Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӗркуҫленсе ларас патнех ҫитнӗ хӑй, каҫару ыйтать.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Эпир Таньӑпа каҫару ыйтрӑмӑр та тухса кайрӑмӑр.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Каҫару ыйтма хушрӑм.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Арӑмунтан чӗркуҫленсе каҫару ыйтмасан, ӗнсе чикки пани те ытлашши мар! — терӗ те шофер, кабина алӑкне уҫрӗ.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Эпӗ сана ҫыру ҫырса хӑварнӑ, пӗтӗмпех ӑнлантарнӑ пулӑттӑм та каҫару ыйтнӑ пулӑттӑм, анчах хӑвах пӗлетӗн: эпӗ ӑна тума пултараймастӑп-ҫке.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫурт хыҫӗнчен йытӑ вӗрсе ячӗ, унтан сасартӑк, каҫару ыйтнӑн, тӑстарса, айӑплӑн йынӑшма пуҫларӗ.Из подворотни резко тявкнула собака и вдруг заскулила жалобно, протяжно, будто извиняясь.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Бесхлебнов юнашар пӳлӗм алӑкне уҫрӗ те каҫару ыйтнӑ пек сасӑпа каларӗ:— Бесхлебнов открыл дверь в соседнюю комнату, словно извиняясь, сказал:
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кӑштах туллашкаланӑ хыҫҫӑн старик лӑпланчӗ, ҫилленсе кайнипе ытлашши хытӑ каласа тӑкнӑшӑн арӑмӗнчен каҫару ыйтрӗ, чылайччен эхлете-эхлете сывларӗ, ҫав апӑрша хӑмӑт клещин катӑкӗсемпе ӑҫта усӑ курма пулӗ-ши тесе шухӑшланӑ май, ӗнсине кӑтӑр-кӑтӑр хыҫса, вӗсем ҫинелле пӑхрӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Турӑран каҫару ыйт! — хистевлӗн хушрӗ Ильинична.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Санран каҫару ыйтасшӑн эпӗ, Наталья…
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл ун суранӗ ҫине пӑхмарӗ те, лаша темле хыпӑнчӑклӑн туртӑкаласа кӗлеткипе тӳрленсен тата хуҫинчен тем пирки каҫару ыйтнӑ пек пуҫне лашт усса сасартӑк чӗркуҫҫи ҫине ӳксен ҫеҫ пӑртак пӑрӑнса тӑчӗ.
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӑх-ха эсӗ, хӑйӗн каҫару ыйтмалла пулассине сисрӗ те, кушак, халӗ акӑ ырӑ пуласшӑн тӑрӑшать!Ишь почуяла, кошка, что придется кое в чем повиниться, вот и старается задобрить!
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл кая юлса каҫару ыйтнине никам та йӳпсӗнмерӗ.
19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Таҫта миҫемӗш страницӑрине ҫырса илнӗччӗ те… — вӑл, каҫару ыйтса, хулпуҫҫийӗсене сиктерчӗ.— Записал где-то номер страницы, и вот… — Он, извиняясь, пожал плечами.
15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ксени ҫӗрле чӑрмантарнӑшӑн каҫару ыйтрӗ, секретарь ӑна тӳсӗмсӗррӗн пӳлчӗ:Она извинилась, что беспокоит его в такое время, но секретарь нетерпеливо прервал ее:
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Константин Мускавран кӑна, пуриншӗн те каҫару ыйтса, Алексей Макарович патне ҫыру ҫырса янӑ.Уже из Москвы он написал покаянное письмо Бахолдину, прося у него прощения за все.
5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Апла-тӑк ҫылӑхлӑ эсӗ ху вара ҫӳлти турӑран каҫару ыйтатӑн.Вот и выходит, ты грешник, а хочешь, чтобы всевышний простил тебя.
4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Шурӑ ҫи витти ҫинче сарӑлса выртакан хаҫат ҫине пӑхсан, Корней тӳрех пысӑк ӳкерчӗк курчӗ: варринче унӑн арӑмӗ Пелагея ларать; вӑл, именчӗклӗ те телейлӗскер, Корней ҫук чухне ҫакӑн пек шут тытнӑшӑн унран каҫару ыйтнӑ пек туйӑнать; унпа юнашар Корней ашшӗ, кӗреҫе сухаллӑ Иван мучи юпа пек хытса тӑнӑ; сылтӑм енче, савӑнӑҫлӑн кулса, Роман тӑрать, сулахай енче — пусӑрӑнчӑк Никодим, ун ҫумне, хӑйне хаҫат валли ӳкернипе тӗлӗнсе-савӑнса кайнӑ пек, чи кӗҫӗнни — вун сакӑр ҫулти Васенӑ вырнаҫса ларнӑ.
21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Йӑнӑш ан ӑнлан мана — старик йӑмшахланса кайнӑ, ют ҫын ҫылӑхӗшӗн те каҫару ыйтать, чунне ҫӑласшӑн тӑрӑшать тесе ан шутла…
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Шалт аптрамалла унпа, — терӗ Алексей Макарович пӑртак чӗнмесӗр выртнӑ хыҫҫӑн, ҫавӑншӑн Пробатов умӗнче каҫару ыйтнӑ пек.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.