Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑн сăмах пирĕн базăра пур.

вырӑн (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпир кайнӑ чух вӑл ҫывӑрмастчӗ-ха, — Розалия Наумовна ӑна столовӑйра вырӑн сарса панӑччӗ.
Он ещё спал, когда мы уходили, — Розалия Наумовна постелила ему в столовой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хулӑн туя ҫине таянса, ухсахласа, вӑл чи малтан пирӗн пата пычӗ, хумханса кайса, сӑмах чӗнеймесӗр ман алла ярса тытрӗ, нумайччен силлерӗ, унтан ман пирки темӗн чул лайӑх сӑмах каласа пӗтерчӗ, ӑна пула анне те чӑтса тӑраймарӗ — йӗрсе ячӗ, эпӗ именнипе, хама хам вырӑн тупаймарӑм.
Опираясь на толстую палку, прихрамывая, он тотчас же пришел к нам, взволнованно обеими руками тряс мою руку, молча, не находя сперва слов, а потом сказал мне так много хорошего, что мама растрогалась до слез, а я не знала, куда мне деться от смущения.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вут ҫулӑмлӑ декабрь каҫӗ асӑмран каймарӗ: мана, ҫурматӑнлӑскере, Курбан ҫӗр пӳрте илсе ҫитерни, Игорек пирӗнпе юнашар тепӗр юланут аллинче пӗрмаях: «Пичче, эсир ҫакна ҫеҫ калӑр — ку вырӑн халь пирӗн-и? Чӑнах та-и? Ку ҫӗре эсир туртса илнӗ-и?» — тесе аптӑратни асӑмран нихҫан та тухас ҫук.
Долго вспоминала я ту огненную декабрьскую ночь, когда меня в полубеспамятстве Курбан довез до землянки и Игорек, которого держал на скакавшем рядом коне другой павлихинец, все спрашивал, все-то спрашивал: «Дядя, вы только скажите, это место уже наше? Да? Это земля обратно взятая? Опять наша?»

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пичче, ку вырӑн халь пирӗн-и?
— Дядя, это место уже наше?

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хам ыйтнипе пирӗ Водохранилище ҫывӑхне ҫӗр улми кӑларма ячӗҫ, эпир ӗҫлес вырӑн Кореваново патӗнче, Ирина Михайловна пурӑнакан дачӑран инҫе те мар пулчӗ.
По моей просьбе нас послали копать злосчастную картошку близ водохранилища, как раз в район Кореванова, где жила на даче Ирина Михайловна.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ав вӗсем — вырӑн тупнӑ, апат тутлӑ пултӑр, сиплӗхлӗ пултӑр!
Вон они где устроились, доброго здоровья, приятного аппетита!

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ шлюпка сӑмси чаваланӑ вырӑн та ҫаплипех.
Вот промоинка, оставшаяся от носа нашей шлюпки.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑрттӑн вырӑн
Тайник

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн пионерсем поход тӗлӗшӗпе пурте опытлӑ: эпир часах чатӑр карма вырӑн суйласа илтӗмӗр, юпасем лартрӑмӑр, тӗкӗсем петӗмӗр, шалҫасем ҫапса, пӑявсем картӑмӑр.
Пионеры у меня были опытные по части походов: мы быстро разбили палатку, укрепили стойки, установили подпорки, натянули веревки, привязав их к колышкам, вбитым в землю.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахӑрнех, Водохранилище тулса лариччен ку вырӑн сӗвек сӑртӑн тӳпи пулнӑ пулас.
Наверно, когда-то, до наполнения водохранилища, место это было вершиной пологого холма.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахӑртнех ку тӑрӑха чӑвашсем килсе тухичченех сӑваплӑ шутланнӑ ҫак вырӑн.
Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Вырӑн сарса хунӑ кравата кукамайӑн авалхи шӑтӑклипе витнӗ, чӳрече карӑмӗсем шап-шурӑ, чӑкӑртатса ҫеҫ тӑраҫҫӗ, пӗтӗмпех тирпейлесе тасатнӑ, хам каяс умӗн темшӗн вуланӑ энциклопеди томӗ те хам уҫса хӑварнипех тӑрать.
Кровать была покрыта бабушкиным старинным кружевным покрывалом, занавески белые-пребелые и даже топорщились от крахмала, всё чисто прибрано, и том энциклопедии, который я зачем-то читала перед отъездом, остался открытым на той же странице.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, ӑна пӗлсе ҫитнӗ вырӑн тенипе мар, пӗтӗм инкекӗ те аттене нихҫан та шыраманнинче кӑна.
— Нет, дело не в том, что это изученные места, а в том, что отца никогда не искали.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫавӑн пек тӗнчере ман валли вырӑн ҫукчӗ-ха.
Но мне в этом мире пока ещё не было места.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пирки эпӗ вырӑн ҫинче те шухӑшласа выртрӑм.
Я думал об этом уже лежа в постели.

Кораблев ҫаплипех аллисене кӑкӑрӗ тӗлне хӗреслетсе, хӑйне вырӑн тупаймасӑр уткаласа ҫӳрет.
так же вдруг вставал и начинал расхаживать по комнате Кораблёв, сложив руки на груди, не находя себе места.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ванокан становищн вӑл Пясина юханшывне юхса тухакан пӗр ҫырма хӗрринчи чи тӗксӗм вырӑн.
Становище Ванокан — это очень глухое место в районе одного из притоков Пясины.

Валя ыйхӑран вӑранса вырӑн ҫинчен сиксе тӑчӗ, витӗнкӗҫе хӑйпе пӗрле сӗтӗрсе, юнашар пӳлӗме чупрӗ.
Валя вскочил, заспанный, и побежал в соседнюю комнату, волоча за собой одеяло.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та манӑн унпа текех калаҫас килмест, ҫавӑнпа та ӗнтӗ эпӗ ҫаплах-ха вырӑн ҫинче пӗрре ӳпне, тепре месерле, унтан ӳпне, унтан каллех месерле ҫаврӑна-ҫаврӑна выртатӑп.
Но мне не хотелось больше говорить с ним, и поэтому я лежал и лежал на животе, потом на спине, потом снова на животе, упёршись в лицо руками.

Темскер манӑн мӑйӑмран пӑврӗ, эпӗ тӑрса урама тухас тесе те шухӑшларӑм, анчах та, вырӑн ҫинчен хӑпаймарӑм, ӳпне ҫӑврӑнса, питӗме аллӑмсем ҫине хурса выртрӑм.
Что-то сдавило мне горло, и захотелось встать и выйти на воздух, но я остался лежать, только повернулся и лёг на живот, упёршись в лицо руками.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика