Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫ сăмах пирĕн базăра пур.
куҫ (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хытах пӑлхатса хумхатакан сисӗмпе тулнӑ пулин те, эпӗ хамӑн шухӑша ҫак ӑнсӑртран куҫ умне лекнӗ ҫынсем ҫине куҫартӑм.

Несмотря на чувства, исключительно меня волновавшие, общество, в котором я так нечаянно очутился, сильно развлекало мое воображение.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӗмӗтӳсем куҫ тулличчӗ-ҫке-ха!..

Куҫарса пулӑш

Владимир Карсаков // Марина Карягина. https://www.facebook.com/marina.karyagin ... 2599922405

Катьӑпа ан тӗл пулайтӑр тесе, куҫ умӗнчен сирӗлтӗр тесе, ӑҫта та пулин урӑх ҫӗре кӑларса ярасшӑн.

Он хочет избавиться от меня, чтобы я уехал куда-нибудь и больше не виделся с Катей.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑйне ырӑ кӑмӑллӑ пек тытма тӑрӑшакан Николай Антоныч манӑн куҫ умне ҫиҫӗмле хӑвӑртлӑхпа тухса тӑчӗ.

Николай Антоныч, вежливый, обстоятельный, круглый, мигом представился мне.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унӑн ӗҫпе ывӑннӑ тӗксӗм сӑн-сӑпатне, кӗпе ҫуса ҫуркаланнӑ аллисене куҫ умне ӳкертӗм.

Я вспомнил ее усталый, тяжелый взгляд, руки, изъеденные стиркой,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилтӑприсене пурне те юр хӳсе кайнӑ пулин те, ҫапах та ҫак вилтӑпри манӑҫа юлни куҫ умӗнче.

Конечно, стояла зима, и все могилы одинаково занесены снегом, но все же видно было, что это — заброшенная могила.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Николай Антоныч вӑрах ҫулсем хушши ӑна юратнине куҫ умне ӳкертӗм.

Я представил себе, как Николай Антоныч годами ухаживал за ней,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав нумай ҫулсем хушши Марья Васильевна мӗнле пуранса ирттерни те манӑн куҫ умне тухса тӑчӗ.

Я представил себе, как прожила Марья Васильевна эти долгие годы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ, Катьӑна итленӗ май, ҫак асаплӑ, йывӑр тапхӑрсене пурпӗрех куҫ умне ӳкертӗм.

Но, слушая Катю, я представил себе эти сложные и мучительные отношения.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫар ҫынни ҫине куҫ илмесӗр пӑхса тӑчӗ.

Она не отрываясь смотрела на воина.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юр ҫинчи шурӑ палаткӑсем, ҫунана кӳлӗннӗ йытӑсем, тир атӑ, лапсӑркка ҫӗлӗк тӑхӑннӑ улӑп пек пысӑк ҫынна ӳкерсе хунӑ пек курӑнакан сӑнсем каллех манӑн куҫ умне тухса тӑчӗҫ.

Картина, некогда представившаяся моему воображению, — белые палатки на снегу, собаки, запряженные в сани, великан в меховых сапогах, в меховой высоченной шапке, — вновь вернулась ко мне,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манан ҫурӑм тӑрӑх сивӗ сӑркӑлтатса чупрӗ, сывлӑшӑм пӳлӗнсе килчӗ, куҫ умне вара, тӗлӗкри пекех, Марья Васильевнӑн ватӑлнӑ сӑн-сӑпачӗ тухса тӑчӗ.

Мурашки пробежали у меня по спине, горло перехватило, и я вдруг увидел перед собой, как во сне, мрачное, постаревшее лицо Марьи Васильевны,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ҫак хулӑм, сархайнӑ конвертлӑ ҫырӑвах илер, — кам пӗлет, тен, ҫак ҫырӑва кӗтсе кам та пулин куҫ хупмасӑр варӑм ҫӗрсене ирттернӗ пулӗ, вӗҫӗмрен ҫак ҫырӑва кӗтнӗ пулӗ?

Вот хоть это письмо, в толстом пожелтевшем конверте, — быть может, кто нибудь ночей не спал, все его дожидался?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырма хӗрринчи Гранитная урам манӑн куҫ умне тухса тӑчӗ, эпӗ унта вара хамӑрӑн тӳрем ҫырана аран-аран кӑна уйӑрса илтӗм.

Гранитная набережная открылась передо мной, и я с трудом узнал в ней наш бедный пологий берег.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Суйнӑ кӑна вӑл пире — унӑн куҫ хӑрпӑхӗсем кӗске пулнӑ.

Разумеется, врал — просто у него были короткие веки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Кораблева тетрадь тӑсса патӑм, анчах та вӑл ун ҫине куҫ хӳрипе те пӑхмарӗ.

Я протянул Кораблеву тетрадку, но он даже не взглянул на, нее.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн куҫ умне унӑн аллисем тухса тӑчӗҫ.

Я чувствовал на глазах ее руку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшӗ, хулпуҫҫийӗсем ҫине темӗнле хӑмпӑсем лартнӑ халиччен курман кӗпе тӑхӑннӑскер, аякра Катя ҫине пӑхса куҫ хӗссе, ашшӗпе юнашар ларнӑ.

А мама в странном, незнакомом платье с шарами на плечах сидела рядом с отцом и издалека подмигивала Катьке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сарлака ҫамкаллӑ, тулли питлӗ, ҫӑлтӑр пек ҫунса тӑракан чӗп-чӗрӗ куҫлӑ моряк сӑн-сӑпачӗ манӑн куҫ умне тухса тӑчӗ.

Портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и светлыми живыми глазами вдруг представился моему воображению.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, тӳп-тӳрӗ ларнӑскер, сцена ҫинчен пӗрре те куҫ илме пӗлмест.

Она сидела прямо и, не отрываясь, смотрела на сцену.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех