Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апатне (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Давыдов, ҫӑварти апатне ҫӑтса яраймасӑр йӑл кулса, кӑмӑллӑн пуҫне сӗлтрӗ.

Давыдов, давясь и напряженно улыбаясь, довольно качнул головой.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Выльӑх апатне епле пӗр ҫӗре турттарса пуҫтарӑпӑр?

Корма как свозить?

10-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Апатне пӗрле ҫимелле пулать-и?

— А жрать вместе?

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӑнтӑрлахи апатне те ҫимерӗ.

И не обедал.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Апатне вӑл яланах тутлӑ пӗҫерет, тирпейлӗ хӑналать.

Обед являлся вкусный и чисто поданный.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломовӑн юратнӑ апатне пӗҫереҫҫӗ-и, вӑл кастрюль ҫине тинкерсе тӑрать, ывсине уҫса шӑршлать, тутанса пӑхать, вара кастрюльне вут ҫинче тытса тӑрать.

Готовится ли его любимое блюдо, она смотрит на кастрюлю, поднимет крышку, понюхает, отведает, потом схватит кастрюлю сама и держит на огне.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Кӑнтӑр апатне килет-и?

— А обедать будет?

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Апатне кампа та пулин ҫи.

— Съешь его с кем-нибудь на здоровье.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Унта самӑрланаймӑн, — теҫҫӗ Обломов ҫыннисем, — кӑнтӑр апатне шӳрпе, ӑшаланӑ какай тата ҫӗрулми лартаҫҫӗ, чейпе ӗҫме ҫу параҫҫӗ, каҫхи апатра вара моргенфри — сӑмсуна шӑл.

— Там не разъешься, — говорили обломовцы, — обедать-то дадут супу, да жаркого, да картофелю, к чаю масла, а ужинать-то морген фри — нос утри.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кашниех хӑйӗн юратнӑ апатне: хӑшӗ ӑшчик яшки, хӑшӗ лапша е ӑшчик, хӑшӗ хырӑмлӑх шӳрпи, соус валли хӑшӗ хӗрлӗ, хӑшӗ шурӑ шӗвек пӗҫерме сӗнет.

Всякий предлагал свое блюдо: кто суп с потрохами, кто лапшу или желудок, кто рубцы, кто красную, кто белую подливку к соусу.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Апатланмалли зала вӗсем кунне тӑватӑ хут килеҫҫӗ: ирхи чей ӗҫме, ирхи апата, кӑнтӑр апатне тата каҫхи чей ӗҫме.

Четыре раза в день воспитанники обязательно приходили в этот зал — на утренний чай, на завтрак, на обед и на вечерниц чай.

Виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗр ача Петяна ҫав телейлӗ укҫашӑн хӑйӗн ирхи апатне корзинкипех тата пекӗ парса улӑштарма килӗшнӗ.

Один мальчик даже предлагал Пете в обмен на этот талисман завтрак вместе с корзиночкой и в придачу перочинный ножичек.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӗнтӗ хамӑр вагона та хӑнӑхса ҫитрӗмӗр, урӑхла пулма та пултараймасть, хӑҫантанпа унта — апатне те ҫиен, ыйӑхне те ҫывӑран, вӑййи-кулли те ҫавӑнтах иртет.

Мы привыкли к нашему вагону, в котором уже столько времени спали, ели, сидели, разговаривали.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кабинетӗнчех ҫывӑрать, апатне те ҫавӑнтах ҫиет.

Он и спал у себя в кабинете, туда ему носили еду.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗҫлессе анне малтанхи пекех больница япалисене ухатчӗ, кӑнтӑр апатне аннепе иксӗмӗр ӗҫлесе тупнӑ укҫапа йӑмӑк хатӗрлеччӗ.

хотя мать по прежнему стирала в больнице, а обед, купленный на ее и мои деньги, варила сестра.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малалла укҫине салатса пӗтернӗ ывӑл ҫӗтӗк тумтирпе, виҫкӗтеслӗ шлепкепе; вӑл сысна кӗтӗвӗ кӗтет, апатне те сыснисемпе пӗрлех ҫиет; хӑй питӗ хурлӑхлӑ, ӳкенӗҫлӗ сӑнлӑ.

Далее, промотавшийся юноша, в рубище и в треугольной шляпе, пасет свиней и разделяет с ними трапезу; в его лице изображены глубокая печаль и раскаяние.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Вӑл камӑн мӗн ыратнине, ӑҫта пулӑшу кирлине, ӑҫта ирӗкре ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен тӗп-тӗрӗс сведенисем кирлине, ӑҫта ним тума аптраса ҫитме пуҫланӑ ҫын ҫине чӑн-чӑн тӑван ашшӗ пек пӑхни вӑй парассине, ӑҫта ытлашши татӑк ҫӑкӑр е пӗр ҫӑпала шӳрпе пани ҫынна тӗрме апатне хӑнӑхма (ку питӗ йывӑр) пулӑшассине — ҫаксене пурне те вӑл шалти туйӑмпа, хӑйӗн пухӑннӑ опычӗпе сиссе пӗлет, пӗлет те — ӗҫе тытӑнать.

Он знает, у кого что болит, где требуется поддержка, где необходимы точные сведения о положении на воле, где его подлинно отеческий взгляд придаст силы человеку, в котором растет отчаяние, где лишний ломоть хлеба или ложка супа помогут перенести тягчайший переход к «тюремному голоду», он все это знает благодаря своей чуткости и громадному опыту, знает и действует.

Скорепа пичче // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Чӑн та, госпитальте апат-ҫимӗҫе ҫирӗп йӗркепе ҫитерни, апатне майӗпен хушса пырса ытларах та ытларах пани унӑн вӑйне ӳстерсех пычӗ, перевязкӑсем вӑхӑтӗнче халӗ вӑл ҫав тери ырхан пулни те ҫамрӑк практиканткӑсене хӑратсах пӑрахмарӗ.

Правда, строгий, медленно увеличивающийся рацион отличной госпитальной пищи быстро восстанавливал его силы, и во время перевязок или облучения худоба его не вызывала уже больше испуганных взглядов молоденьких практиканток.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Апатне пӗҫерсе тӑма та аппан хӗрне ыйтрӑм…

А варить-готовить попросил свою племянницу…

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Пурӑнтӑр услапу пӗччен, ӗҫлетӗр, выльӑхне те усратӑр, пахча-ҫимӗҫне те ҫитӗнтертӗр, апатне те пӗҫертӗр.

Пусть живет твой лодырь один, пусть работает: скотину держит, картошку выращивает, сам себе обед варит.

Пӗрремӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех