Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупа сăмах пирĕн базăра пур.
тупа (тĕпĕ: тупа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тупа тӑватӑп, турӑ пекех таса!

— Клянусь вам, вот как бог свят!

II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

— Анчах эсӗ Лексей Митрич ҫинчен ҫавӑн пек сӑмах каласан, асту — турӑпа тупа тӑватӑп, — чӑтса тӑраяс ҫук, пуҫна персе шӑтарӑп.

 — Но ежели ты еще раз скажешь такое про Лексея Митрича, — богом клянусь: пущу пулю тебе в голову, не стерплю.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпир вара, сана эпӗ тупа тӑватӑп, мӗн вӑй ҫитнӗ таран…

А мы, клянусь тебе в этом, сделаем все, что в человеческих силах, чтобы…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Тӳрех, ваше благородие, тупа тунӑ пек калатӑп…

 — Скажу, ваше благородие, прямо, как попу…

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь вӑл акӑ: механикӑн тутисем хускалса илчӗҫ, тесе тупа тума та хатӗр пулчӗ.

Теперь он готов был поклясться чем угодно, что видел, как шевельнулись у механика губы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Маруся хӑй мӗн каламаллине пӗлсех тӑрать: начар мар комсомолка пулас пирки тупа тумалла, халь хӑйӗн чӗришӗн мӗнле пысӑк уяв пулни ҫинчен каласа памалла.

Маруся знала — так налагается; она тоже что-то должна сказать, и ей хотелось говорить: дать клятву в том, что она будет неплохой комсомолкой, рассказать о том большом празднике, который был сейчас у нее на душе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Манса ан кай ҫавна. Эпӗ пырӑп — шантарсах калам. Тупа тӑватӑп», — тӑрӑшса, кашни сӑмаха хӗссе пӑшӑлтататӑп Ленукшӑн.

Не забывай об этом. Я приду, обещаю тебе. Клянусь», — шепчу я, старательно выговаривая каждое слово.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Эпир тупа тунӑ вӗт? — пӑшӑрханчӗ Тимош та.

А клятва? — заволновался Тимоша.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ну, — терӗ Тимош, — ан тив халь кам та пулин тупа тунине пӑсса пӑхтӑр!

— Ну, — сказал Тимоша, — пусть теперь кто-нибудь попробует нарушить клятву!

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпӗ, Энскри ҫичӗ ҫул вӗренмелли шкулти пионер, шкул юсаттаракан Комитетӑн заданине туса ҫитермесӗр Грачевск вӑрманӗнчен каймастӑп тесе мухтавлӑн тупа тӑватӑп, пилӗк метрлӑ ҫирӗм пӗрене кӑларӑпӑр та вӗсене сулӑ туса ярӑпӑр.

Я, пионер и ученик Н-ской школы-семилетки, торжественно клянусь, что не уйду из Грачевского леса, пока задание Комитета восстановления школы не будет выполнено и 20 бревен по 5 метров длиной не будут заготовлены и связаны в плоты.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

«Тупа туни.

«Клятва.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тупа, тетӗн?

— Клятву, говоришь?

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Кодекс ҫыраҫҫӗ, ыран хӑв патна персе ҫитӗҫ — темӗнле тупа шутласа кӑларнӑ.

— Кодекс пишут, завтра к тебе нагрянут — клятву какую-то придумали.

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Анчах та ҫав «секретсене» Нюшкӑ нумайччен тытса тӑма пултарайман, вӗсене кама лекнӗ ҫавна: ҫӑвара та уҫмӑп тесе тупа тутарсах, каласа кӑтартнӑ.

Однако Нюшка долго не могла носить в себе эти «секреты» и, сгорая от нетерпения, под страшными клятвами поведывала их кому попало.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, ҫук, ун пек пуҫлӑхӑн сӑмах ҫителӗксӗр-и вара, вӑл яланах халӑхшӑн тӑрӑшатӑп тесе тупа тӑвать, анчах хӑй хресчен пӳртне юлашки хут хӑҫан кӗрсе курнине те тахҫанах маннӑ.

— Нет, нет, у такого начальника в словах недостатка не будет, он всегда клянется интересами народа, а сам давно забыл, когда в последний раз заходил в крестьянскую избу.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла, лайӑх мар тӑватӑп тенӗ, — ӗнентерме пӑхнӑ вӑл хӑйне, — анчах вӑл Ксюшӑна, чӑнах та, нимӗн те шантарса каламан-ҫке, нимӗн пирки те тупа туман!

Да, нечестно! Да, малодушно, но ведь он и на самом деле ничего не обещал Ксюше, ни в чем не клялся!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ ӑна нимӗнпе те илӗртмен, нимӗн пирки те тупа туман, ман ун умӗнче тӳрре тухмалли ҫук!

Я ее ничем не заманивал, ни в чем не клялся, у меня нет причин для оправданий перед ней!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени хӑйне унпа ҫителӗклӗ таран хытӑ тытманшӑн айӑпланӑ, Анохин ҫине тӑрсах ҫулӑхасран, хӑй юратни ҫинчен каласа, тупа туса йӑлӑхтарасран хӑранӑ.

Она винила себя в том, что держалась с ним недостаточно строго, боялась, что Анохин станет настойчив, навязчив, будет докучать своими объяснениями и клятвами.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пӗртте, малтанхи каҫах виличчен юратма тупа туса, тӳрех ыталама хӑтланакан сӳтӗк каччӑсем пек пулман: вӑл Ксюшӑна куҫ шӑрҫи пек упранӑ — те, хӑйӗн туйӑмне ытлашши уҫҫӑн палӑртса, ӑна кӳрентересрен хӑранӑ вӑл, — куна ӑнланма пулман, — те хӑйне хӑй чарса тӑнӑ.

Мажаров ничем не походил на тех разбитных ухажеров, которые в первый же вечер клялись любить до гроба и лезли обниматься; он относился к Ксюше с такой бережностью, что было непонятно — то ли боялся обидеть слишком открытым проявлением своего чувства, то ли просто сдерживался.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тупа та турӑшӑн, кӗвӗҫетӗп!

Завидно, ей-богу!

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех