Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

варринче (тĕпĕ: варӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, пӳрте кӗрсе, ашшӗпе амӑшне тата курницӑра ҫывӑракан ачисене пырса чуптурӗ, кухня варринче чарӑнса тӑчӗ.

Он вошел в дом, перецеловал стариков и спавших в горнице детишек, стал посреди кухни.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсен хуторӗпе тӗлме-тӗл вырнаҫса тӑнӑ тата ирӗксӗртен ӗҫсӗр аптӑранипе тунсӑхланӑ Татарски казакӗсен сотни пӗррехинче хӗрлӗармеецсене хӑратса та илет: хӑйсемех кӑмӑл туса килӗшнӗ казаксем Донӑн сылтӑм ҫыранне ҫӗр варринче шӑппӑн баркаспа каҫаҫҫӗ те пӗр кӗтмен ҫӗртен хӗрлӗармеецсен заставине пырса тапӑнаҫҫӗ, тӑватӑ хӗрлӗармееца вӗлереҫҫӗ, пулеметне туртса илеҫҫӗ.

Сотня татарцев, расположенная против своего хутора и скучавшая от вынужденного безделья, однажды учинила красноармейцам тревогу: темной ночью вызвавшиеся охотой казаки бесшумно переправились на баркасах на правую сторону Дона, врасплох напали на красноармейскую заставу, убили четырех красноармейцев и захватили пулемет.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пысӑках мар Раккасси ялӗ варринче тимӗртен эрешлесе тӗрленӗ карта варринче ҫӳллех те мар, ҫирӗп, тӗреклӗ палӑк ларать.

Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Грузовик ещӗкӗ варринче пӗкӗрӗлсе тӑракан пиччӗшне Ксени тин асӑрхарӗ.

Ксения только сейчас заметила сутуло горбившегося в глубине кузова старшего брата.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тархасшӑн, юлташсем, кам мӗн калас тет ҫакӑн пирки, — терӗ Коробин, пӳлӗм варринче чарӑнса тӑрса, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗресле тытса.

— Прошу вас, товарищи, высказать свои предложения, — останавливаясь посредине кабинета и складывая руки на груди, проговорил Коробин.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константинпа Коробин, пӗр-пӗрне хирӗҫ утса пырса, пӳлӗм варринче алӑ пачӗҫ.

Константин и Коробин двинулись навстречу друг другу и посредине комнаты обменялись рукопожатием.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑтамми вӑл — мала та, хыҫа та хутаҫ ҫакса яни, хӑй вӑл варринче ҫапкаланса пырать.

Середняк — это тот, у которого спереди сума и сзади сума, а сам он посередке болтается.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Картишсенче выльӑхсем макӑрнӑ, мӗкӗрнӗ, урам варринче, пӗр купана пӑрахнӑ ҫыхӑсем ҫинче, пӗри тепринчен пӗчӗкрех ачасем каҫса кайса йӗнӗ, хӑйӗн ҫине хӗрес хыва-хыва, карчӑк чӗтресе тӑнӑ, шуралса кайнӑ тутисемпе вӑл темскер пӑшӑлтатнӑ.

Мычала скотина по дворам, на узлах, сваленных в кучу посреди улицы, ревели ребятишки, мал мала меньше, тряслась старуха, осеняя себя крестом, шептала что-то побелевшими губами.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳрт варринче, пуҫӗпе сентрене лекес пек, леш чӗмсӗр хресчен куҫ харшисене пӗркелентерсе, мӑкӑллӗ-паталлӑ аллисенче лапсӑркка ҫӗлӗкне лӳчӗркесе тӑнӑ.

Посреди избы, почти касаясь головой полатей, стоял все тот же угрюмый мужик и, сдвинув брови, мял в узловатых руках косматую шапку.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Е акӑ ҫакӑн пек тӗслӗх илер, — терӗ вӑл кабинет варринче тӑрса, пурин ҫине те ывӑннӑн йӑлтӑртатакан куҫӗсемпе пӑхса.

— Или вот возьмем такой пример, — останавливаясь посредине кабинета и окидывая всех устало блестевшими глазами, заговорил он.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шурӑ ҫи витти ҫинче сарӑлса выртакан хаҫат ҫине пӑхсан, Корней тӳрех пысӑк ӳкерчӗк курчӗ: варринче унӑн арӑмӗ Пелагея ларать; вӑл, именчӗклӗ те телейлӗскер, Корней ҫук чухне ҫакӑн пек шут тытнӑшӑн унран каҫару ыйтнӑ пек туйӑнать; унпа юнашар Корней ашшӗ, кӗреҫе сухаллӑ Иван мучи юпа пек хытса тӑнӑ; сылтӑм енче, савӑнӑҫлӑн кулса, Роман тӑрать, сулахай енче — пусӑрӑнчӑк Никодим, ун ҫумне, хӑйне хаҫат валли ӳкернипе тӗлӗнсе-савӑнса кайнӑ пек, чи кӗҫӗнни — вун сакӑр ҫулти Васенӑ вырнаҫса ларнӑ.

Газета лежала на белой скатерти во весь разворот, и Корней сразу увидел в центре полосы большой снимок: посередине сидела жена Корнея — Пелагея, робко-счастливая, и словно просила у него извинения, что она решилась на такой шаг в его отсутствие; рядом с нею каменно застыл бородатый дед Иван, отец Корнея; с правой стороны стоял довольно ухмылявшийся Роман, с левой — сдержанно-строгий Никодим, а около него примостилась младшая, восемнадцатилетняя Васена, будто до крайности удивленная и обрадованная тем, что ее фотографируют для газеты.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗррехинче Константинпа кӗрсе курнӑ пӳлӗм варринче пӗр тачка хӗрарӑм ҫара уран тӑнӑ, тӑрӑшсах вӑрӑм авӑрлӑ мелкепе мачча шуратнӑ.

Посредине комнаты, куда она однажды заходила с Константином, стояла дородная босоногая женщина и мочальной кистью, привязанной к длинной палке, старательно белила потолок.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Зал варринче пукан ҫинче ларакан баянист ещӗкрен баянне кӑларнӑ, чӗркуҫҫисем ҫине пустав татӑкӗ сарса хунӑ та перламутр чӗлӗхӗсем ҫине тирпейсӗррӗн пуснӑ.

Баянист, сидевший посредине зала на табуретке, достал из футляра баян, расстелил на коленях суконку и небрежно тронул перламутровые лады.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович ҫывӑрать, ҫавӑнпа Коробин, ним тума пӗлмесӗр, пӳлӗм варринче чарӑнса тӑчӗ: каялла ҫаврӑнса, систермесӗрех тухса каймалла-и е хӑй килни ҫинчен мӗнле те пулин пӗлтермелле-ши?

Алексей Макарович спал, и Коробин в некотором замешательстве остановился посредине комнаты, не зная, что ему делать: повернуться и так же тихо выйти или как-то дать знать о своем присутствии.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аппӑшӗ пуҫтарӑннӑ вӑхӑтра Ксени пӳрт варринче нимӗн тума пӗлмесӗр тӑчӗ, хӑйӗн йӑлтӑркка хура сумкин ҫӑрине тек-текех шатлаттарчӗ.

Пока она собиралась, Ксения в нерешительности стояла посредине избы и машинально щелкала замком своей блестящей черной сумочки.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Купца килӗ умӗнче, шӑп площадь варринче, купцан тарҫи-тӗрҫисем ҫунакан ҫуртран сӗтӗрсе тухнӑ никель кравать ларать.

Около купеческого дома, прямо на площади, стояла белая никелевая кровать, вытащенная из горевшего дома купцовыми челядинцами.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр варринче кимӗпе майӗпен каҫатӑп та, курса килетӗп вара.

Середь ночи на баркасе тихочко перееду, ну и проотведовал.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗмӗртен ҫеҫенхир варринче пурӑннӑ.

Всю жизнь середь степи живут.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Май варринче Кӑнтӑр фронтра сисӗнмелле улшӑнусемех палӑрмарӗҫ-ха.

К середине мая на Южном фронте все еще не было заметных перемен.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тыткӑнрисен ушкӑнӗ варринче уксахласа утса пыракан Иван Алексеевич конвоир-казаксен хаяр ҫилӗпе чулланнӑ пичӗсем ҫине салхуллӑн та кураймасӑр пӑхрӗ.

Иван Алексеевич, хромая в середине толпы пленных, с тоскою и ненавистью оглядывал окаменевшие в злобе лица казаков-конвоиров.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех