑна Грузи ҫинчен ҫул тӑрӑх ҫырса пынӑ хутсемпе ҫурри таран тултарнӑччӗ.

Вся поклажа моей тележки состояла из одного небольшого чемодана, который до половины был набит путевыми записками о Грузии.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ Бакссем патне пӗрремӗш хут пырсан, вӗсен килӗнче Иошек тата ҫивӗч куҫлӑ пӗчӗк хӗрача кӑначчӗ.

Впервые я пришел к Баксам вечером, дома были только Иожка и маленькая девочка с озорными глазами.

Лида // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех