Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анне сăмах пирĕн базăра пур.
анне (тĕпĕ: анне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анне те, сана та, санӑн аннӳне те — пурне те, пурне те.

Маму, тебя, твою мать, всех-всех.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Юратнӑ аттепе анне, Мӗтри пиччепе инке Эрҫюк пиччепе Кулине аппа, эпӗ Витюка пӗрремӗш хут алла илсенех манра хамӑн та анне пулас туйӑм хӑватлӑн вӑранчӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анне — ӗҫкӗҫ, анчах вӑл пирӗн анне!

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Манӑн атте анне сӑмахӗсенчен иртеймест, аннен хӗскӗч пек аллисенчен ниҫта та пӑркаланаймасть.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Валентина манран хам пурнӑҫра мӗнле те пулин инкек пулман-и, кичем мар-и, тесе ыйтнӑ пулсан, е пӗр-пӗр открытка — чуллӑ сӑртсем, ӑмӑрткайӑк, тинӗс ӳкернине мар, ҫав илемлӗ, хамӑнни пек мар пурнӑҫа тахҫанах курас килет ман, ахаль сарӑ открытка ҫеҫ янӑ пулсан, тата, юлашкинчен, пӗр кӗске ҫырурах, пуринчен те кирлӗрех пулнӑ пек мана виҫӗ хутчен прачка ҫинчен ыйтман пулсан, эпӗ ӑна пӗтӗмпех тӗрӗссине ҫырса янӑ пулӑттӑм, вӑл манӑн анне мар, халӗ ӗнтӗ амаҫури анне те мар, ҫапах та, вӑл хаяр ҫын марччӗ, иртнӗ вӑхӑтсенче мана ачашлани те пулнӑ, хӑш чух эпӗ ытлашширех ашкӑннине те аттерен пытаратчӗ.

И даю слово, что если бы Валентина спросила меня, нет ли у меня какой-нибудь беды, не скучаю ли, или хотя бы прислала простую желтую открытку, а не такую, где скалы, орлы, море дразнили и напоминали мне о красивой и совсем не похожей на мою жизнь, и если бы даже, наконец, на протяжении коротенького письма ровно трижды она не упомянула мне о прачке, как будто это было самое важное, — то я честно написал бы ей всю правду, потому что хотя приходилась она мне не матерью и даже теперь не мачехой, но была она все же человек не злой, когда-то баловала меня и даже иногда покрывала мои озорные проделки.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Эпӗ аннерен тата тепӗр канфет ыйтса илнӗ пулӑттӑм, — терӗ Феня, шухӑша кайса, — анчах паян анне питӗ ҫиллес, теприне памӗ.

— Я бы попросила у мамы другую, — задумчиво сказала Феня, — только мама сегодня сердитая, и она, пожалуй, не даст.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Ирхи апатра эпӗ пӗрре атте ҫине, тепре анне ҫине пӑхкаларӑм: атте яланхилле лӑпкӑ, — анне яланхиллех вӑрттӑн тарӑхать.

За завтраком я украдкой взглядывал то на отца, то на мать: он был спокоен, по обыкновению; она, по обыкновению, тайно раздражалась.

XVIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Аннӳ мӗн ятлӑ? — тесен: — Анне ятлӑ, — тенӗ.

— А мать как зовут? — Мамка.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Анне патне килсен, Золотов мӗн каланине пӗлтертӗм, анне макӑрса ячӗ те ҫапла каларӗ:

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Ирӗк пар киле кайма Мана, Аттепе анне патне, Аттепе анне патне, Ҫамрӑк мӑшӑрӑм патне.

Отпусти меня домой К отцу, К отцу, матери родной, К отцу, матери родной Да к женёнке молодой.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эх, анне, анне, авланса ача-пӑчаллӑ пулма йывӑр-им?»

Эх, мамо, мамо, разве трудно жениться и обзавестись детьми…»

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Анне, анне, эпӗ кайнӑранпа ытла та ватӑлнӑ-ҫке эсӗ», — шухӑшласа илчӗ Сергей.

«Мамо, мамо, как же вы постарели без меня», — подумал Сергей.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Аттеҫӗм, тӑван атте, аннеҫӗм, анне, — куҫҫульпе ҫӑвӑнаҫҫӗ Акулькӑпа Юлька.

— Папенька, папенька наш, маменька, маменька! — бьются в слезах Акулька и Юлька.

Пыллӑ пӗремӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Мӗн ӗҫ пур ман аннепе? маншӑн атте те, анне те, эс маншӑн эс тӗнчере чи хакли.

— Что мне до матери? ты у меня мать, и отец, и все, что ни есть дорогого на свете.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анне, анне! — тесе пӑшӑлтатрӗ те вӑл, хурлӑхлӑн пуҫне сулкаласа илчӗ.

— Мама, мама! — прошептала она и сокрушенно покачала головой.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анне, — пӑлханса ӳкрӗ Володя, хӑйӗн ҫӗлӗкне ӑҫта хунине куҫӗсемпе шыраса, — анне, пирӗн пата саперсем килчӗҫ.

— Мама… — заволновался Володя, ища глазами, куда положил свою шапку, — мама, это к нам саперы пошли.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Пӗлетӗн-и, анне, эп сана нумай пулмасть куртӑм, ҫывӑхранах куртӑм, анне

— А знаешь ты, мама, что я ведь тебя недавно видел, и совсем близко, мама…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аннепе юнашар тӑратӑн ху, анчах хӑвпа пӗрле, хӑв ҫумӑнтах анне пулни ҫав тери аваннине туймастӑн: кӑшт кичем пулсанах, ун ҫумне тӗршӗнетӗн.

Стоишь ты рядом с матерью и даже не догадываешься, как это хорошо, когда около тебя совсем рядом мать: заскучал и прижался к ней.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах ман сире тӑван аннене юратнӑ пек юратмалла, тет анне

Только мама говорит, что я должен вас любить, как родную мать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эсир калатӑр иккен — анне, тетӗр, ан тив, аннех пултӑр.

Раз вы говорите — матушка, пусть будет матушка.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех