Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

савнӑ (тĕпĕ: сав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсир килнӗшӗн эпир хавас, пирӗн савнӑ Давыдов!

— Мы тебе рады, любушка ты наш Давыдов!

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Маншӑн пулсан — ҫӑва патне, кирек кампа явӑҫтӑр, анчах эсӗ, вӗре ҫӗлен, ман Давыдова ан тӗкӗн, ан пӗтер манӑн савнӑ юлташӑма!

Да по мне — черт с ней, с кем бы она ни путалась, но ты, подлюка, мне Давыдова не трожь, не губи моего товарища дорогого!

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— …Турӑ ҫынсене намӑс валеҫнӗ чух, ӑна пайӑн-пайӑн уйӑрса панӑ чух, эпӗ килте пулман, вӑйӑра пулнӑ, каччӑсемпе ҫӳренӗ, чуп тунӑ, савнӑ.

— …Когда бог раздавал людям совесть, делил ее на паи, меня дома не было, я на игрищах была, с парнями гуляла, целовалась-миловалась.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Кам пӗлет, савнӑ Лушка, каҫхи ӗҫ — тӗттӗм ӗҫ; кам — юрату шырать, кам — ют пурлӑха вӑрлать.

— Да ведь, милая Луша… ночное дело — темное: кто — любовь пасет, а кто — чужое несет.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хуторти пуҫтах ача-пӑча — савнӑ чунсен хаяр тӑшманӗсем — хыҫранах чупса пынӑ, темӗн тӗрлӗ хуҫкаланса, ҫинҫе сасӑпа такмакланӑ:

Нахальные хуторские ребятишки — жестокий бич влюбленных — бежали следом, всячески кривляясь, выкрикивали тонкими голосами:

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ватӑлатӑн-им, савнӑ Яков Лукич? — хӗрхеннӗ пек ыйтрӗ вӑл, чарӑнса тӑрса.

— Стареешь, милушка Яков Лукич? — участливо спросил он, останавливаясь.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Манран мӗн тери лайӑх арӑм пулӗ, савнӑ Яшӑ, пӑхса тӑранаймӑн!» —

А из меня, милый Яша, такая жена выйдет, что ты только ахнешь!» —

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ох, савнӑ ҫыннӑмсем! — ахлатса илнӗ хӗрарӑмсенчен пӗри.

— Ох, милушки мои! — ахнула одна из баб.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл сан ҫинелле пӑхнӑ пек те туйӑнать, анчах тӗрӗссипе, куҫшӑрҫийӗ хӑйӗн шал еннелле ҫаврӑннӑ, хӑйӗн ӑшчиккинелле пӑхать, унта вӑл хӑйӗн савнӑ арӑмне курать.

Он, сволочуга, кубыть и на тебя глядит, а на самом деле зрачок у него повернутый самому себе в нутро, и он, гад, женушку свою видит.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ан ҫухӑрсам, савнӑ ачам, Кондрат, турра ан кӳрентер.

— Не кричи, милушка Кондрат, не гневай бога.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Килӗшӳ тӑвӑрах ӗнтӗ, савнӑ чунӑмсем.

Приходите, милушки мои, в согласие.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Килӗшӳ тӑвӑрах ӗнтӗ, савнӑ чунӑмсем.

Приходите, милушки мои, в согласие.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е кам-ши тата хӗрарӑмсем юрлакан юрӑри сӑмахсемпе: «Эс каҫар-сывпул, савнӑ сарпике. Маншӑн сан сӑну ҫут хӗвел пекех», тейӗ?

Иль словами бабьей песенки: «Ты прости-прощай, красавица. Красота твоя мне очень нравится».

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

И-и, савнӑ чунӑм!

И-и, милушка моя!

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Апла пулин те патшалӑхӗнчи ҫыннисене никама та юратнӑ туррине парне кӳме чарман вӑл, унран та ытларах, питӗ хӳхӗм, шутлавлӑ Эллаан — маовитянка, ун чухне патшан чи савнӑ арӑмӗ пулнӑскер — ыйтнипе, хӑй те Ҫуллӑ ту ҫинче Хамос капищине, маовитсен йӗрӗнӗҫне, тутарнӑ-ха.

Но никому из подданных не воспрещал приношение жертв любимому богу и даже сам построил на Масличной горе капище Хамосу, мерзости моавитской, по просьбе прекрасной, задумчивой Эллаан — моавитянки, бывшей тогда возлюбленной женою царя.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Кил-ха, савнӑ ҫыннӑм, кунта!

Поди-ка, милый, сюда!

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

— Рай пек курӑнать пуль сана хир, савнӑ ывӑлӑм!

— Раем видит поле-то, милый!

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Ҫапла ҫав, парӑннӑ тӑва чуптурӗҫ, ҫӗре чуптурӗҫ — ҫав кун ҫӗр мана нихҫанхинчен ҫывӑх та ӑнланмалла пулса тӑчӗ, синьор, эпӗ ӑна вара хӗрарӑма савнӑ пекех юратрӑм.

Да, целовали побежденную гору, целовали землю — в тот день особенно близка и понятна стала она мне, синьор, и полюбил я ее, как женщину!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Кӗтсе илмӗп-ши… хамӑн савнӑ тусӑма…

Не дождусь ли… дружка милого мово…

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

«Ну, савнӑ чунӑм эс, тетӗн ӑна, итле-ха ӑссӑрскер; шухӑшласа пӑх-ха манпа мӗнле пурӑнасси ҫинчен?

«Ну, милая ты девочка, говорю, дуреха ты; ну, рассуди, как со мной жить?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех