Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Каллех пӗтӗмпех питӗ лайӑх пулать, мӗншӗн тесен сирӗн вӑйлӑ юратӑвӑр умӗнче чи хӑрушӑ хуйхӑ та каялла чакмалла, ҫапла!

 — Всё снова будет прекрасно, потому что у вас такая любовь, что перед ней отступит самое страшное горе:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗҫсен пысӑк десанчӗ чи ҫывӑхри станцие туртса илни; чӑн, ытла хӑрушӑ пулнӑ ӗнтӗ.

Это было страшно, потому что большой немецкий десант захватил ближайшую станцию,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунӗпех эпӗ ҫак ухмах та хӑрушӑ тӗлӗк пирки кулянса ҫӳрерӗм, каҫхине вара Варьӑна хампа пӗрле каҫ выртма пыма чӗнтӗм.

Весь день я была под впечатлением этого страшного, глупого сна, а вечером уговорила Варю поехать ко мне ночевать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл хӑрушӑ ҫын, доктор.

— Это страшный человек, доктор.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан алӑк каллех хӑрушӑ чӗтреме тапратрӗ.

И опять дверь затряслась от страшных ударов.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Проторов юлташ, — ыйтрӑм эпӗ, — калӑр-ха чӑннипе, положени питех те хӑрушӑ и?

— Товарищ Проторов, — спросила я, — скажите по правде, опасное положение?

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑтӑк-ҫурӑкран кӗме ҫапах та хӑрушӑ пек.

Лезть в дырку мне было все-таки страшновато.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ох, мӗн чухлӗ ача-пӑча ку вӑрҫӑ пирки тертленет, калама хӑрушӑ!

Ох, дети через эту войну мучаются, сил нет!

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ҫапах та хӑрушӑ, Амед…

А все-таки страшно, Амед…

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Епле хӑрушӑ пулнӑ пулӗччӗ мана — урлӑ-пирлӗ выртакан ҫулсемлӗ вӗҫӗ-хӗррисӗр составсемлӗ хайхи станцине тӑрса юлнӑ пулсан!

А как было бы страшно остаться одной на той станции с путаными путями, с составами, которым конца-краю нет!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсем фронта татнӑ, Мускав ҫинчен шухӑшлама та хӑрушӑ.

Они прорвали фронт, ужасна была самая мысль, что Москва в опасности.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫунаканнипе юнашар пассажир вагонӗ пӑхма та хӑрушӑ — хутланса, пӗкӗрӗлсе, чӑмланӑ пек кукӑрӑлнӑ, хӑрах алӑкӗ ҫине асаплӑн кайса ӳкнӗ.

А соседний пассажирский вагон, весь погнутый и страшным образом изуродованный, боком осел на путях.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чуна йывӑр сехетсенче е ытла та хӑрушӑ пула пуҫласан, Расщепейӗн тутӑрпа чӗркесе усракан ҫуннӑ блокнотне тытатӑп.

Когда мне становилось совсем тоскливо и страшно, я доставала завернутый в платок обгорелый блокнот Расщепея.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхи апат Даша инке юратнӑ пекех ӗнтӗ, ӑна ҫинӗ хыҫҫӑн тӗнчере кӑнтӑрлахипе каҫхи апат пурри ҫинчен шухӑшлама та хӑрушӑ.

Завтрак в тёти Дашином вкусе, после которого страшно подумать, что бывают на свете ещё обед и ужин.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫхи хӑрушӑ инкексем ҫинчен Ариша, хӳхле-хӳхле, чылайччен каларӗ, манӑн ӗненес те килмест, эпӗ ниепле тӑна кӗрсе ҫитейместӗп.

Долго причитала Ариша, рассказывая мне ужасные подробности того, что произошло этой ночью, я плохо слышала, мне все не верилось.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗнле хӑрушӑ вӑй ҫак хурҫӑ пӑрӑссене хайӑра-хайӑра кӑларнӑ, каплам-каплам кирпӗчпе тата бетонпа пӗрле вӗсене вӑркӑта-вӑркӑта янӑ!

Какая страшная сила вывернула эти стальные балки, выворотила их вместе с толщей кирпича и бетона и швырнула далеко в сторону!

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк хӑрушӑ шухӑш ман чӗрене ҫунтарса ячӗ.

И вдруг страшная мысль прожгла меня.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑрушӑ вӑрҫӑ хыпарӗсене пӗлтернӗ чух, хушса хума та манмасть: «Ан тив ыттисем сехӗрленччӗр, маншӑн пулсан — шӑркам та сикмест», — тет вӑл, шӑл витӗр сурса.

Рассказывая невероятные военные новости, одна страшней другой, он, впрочем, тут же добавлял, что пусть другие пугаются, а он лично ничего не боится.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шухӑшлама та хӑрушӑ, такам, тӑшман, ҫичӗ ют, пиртен ҫаксене туртса илесшӗн, ҫакӑ пирӗн ҫӗре, хӑйӗн урисемпе лапӑртаса, анлӑ урамсем тӑрӑх утса ҫӳресшӗн, чӗнмен-туман ҫӗртен пирӗн ҫуртсене кӗресшӗн…

Страшно было подумать, что кто-то хочет отнять у нас все это и шагать по нашим улицам, пятная вот эту землю своим грязным следом, и непрошено войти в наши дома…

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла ӗнтӗ, вӗсем хӑрушӑ ҫула тухса кайнӑ.

И вот они пошли в опасный путь.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950