Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухрӑм (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ мӗн вӑхӑтра веранда ҫине сиксе тухрӑм пуль, унта Оськӑпа амӑшӗ тӑра параҫҫӗ.

На веранде, куда я выскочил не помня себя, стояли Оська и его мама — низенькая полная женщина в кожаном пальто.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тӑхӑр сехет ҫитсенех килтен чупса тухрӑм та шыв колонки патне ҫитрӗм, унта эпир Андрейпе тӗл пулма калаҫса татӑлнӑччӗ.

Уже в девять часов я выскочил из дому и побежал к водопроводной колонке, возле которой условился встретиться с Андреем.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Икӗ ҫырӑвӗнче те ак ҫакна вуласа тухрӑм эпӗ:

В обеих записках я прочел одно и то же:

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вуласа тухрӑм, ҫисе тӑрантӑм, сан патна килетӗп, ҫитетӗп те сан алӑку ҫинче ак ҫак хута ҫыпӑҫтарса хунӑ.

Прочла, пообедала, иду к тебе, а на двери твоего дома вот эта бумажка.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпӗ ӑна якатса уҫрӑм та вуласа тухрӑм:

Я развернул его и прочел:

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Никифор Арсентьевич, ку вӑл тӗлӗнмелле лайӑх ӗҫ пулать! — тесе ӳкӗтленӗ вӑл, — иртнӗ кунсенче эпӗ кролик ӗрчетесси ҫинчен пӗр кӗнеке вуласа тухрӑм та, пӗр мӑшӑр кроликрен ҫулталӑк хушшинчех темиҫе теҫеткене ҫитерме пулать иккен.

Куҫарса пулӑш

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Тата ҫур минутран эпӗ те тумланса урама тухрӑм.

Через полминуты я, уже одетый, выскочил на улицу.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Мӗнле тӑкӑс пулсан та эпӗ умстатьине вуласа тухрӑм, ӑна «Сатира сӑннипе» тесе ят панӑ.

Как меня ни толкали, я все-таки прочел передовую, озаглавленную «На острие сатиры!».

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Уроксем иртнӗ хыҫҫӑн класран эпӗ пуринчен кайран тухрӑм.

Когда окончились уроки, я вышел из класса одним из последних.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Хам хваттере пынӑ пек пырса тухрӑм.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

«Лӑпкӑ Дона» тепӗр хут вуласа тухрӑм.

Перечитал «Тихий Дон».

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӗтӗмпех вуласа тухрӑм.

Перечитал всего.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Эпӗ ӑна аран унтан сӗтӗрсе тухрӑм

Уж я его насилу вытянул оттедова…

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗнер эпӗ сарайне тухрӑм, хывӑнтӑм та, кӗпе ҫинче вӗсем…

Я вчера уж вышла в сарай, растелешилась, а их на рубахе…

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Слащевскине кӗрсе тухрӑм, унта — хурӑнташсем ман.

Заезжал в Слащевскую, там у меня — сродствие.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав каҫхине эпӗ ӗне сума тухрӑм.

Вечером в энтот день, помнится, я доила корову.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хальхинче станицӑран Дон хӗррипе киле килме тухрӑм та кӗҫех ак ҫакӑнпа пуринпе те хамӑн уйрӑлма тивесси ҫинчен шухӑшласа илтӗм ҫеҫ — куҫ уҫӑлнӑ пек пулчӗ!

А вот как пошла из станицы по-над Доном да как вздумала, что мне скоро надо будет расставаться со всем этим, и кубыть глаза открылись!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Киле кӗрсе тухрӑм.

— Заезжал домой.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аран тӑрса тухрӑм

Насилу встала…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ пур киле те тенӗ пек кӗрсе тухрӑм, сирӗн ҫинчен пӗр ҫын та ырӑ сӑмах каланине тӗл пулмарӑм.

— Я обошел почти все избы и не встретил ни одного человека, который сказал бы о вас хоть одно доброе слово…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех