Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унтан Оля пит ҫума тухса кайнӑ та, ҫырла пек хӗрлӗ тӗслӗ пулса, йӗпе ҫӳҫсемпе, куллен тӑхӑнакан шурӑ пурҫӑн блузкӑпа таврӑннӑ.

Потом Оля шла умываться и возвращалась румяная, свежая, с мокрыми волосами, всегда в одной и той же беленькой шелковой блузке, которую она носила по будням.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Лӑпкӑ сасӑпа вӑл алӑк хӑлӑпӗ ҫине йӗпе кипке татӑкӗ манса хӑварнӑ сиделкӑна хӑтӑрса илчӗ, унтан Комиссарӑн температура листи ҫине пӑхрӗ, ӑна урӑхла эмеллеме хушрӗ те, тек ним каламасӑрах алӑк патнелле утса кайрӗ.

Тихим голосом сделал выговор сиделке, забывшей тряпку на дверной ручке, посмотрел температурный лист Комиссара, заменил ему назначение и молча пошел,

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн куҫӗсем умне, темӗнле тӗтре витӗр, инвалид-перевозчикӑн кӑвак тӗслӗ илемсӗр йывӑҫ урисем тухса тӑчӗҫ, вӑл каллех ҫав инвалид тӑватӑ ураланса, аллисем ҫине тӗренсе, йӗпе хӑйӑр тӑрӑх шыв хӗрринелле упӑте пек упаленсе кайнине курчӗ.

Перед ним маячили в тумане синие безобразные култышки инвалида-перевозчика, он опять видел, как тот, раздевшись, на четвереньках, по-обезьяньи, опираясь на руки, ползет по мокрому песку к воде.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ку вӑл, пӗр-пӗр оранжерейӑра ӳснӗ сирень турачӗ, ҫак таркӑн ял-йышӑн йӗпе те сивӗ ҫӗрпӳртсенче хӗл каҫнӑ ҫыннисем пекех, шуранка та имшеркке пулнӑ.

Это было несколько веточек оранжерейной сирени, бледной, чахлой, похожей на жителей беглой деревеньки, проведших зиму в сырых и холодных землянках.

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Малта хура та йӗпе ҫӗрулми анисем пулнӑ, вӗсем кӑвакрах тӗтрепе витӗннӗ лапамалла тӑсӑлса аннӑ.

Впереди же была чёрная мокрая земля картофельного поля, полого спускавшегося в низинку, наполненную синеватым туманом.

22 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Йӗпе улӑхра грузовиксен йӗрӗсем пит нумай палӑрнӑ.

На поверхности ещё довольно яркого мокрого луга были видны многочисленные следы грузовиков.

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ҫак ҫӗрӗк, йӗпе улӑхра, ҫак хӑрушӑ сӗт пек тӗтрере эпӗ пӗччен мӗн тӑвӑп-ха?

Что я здесь буду делать один, среди этого гнилого, мокрого луга, в этом страшном молочном тумане?

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Амӑшӗ картишнелле тухкаласа кӗнӗ чухне, тултан уҫӑ сывлӑш ҫӗклеме йӑтӑна-йӑтӑна кӗнӗ, кантӑк евӗр ҫӳхе лӑрла витӗннӗ кӳлленчӗксен шӑрши пулнӑ ку; ҫӳхе пӑрпа сапӑннӑ тӑпра муклашкисен шӑрши пулнӑ ку; пахчасенчи ӗнерхи кӑвайтсенчен кӗрекен йывӑр та йӗпе, шап-шурӑ кӗл шӑрши пулнӑ ку; ҫуркуннене йӗпенсе тӗссӗрленнӗ, апла пулин те, ура айӗнче хыттӑн шатӑртатса пыракан пӗлтӗрхи ӳкнӗ ҫулҫӑ шӑрши пулнӑ ку.

Когда мать выходила на улицу и открывала дверь, с улицы тянуло свежестью, той свежестью, какая исходит от лужиц, подернутых светлым, как стеклышко, ледком; от комков земли, окропленных мелким бисером изморози; от вчерашних кострищ в огородах, зола которых седая, и влажная, и тяжелая; от палого листа, который отсырел с весной, но все равно, когда идешь, громко шуршит под ногами.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Унтан вӑл ӑна, йӗпе простыньпе чӗркесе, тарлаттармашкӑн утиялсемпе вите-вите лартрӗ, мӗскӗн ача вара, хӑй калашле, «унӑн чунӗ ҫинчи сарӑ тумхахсем пурте шӑтӑксем витӗр тулалла тухичченех» тарласа выртрӗ.

Потом закатывала в мокрую простыню, укладывала под одеяло и доводила до седьмого пота, так, что, по словам Тома, «душа вылезала через поры желтыми пятнышками».

12-мӗш сыпӑк. Кушак аҫи тата «ыратнине лӑплантаракан эмел» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Мэри ҫине тӑрсах Тома тепӗр хут ҫӑвӑнтарма тапратрӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн вара Том йӑлтах чӑн-чӑн ҫын, Мэрин шурӑ питлӗ тӑванӗ пек пулса тӑчӗ: йӗпе ҫӳҫне щеткӑпа тураса якатнӑ, кӗске ҫӳҫ кӑтрисене хитрен те симметриллӗ вырнаҫтарса хунӑ.

Тогда Мэри взялась за него сама, и, выйдя из ее рук, он уже ничем не отличался по цвету кожи от своих бледнолицых братьев; мокрые волосы были аккуратно приглажены щеткой, их короткие завитки лежали ровно и красиво.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Шанчӑклӑ ҫӗре пытанса ларсан, вӑл хӑйӗн пиншакӗ ҫухи ҫумне тирсе лартнӑ икӗ пысӑк йӗпе астуса пӑхрӗ.

В укромном месте Том осмотрел две толстые иголки, вколотые в лацканы его куртки и обмотанные ниткой:

1-мӗш сыпӑк. Том вылять, ҫапӑҫать, тарать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Нӳрӗ, йӗпе вырӑна чӗрӗп юратмасть.

Куҫарса пулӑш

Чӗрӗп шaши тытать-и? // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. «Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх», 2017.02.02, 4(904)№

Унччен йӗпе тӑнӑран хӑш-пӗр лаптӑка акма-лартма ҫӗртме уйӑхӗсӗр те кӗреймен.

Куҫарса пулӑш

Ҫапма пӗлмесен... // Надежда Васильева. «Хресчен сасси», 28(2615)№, 2016.07.21

Халтан кайнӑ арҫын ача ҫырана тухсанах йӗпе курӑк ҫине тӑсӑлса выртрӗ, ахлата-ахлата илчӗ.

Утомленный мальчик, выйдя на берег, сразу упал на мокрую траву и тяжело задышал.

Аманнӑ чӗресем // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Бальзам тута ҫуркалансан, операци хыҫҫӑнхи ҫӗвве ӳт илме, йӗпе экземӑран пулӑшать.

Куҫарса пулӑш

Чӗр сухӑрӑн сиплӗ хӑвачӗ // Сывлӑх. «Сывлӑх», 2016.04.20. 15№

Вӑт кӑтартӑр эсир малтан: камӑн кӗпи унни пекех йӗпе, э?!

Куҫарса пулӑш

Пӗчӗк лаша // Виталий Енӗш. Енӗш В.Г. Чи пӗчӗк патшалӑх: Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2009. — 287 с. — 80–180 с.

Машина кустӑрмисем йӗпе асфальт ҫинче чӑшӑртатни, вӗсем айӗнчен шыв сирпӗнни темшӗн-ҫке кӑмӑла уҫать.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ улшӑнчӗ // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 34–167 с.

— Яланах хампа пӗрле илсе ҫӳреттӗм, унсӑрӑн ҫавӑн чухлӗ выртман пулӑттӑм йӗпе асфальт ҫинче.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ улшӑнчӗ // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 34–167 с.

Акӑ сана — пӗремӗк: йӗпе сӑмсуна чипер пурӑнакан ҫынсем хушшине чикнӗшӗн!..

Куҫарса пулӑш

Арӑм парни — сысна валашки // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Кӳлӗ вӑл кӳлех ӗнтӗ, ытти ҫӗрти пекех, йӗпе шывлӑскер ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

Ниме! Асран кайми ниме… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.