Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачин (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗр пӗчӗк ачин кашӑкӗ, яшкара пиҫсе сарӑлнӑ груша чӑмӑрккине шыраса, чашӑкра ухӑрла-ухӑрла ҫавӑрӑнма тытӑнсан ҫеҫ шӑплӑх пӑсӑлкалать.

Тишина нарушалась лишь тогда, когда ложка какого-нибудь парнишки начинала описывать внутри чашки круги в поисках разваренной груши.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ачин аллисем амӑшӗн кӑкӑрне пусса пӑчӑртаҫҫӗ, вӑл ун ҫумне ҫав тери хыттӑн пӑчӑртаннӑ, амӑшӗн ӳчӗ ҫинчи ҫӳхе ҫӑм ӑшӗнче унӑн пӳрнисем курӑнманпа пӗрех.

Руки ребенка давят ей грудь, он так крепко прижался, что его пальцев почти не видно в тонкой шерсти на коже матери.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Вӗтӗ шӑлӗсене кӑтартса, унӑн амӑшӗ, тӑван ачин ӳтне ыталанӑ аллине секундлӑха та вӗҫертмесӗр, тепӗр аллипе хӑйӗн асапне курма пынисем тӑсакан патаксемпе зонтиксене пӗр вӗҫӗмсӗр сире-сире ярать.

Оскалив мелкие белые зубы, его мать, ни на секунду не отрывая руки, обнимающей родное тело, другой рукой все время непрерывно отбивает протянутые к ней палки и зонтики зрителей ее мук.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Вӑл ачин урисене ҫӗтӗк-ҫатӑкпа витрӗ, пуҫелӗкне тӳрлетрӗ те каллех ҫӑмӑллӑн калаҫма пуҫларӗ:

Она прикрыла тряпьем голые ножки сына, поправила под его головой темное изголовье и снова заговорила, легко так:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пурте хурлӑхлӑ, хӑйӗн ачин пулас телейне шанман амӑшӗ сӑпка юррине юрланӑ чухнехи пек хурлӑхлӑ…

Все было грустно и звучало, как колыбельная песнь матери, не имеющей надежд на счастье своего сына…

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Вӑйпа илетӗр, алхасатӑр, — кулса илчӗ Катерина, унтан ывӑл ачин хулпуҫҫийӗ ҫине шанчӑклӑн тӗренсе, килнелле утрӗ.

— Силой берете, озорничаете, — усмехнулась Катерина и, доверчиво опираясь на плечо мальчика, побрела к дому.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл теттене хӗр ачин курткин шалти кӗсйине чиксе хучӗ:

И осторожно положил игрушку Жене во внутренний карман куртки:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл вырӑс хӗр ачин сӑнӳкерчӗкӗ айӗнче выртакан бланка туртса кӑларчӗ те ылтӑн паркерне илсе унпа алӑ пусрӗ.

Он взял золотой паркер и поставил подпись на бланке, который оказался под фотографией русской девочки.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Ахальтен мар-ҫке ҫав хисеплӗ ученӑй хӑй ӗҫне пӑсма хӑтланса ӗҫе тӳрре кӑларма тӑрӑшакан шкул ачин сӑмахӗсем ҫинче юри чарӑнса тӑрать.

Недаром почтенный учёный приводит доводы, которыми некогда пытался уличить во лжи школьника, разгадавшего его тайну.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачи Петя сӑнарлӑ иккенӗ ӑна килӗшетчӗ, чӑнласах та, ачин профилӗнче темӗн вӑрӑмми пур — вунӑ кунхи кӑна пулин те унӑн профилӗ пур.

Ей нравилось, что он похож на Петю, и в самом деле что-то длинное было в этом профиле, — хотя ему было всего десять дней, у него был уже профиль.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петр Андреевич Гринев алҫырӑвне унӑн ачин ачисенчен пӗри, эпир унӑн аслашшӗ пурӑннӑ вӑхӑтри ӗҫсем ҫинчен ҫырнине пӗлсе, пире пачӗ.

Рукопись Петра Андреевича Гринева доставлена была нам от одного из его внуков, который узнал, что мы заняты были трудом, относящимся ко временам, описанным его дедом.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Николай Антоныч ура ҫине тӑчӗ, куҫлӑхлӑ, кӑтра ҫӳҫлӗ, хӗрлӗ питлӗ ачана (ачин сӑмси айне, питҫӑмартисене те хура мамӑк пусса илнӗ) хулпуҫҫинчен тытрӗ.

Он встал и обнял за плечи мальчика в очках, черного, курчавого, румяного, с черным пухом на щеках и пол носом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тутар ачин куҫӗсем йӑлтӑртатса ҫуталчӗҫ.

Засверкали глазенки у татарчонка,

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ун ачин ҫирӗпленнӗ характер пулма вӑл ытла та пӗчӗккӗ пулнӑ-ха, анчах Ваня ӳссе ҫитӗннӗ ҫын евӗрлех пулнӑ ӗнтӗ.

Тот мальчик был ещё слишком мал, чтобы иметь какой-нибудь определённый характер, а Ваня уже был почти сложившийся человек.

19 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Анчах та эсир вырӑс ачин чунне пӗлместӗр вӗт.

Но вы не знаете души русского ребёнка.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Хӗрарӑмӑн куҫҫулӗ пит ҫӑмартийӗ тӑрӑх йӑрӑлтатса анчӗ те кӑкӑр ӗмекен ачин тути хӗррине тумларӗ.

Одна слезинка, скользнув по щеке, упала на грудь и попала в ротик малышки.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

— Ҫурма тӑлӑха юлнӑ вӑрҫӑ ачин ачалӑхран питӗ ир хӑпма тивнӗ-тӗр…

Куҫарса пулӑш

«Хамӑра сӳрӗкленме памалла мар» // Геннадий Дегтярев. «Хыпар», 2009.03.28, 58-59№№, 14 стр.

Икӗ ачин пуласлӑхӗ канӑҫсӑрлантарать ректора.

Куҫарса пулӑш

Илемлӗ хайлаври типсемпе вӗсен пурнӑҫри прототипӗсем ҫинчен // Юрий Артемьев. https://chuvash.org/content/3128-%D0%98% ... 1%80%D0%B8

«Чӑваш ачин хӑрах ури сӑпкара, тепӗр ури акара», «Виҫҫӗри ывӑл ашшӗне, виҫҫӗри хӗр амӑшне пулӑштӑр», — тенӗ пирӗн мӑн асаттесем.

Куҫарса пулӑш

Словаре те кӑсӑклӑ роман пекех вулама пулать // Роза Власова. «Хыпар», 2017.04.26, 60№

Кунта вара кил-ҫуртне ачин ачисем таврӑнаҫҫӗ.

А здесь возвращаются внуки.

«Кӗркунне ҫынна хӑйпе хӑй пулма май парать» // Роза Власова. «Хыпар», 2016.09.28, 153№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех