Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тепӗр енчен илсен, патвар йӗкӗт вӗт-ха вӑл.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Пирӗнпе пӗрле пӗр йӗкӗт пурччӗ.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫирӗп те вӑйлӑ йӗкӗт пулнӑ, халӗ ак.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Хитре кӑна йӗкӗт… купӑсҫӑ, шухӑскер!
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Каҫарӑр, — ҫемҫелсе калаҫма пуҫларӗ Николай, — ку вӗт вӑл пирӗн Сергей, мӗнлерех йӗкӗт!— Извините, — смягчился Николай, — это ж наш Сергей, такой парень!..
9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ӗҫ-пуҫсем начартарах сан, йӗкӗт!
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Лайӑх йӗкӗт, — лава тӑрӑх малалла упаленнӗ май шутларӗ ҫамрӑкки пирки Сергей.«Хороший паренек, — думал Сергей о новичке, пробираясь на четвереньках по лаве.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Ах, йӗкӗт, тухса кур вӗсем хӑйсен пырши-пакартисене мӗнле тавӑрса силленине!— Ох, парень, пойди глянь, как они наизнанку выворачиваются!
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хурала тӑратнӑ иккӗмӗш марковец, пенсне тӑхӑннӑ тачка туталлӑ ҫамрӑк йӗкӗт, ларса ҫитмен хулӑн сасӑпа каларӗ:Второй из караула, молодой пухлогубый юноша в пенсне, ломающимся баском сказал:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ах, йӗкӗт, хам та куратӑп, ӗҫсем кӑйттӑ пирӗн, ҫавах та тем ӗненесех те килмест… — ассӑн сывласа илчӗ Прохор.— Ох, парень, я сам вижу, что дело наше — табак, а все как-то не верится… — вздохнул Прохор.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тусанлӑ сарӑ ҫӳҫне чалӑшла тураса якатнӑ йӑрӑс пӳллӗ йӗкӗт, кӗре питҫӑмартийӗсем юн пӗрӗхсе тухас пек хӗрлӗскер, карчӑксем ҫине куҫ хӗррипе пӑхса, именчӗклӗн кулса илчӗ те сӳрӗккӗн хуравларӗ:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кӗлетрен, тимӗр пӑтавккана шӑлами тултарнӑ сӗлле йӑтса, каччӑ ҫулне ҫитмен ҫамрӑк йӗкӗт тухрӗ, Григорий ҫине кӑлин пӑхса илсе, кӗҫенсе янӑ лашасем патнелле утса кайрӗ.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич мӑйӑхӗпе сухалне тураса якатрӗ, кӑкӑрне маттур йӗкӗт пек каҫӑртса хучӗ те, — уксахлани палӑрасран чӑлах урин пӳрне вӗҫӗсем ҫине тӗренсе, — тирӗке каялла илчӗ.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсенчен пӗри, сассинчен — ҫамрӑк йӗкӗт, утне йӗнерленӗ май ассӑн сывласа каларӗ:Один из них, судя по голосу — молодой парень, седлая коня, со вздохом проговорил:
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ӗҫӗ те ҫавӑ кӑна вӗсен, йӗкӗт.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эпӗ те ҫаплах шутлатӑп, йӗкӗт, — ассӑн сывласа ярас килнине аран ирттерсе килӗшрӗ старик.— Я, парень, и сам так думаю, — подавив вздох, согласился старик.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Хыт кукар та иккен эс, йӗкӗт… — тараватлӑн кулчӗ сӑмах авӑртма юратакан хӑна, Мишатка ҫине пӑхса.— Однако скупой ты, паренек… — добродушно улыбался словоохотливый гость, обращаясь к Мишатке.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Йӗкӗт пӗр талӑк вилнӗ пек ҫывӑрчӗ, вара вӑранчӗ те, ҫурӑмӗпе чӳрече еннелле тӑрса, шӑппӑн юрласа ячӗ.Он проспал сутки напролет, а потом проснулся, встал спиной к окошку, тихо запел.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫамрӑк йӗкӗт, Аксиньйӑна тӗтреленнӗ куҫӗпе ҫӗрпӳрт патне ҫити ытараймасӑр пӑхса ӑсатнӑскер, хуйха ӳкнӗ пек салхуллӑн каларӗ:
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Анчах ҫемьере кӑмӑлсӑррисем те пулнӑ: ҫерем уҫнӑ ҫӗре кайма кӑмӑл тунӑ вӑтам ывӑлне Лузгин кирлӗ хутсем пама килӗшмен, йӗкӗт ӑна чунтан кӳреннӗ, колхозра вӑли-шали ӗҫленӗ.
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.