Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тархасшӑн сăмах пирĕн базăра пур.
тархасшӑн (тĕпĕ: тархасшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Калӑр-ха, тархасшӑн, ку хваттер — ҫирӗм саккӑрмӗш-и?

— Извините, это двадцать восьмая квартира?

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Моряк юлташ, — терӗм эп, хӑюллансах, — питӗ те ыйтатӑп сиртен, калӑр-ха, тархасшӑн: эп унпа тейӗр.

— Товарищ моряк, — сказала я, — я вас очень прошу, скажите, что вы со мной…

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тархасшӑн илсе кайӑр…

Пожалуйста, возьмите!

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тархасшӑн, ан шухӑшла тата; ку — маншӑн пулчӗ, тесе…

Ты только не думай, пожалуйста, что я из-за тебя…

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лар, тархасшӑн, апатлан пирӗнпе.

Садись, кушай, пожалуйста.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чӑнах та, мӗн-ха эс, лар, тархасшӑн, ҫакӑнта.

— Правда, что такое, честное слово, ты садись, пожалуйста, вот сюда.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сима, — шӑппӑн каларӗ вӑл тепӗр хут, — кала-ха, тархасшӑн, пулать те-ҫке тӗлпулу, эккей, тӗлпулу!..

— Сима, — тихо повторил он, — ну скажи, пожалуйста, вот, называется, встреча, честное слово, что такое!..

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ан айӑплӑр, тархасшӑн.

Извиняюсь, честное слово.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тархасшӑн, каҫарӑр.

— Извините, пожалуйста.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, хӑюллӑхӑма пухса, пӗрер самант чӗнмесӗр тӑтӑм, унтан — мӗн килет те, мӗн каять тесе: — Анна Семёновна, ярӑр мана, тархасшӑн! — терӗм.

Я секунду молчала, набираясь духу, потом — эх, была не была: — Анна Семеновна, отпустите меня!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах эпӗ ҫырни Амеда пӑшӑрхантармастчӗ, тепӗр ҫырурах вӑл: «Тархасшӑн хӑвӑн ырӑ тусусене, уйрӑмах — ҫивӗч чӗлхе-ҫӑварлӑ та ӑслӑ юлташа Р. Каштана, ман чӗре саламне ҫитер, Ман Дюльдяль йӑлтах сывалса ҫитрӗ, ҫӗмӗрттерет кӑна, паян кӑкарнӑ ҫӗртен татса кайрӗ. Вӑл калама ҫук хӳхӗм. Ман шутпа, пӗтӗм Туркменире те унтан лайӑх ут ҫук пулас. Курасчӗ эсӗ ӑна, ытла та илемлӗ-ҫке!..» — тесе ҫырса янӑччӗ.

Но на Амеда это не действовало, и в следующем письме он писал: «Пожалуйста, передай привет моего сердца твоим добрым друзьям и мудрому, красноречивому товарищу Р. Каштану. Мой Дюльдяль стал такой крепкий, что сегодня совсем оборвал привязь. Он стал очень красивый. Я считаю, что лучше такого коня у нас в Туркмении нет. Я хотел бы, чтобы ты видела его, какой он красивый…»

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫапах та аташса кайрӑм, Невски проспекта кӗрсен пӗр ленинградецран, хисеплӗхе юратакан пенсне куҫлӑхлӑскертен: — Калӑр-ха, тархасшӑн, Невски проспекта епле тухмалла? — тесе ыйтрӑм.

Но я всё перепутала и, войдя на Невский, спросила у какого-то вежливого ленинградца в пенсне: — Скажите, пожалуйста, как пройти на Невский проспект?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кӗрсе тухӑр эппин тархасшӑн.

— Пожалуйста, зайдите.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эп пулмасӑр, — терӗ вӑл ахӑлтатсах, — анчах тархасшӑн эсир мана Кирен тесе ан чӗнӗр.

— Она самая, — хохоча, сказала Кирен, — Только, пожалуйста, не называйте меня Кирен.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эппин эсӗ виҫӗмкун каҫхи ҫинчен ман-ха тархасшӑн.

— И забудь, пожалуйста, об этом вечере третьего дня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тархасшӑн!

— Пожалуйста!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Валька, пӑрах-ха тархасшӑн палкама! — терӗм эпӗ, тарӑхса.

— Валька, иди ты к чёрту! — сказал я с досадой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Салам калӑр, тархасшӑн, — терӗм эпӗ.

— Передайте привет, пожалуйста, — сказал я.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тархасшӑн, ҫырах ӗнтӗ, манӑн интереснӑй чирлӗ ҫыннӑм.

Пожалуйста, пиши, интересный больной.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, унӑн ӗҫӗсем ҫав тери лайӑх, юктябрьте шкултан тухать, тесе тархасшӑн ун патне ҫырса пӗлтер-ха.

— Саня, напиши ей, пожалуйста, что мои дела очень хороши, что школу я кончаю в октябре.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех