Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

иксӗмӗр сăмах пирĕн базăра пур.
иксӗмӗр (тĕпĕ: иксӗмӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иксӗмӗр те чылайччен нимӗн чӗнмесӗр лартӑмӑр.

Несколько минут продолжалось обоюдное наше молчание.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир, пачӑшкӑпа иксӗмӗр, вилме патнех ҫитрӗмӗр.

А веришь ли, я и батька мой так уж и приготовились к мученической смерти.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир, Петькӑпа иксӗмӗр, хамӑра пӗр тӑвансем тесе кӑтартрӑмӑр.

Мы с Петькой выдавали себя за братьев —

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ эпир те Петькӑпа иксӗмӗр кӑмрӑк ывӑтатпӑр.

Теперь и мы с Петькой бросаем уголь в топку —

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашки калаҫу та ҫавнашкалах пулчӗ пирӗн, аннепе иксӗмӗр эпир пӗр-пӗрне хирӗҫ пӗр сӑмах та хушмарӑмӑр.

Таков был и наш последний разговор — ни я, ни она не произнесли ни слова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир иксӗмӗр карттӑ ҫине пӑхрӑмӑр та, Самар хули, чанах та, Мускавпа Ташкент хушшинче иккен.

Мы вместе посмотрели карту, и действительно оказалось, что Самара находится между Москвой и Ташкентом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗркунне те ҫывхарать пулмалла ӗнтӗ, эпир Петькӑпа иксӗмӗр Собор садӗнче ҫӳренӗ чух ҫара урасемпе ҫулҫӑсене тапа-тапа ывӑтаттӑмӑр.

Должно быть, уже приближалась осень, потому что мы с Петькой бродили по Соборному саду и подкидывали босыми ногами листья.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫлессе анне малтанхи пекех больница япалисене ухатчӗ, кӑнтӑр апатне аннепе иксӗмӗр ӗҫлесе тупнӑ укҫапа йӑмӑк хатӗрлеччӗ.

хотя мать по прежнему стирала в больнице, а обед, купленный на ее и мои деньги, варила сестра.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата Швабринпа иксӗмӗр хушӑри хирӗҫӗвӗн сӑлтавӗ пулса тӑнӑ сӑмахсем те ытла та ирсӗррӗн туйӑнчӗҫ, мӗншӗн тесен эпӗ вӑл сӑмахсенче ахаль кулса тарӑхтарса каланисем ҫеҫ мар, вӗсем юриех шухӑшласа каланӑ элек иккенне куртӑм.

Слова, подавшие повод к нашей ссоре, показались мне еще более гнусными, когда, вместо грубой и непристойной насмешки, увидел я в них обдуманную клевету.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Иксӗмӗр пӗр-пӗринпе ҫавтери ҫывӑх ҫынсем пек калаҫатпӑр хамӑр.

Мы разговаривали, по-видимому, так дружелюбно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Иксӗмӗр часах пӗр-пӗринпе паллашрӑмӑр.

Мы вдвоем тотчас познакомились.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Акӑ ӑна эпир аннепе иксӗмӗр пӗрле пулнӑ, прошени панӑ пӳлӗмрен, присутствинчен илсе тухӗҫ…

Вот его выносят из присутствия, из той комнаты, где мы с матерью подавали прошение…

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑннипе калатӑп, ҫак сӑмах мӗне пӗлтернине эпӗ паян кун та тавҫӑрса илейместӗп, анчах йӑмӑкпа иксӗмӗр те эпир хамӑр хӑнана ырӑ мар япала кӗтсе тӑнине часах чухласа илнине лайӑхах астӑватӑп эпӗ.

Честно сознаюсь – до сих пор не знаю точного смысла этого выражения, но помню, что мы с сестрой сразу поняли, что нашему гостю грозит какая—то опасность,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир йӑмӑкпа иксӗмӗр хӗл каҫичченех пӑхрӑмӑр ӑна: шыв кӳрсе, вут хутса параттӑмӑр.

мы с сестрой всю зиму присматривали за ней – носили воду, топили печь, благо изба ее,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗтел хушшинчен иксӗмӗр пӗтӗмпех ҫывӑх ҫын пулса, туслашса тухрӑмӑр.

Мы встали из-за стола совершенными приятелями.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ман ҫине темле хӗрхеннӗ пек пӑхса илчӗ; ҫапах та иксӗмӗр сӑмахлама пуҫларӑмӑр.

Он поглядел на меня как бы с сожалением; однако мы разговорились.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Иксӗмӗр эпир пӗр-пӗрне килӗштерсе питӗ ҫывӑх пурӑнтӑмӑр.

Мы жили душа в душу.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир йӑмӑкпа иксӗмӗр тимӗр сак ҫинче, тӗксӗм коридорта чылайччен лартӑмӑр.

Мы с сестрой долго сидели в полутемном высоком коридоре на железной скамейке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлетӗп, эпир часах акӑ каллех уйрӑлатпӑр, тен, ӗмӗрлӗхех те пулӗ: иксӗмӗр те мӗн виличченех тӗрлӗ ҫулпа уйрӑлса кайӑпӑр, ҫапах та эпӗ ӑна ҫав тери ӑшшӑн аса илеп; эпӗ ӑна ҫакӑн ҫинчен яланах каланӑ, ҫавӑнпа вӑл, хама ӗненсех каймасть пулин те, шанса тӑрать.

Я знаю, мы скоро разлучимся опять и, может быть, на веки: оба пойдем разными путями до гроба; но воспоминание о ней останется неприкосновенным в душе моей; я ей это повторял всегда и она мне верит, хотя говорит противное.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Нумайранпа ҫав, иксӗмӗр те ытла улшӑннӑ вара.

Давно, и переменились оба во многом!

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех