Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑнах та ӗнтӗ, ҫапса та ятӑм эпӗ ӑна.

и это верно — я его ударил.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, ӑна янаххинчен вӑл хӑй ӑҫтиҫук пулнӑран тыттарса ятӑм.

Я дал ему в морду потому, что он подлец.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сиксе тӑтӑм, лампӑна ҫутса ятӑм, кӑранташсемпе карттӑсем хунӑ сӗтел патнелле ыткӑнтӑм.

Я вскочил, зажег лампу и бросился к столу, где лежали карандаши и карты.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ.

— Катя! — крикнул я.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке мана ухмахах тухнӑ тесе шутларӗ пулӗ, мӗншӗн тесен эпӗ сасартӑк кӑшкӑрса ятӑм, кивӗ ҫырусене ҫав тери васкаса пӑхма пуҫларӑм.

Тетя Даша решила, что я сошел с ума, потому что я вдруг коротко заорал и начал с дьявольской быстротой перебирать старые письма.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, сӗтел тулли ӗҫме-ҫиме тултарса лартнине курсан, ҫакна апат умӗн «чӗре сури тумалли» тенине илтсен, ахӑлтатса кулса ятӑм.

Что я покатился со смеху, увидев заваленный всякой снедью стол и услышав, что это называется «закусить перед обедом».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Итле-ха, илемлӗ вӗт вӑл, — терӗм те эпӗ, кулса ятӑм.

— Послушай, ведь он красивый, — сказал я и захохотал.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Атте вилсен, — терӗм те эпӗ, кулса ятӑм.

— Когда умер отец, — сказал я и засмеялся.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫакӑ ҫур сехете актовӑй залрах ирттерсе ятӑм.

Я провел эти полчаса в актовом зале.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Павлыч, — сасартӑк персе ятӑм эпӗ.

Иван Павлыч, — вдруг сказал я, —

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Лихо юлташ, эпӗ сочинение илтӗм, — сасартӑк персе ятӑм эпӗ.

— Товарищ Лихо, я получил сочинение, — вдруг сказал я.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрулмине шавламасӑр кӑна ҫисе ятӑм та Валькӑна шырама пуҫларӑм.

Я молча съел картошку и отправился искать Вальку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӑхта! — пӑрса ятӑм эпӗ.

— Подожди! — Я отстранил ее.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Амед! — кӑшкӑрса ятӑм эп, ӑна ҫанӑран тытса.

— Амед! — закричала я, схватив его за рукав.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, ятне тенӗ пекех, яхтӑна та тин ҫеҫ хута ятӑм.

Я, кстати, и яхту уже спустил.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ӑна хам палланӑ кил-ҫуртан хапхи тӗлне ҫитичченех ӑсатса ятӑм.

Я проводил ее до ворот знакомого дома,

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, свидетель пулнӑ Ларина карчӑка кӑларса ятӑм та, Татьянӑна чӗнсе кӗртрӗм.

Я отпустил свидетельницу, старуху Ларину, и вызвал Татьяну.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, нимӗн тума аптӑраса, куҫа кӗрекен ҫӳҫӗме хулпуҫҫипе сирсе ятӑм, унтӑн Александр Дмитриевич ҫине, сӑмах тупаймасӑр, чылайччен пӑхса тӑтӑм.

Я плечом убрала со лба лезшие на глаза волосы и молча смотрела на Александра Дмитриевича, не зная, что сказать.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Александр Дмитриевич, — йӗрсе ятӑм эп, — эсир, паллах, ҫиленетӗр ӗнтӗ, анчах эп пурӗпӗрех…

— Александр Дмитриевич, — я заплакала, — вы, конечно, рассердитесь, только я все равно…

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ухмахла ӗҫ вӑл, — персе ятӑм эп, тарӑхнӑ енне.

— Ну и очень глупо, по-моему, — сказала я совершенно искренне.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех