Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗннӗ (тĕпĕ: илтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петяна ун хыҫӗнчен салтак аттисен сасси илтӗннӗ пек туйӑнать.

Пете казалось, что позади топают солдатские сапоги.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ку ялан илтӗннӗ, пӗрре те хӑрушӑ мар йӗтрепе перекен пӑшал сасси мар.

Но это не был хорошо знакомый, нестрашный гулкий выстрел из дробовика, столь частый на виноградниках.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ сасси, ҫыран хӗррипе сапаланса, Петя патне: — …сӗр-сӗр-сӗр-сӗр!.. — тесе ҫеҫ илтӗннӗ.

Голос так гулко отдавался в обрыве, что до Пети долетело только раскатистое: — …дяй-дяй-дяй-дяй!..

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан: «Потёмкин» текен сӑмах илтӗннӗ.

Затем было произнесено слово: «Потемкин».

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тем пысӑкӑш палатӑра пурте ҫывӑрса кайсан та, унта-кунта йынӑшнӑ сасӑ илтӗннӗ Чухне те, харӑлтатса ыйӑхпа калаҫни илтӗннӗ чухне те эпӗ Катя ҫинченех шухӑшлаттӑм.

О ней — когда все спали в огромной палате и только здесь и там раздавался стон или быстрое, хриплое бормотанье.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку палатӑра-и, тепринче-и, пур ҫӗрте те илтӗннӗ унӑн ҫиллес те шанчӑклӑ сасси — никам та, тӗнчери пӗр ҫын та вӑл мӗн пӗлни ҫинчен ниепле те чухлама пултарайман.

То в одной, то в другой палате слышался её сердитый, уверенный голос — и никто, ни один человек в мире не мог бы догадаться о том, что она знала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп тӗсмӗртнӗ тӑрӑх вӗсен сасси паян чылай ҫывӑхрах тата урӑхрах ҫӗрте, ӗнерхинчен пӑртак анат еннерех илтӗннӗ пек туйӑнать.

Мне показалось, что они сегодня бьют ближе и словно не в той стороне, где слышалось вчера, чуточку южнее.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан час-часах илтӗннӗ ӗнтӗ, сӑмахӗ тӗрӗсе те кӗре пуҫланӑ пулмалла.

Потом всё серьёзнее, чаще.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗрех вара юр кӑчӑртатнине итлетӗн те хӑвна «Инҫетре, инҫетре» тенӗ сасӑ уҫҫӑнах илтӗннӗ пек туйӑнса каять.

Невольно прислушиваешься к этому поскрипыванию, и кажется — ясно слышишь: «далеко, далеко».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку сасӑ таҫтан, питӗ аякран илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Точно этот голос доносился откуда-то очень издалека.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Тӳрех пӑшал сасси илтӗннӗ ҫӗрелле вӗҫтертӗмӗр; пӑхатпӑр: вӑл патне пуҫтарӑннӑ салтаксем пире уялла кӑтартаҫҫӗ, уйра пӗр юлан ут ут-вӗттин вӗҫтерсе пырать, йӗнерӗ ҫине темле шурӑ япала хунӑ.

Опрометью поскакали мы на выстрел — смотрим: на валу солдаты собрались в кучу и указывают в поле, а там летит стремглав всадник и держит что-то белое на седле.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хама та лаша ури сасси илтӗннӗ пек туйӑнчӗ: «Пӗр-пӗр казак килсе ҫитрӗ пулӗ», — тесеттӗм.

Точно, я услышал топот копыт: «Это, верно, какой-нибудь казак приехал…»

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каҫӗ питӗ уяр, ырӑ шӑршӑллӑ, ҫав тери лӑпкӑ пулнӑ, — инҫетри канонада кӗрлени халӗ ҫапӑҫу шавӗ пек мар, таҫтан аякран иртекен тӑвӑл сасси пек ҫеҫ илтӗннӗ.

Вечер был ясный, душистый и такой тихий, что гул теперь уже отдаленной канонады казался не шумом боя, а громом проходящей стороной грозы.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унта та кунта, пӗчӗк чӳречесен тӗксӗм кантӑкӗсем хыҫӗнчен, кӑвак кӑшӑллӑ картуз тӑхӑннӑ ҫар ҫыннисем курӑннӑ, ҫырмалли машинкӑсем шӑлтӑртатнӑ; пӗр ҫуртра, пур проводсем те пухӑнса кӗнӗ ҫӗрте, телеграф аппарачӗ пӗр пеккӗн шаккаса тӑни илтӗннӗ.

То тут, то там за тусклыми стеклами маленьких окошек мелькали военные в фуражках с голубыми околышами, трещали пишущие машинки, а в одном домике, куда стекалась вся паутина проводов, слышалось мерное потрескивание телеграфного аппарата.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унта та кунта ирхи командӑсем илтӗннӗ:

Слышалась знакомая утренняя перекличка.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Сайра-хутра ванна пӳлӗмӗнчен хуллен йынӑшни илтӗннӗ.

Изредка из ванной комнаты слышлся тихий стон.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Нумайӑшӗ халь вӗсем еннелле пӑхнӑ, халӑхпа лӑках тулнӑ вагонӑн пур кӗтессисенчен те калаҫнисем илтӗннӗ:

Многие теперь смотрели в их сторону, в со всех концов переполненного вагона слышалось:

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫав вӑхӑтрах пӗр сасӑ йытта: «Toat beau, Sogar ici…» тени илтӗннӗ те, ҫавӑнтах йывӑҫ хыҫӗнчен ҫамрӑк ухутник курӑнса кайнӑ.

В то же время раздался голос: «Tout beau, Sbogar ici…» и молодой охотник показался из-за кустарника.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Адриана ун пӳлӗмӗсенче ҫынсем ҫӳренӗ пек илтӗннӗ.

Адриану показалось, что по комнатам его ходят люди.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Хирте, килтен инҫех те мар, вӑл тӑрук чарӑнса тӑчӗ те, юр пӗрчисем чӑштӑртатни илтӗннӗ пек, шӑппӑн каларӗ:

В поле, недалеко от дома, она вдруг остановилась, тихо, совсем тихо, так, что был слышен шорох падающих снежинок, сказала.

Лида // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех