Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗненес (тĕпĕ: ӗнен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗненес те килмест, — пулса иртни пек те мар, шӑлт юмахла пулса тухрӗ.

Даже как-то не верится, — не быль, а прямо сказка.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чернышевский, ҫынсене хӑйӗн романне вулаттарса, вӗсен чӗрисенче социализм пурпӗрех пуласса ӗненес ӗмӗте чӗртсе ярасшӑн пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Ҫапла ӗнтӗ, вӑл ман алла тытнӑ-тытманах, — эсир ӗненес те ҫук, — эпӗ хӗрелсе кайрӑм: ҫавӑн чухлӗ пурӑннӑ хыҫҫӑн пӗр айӑпсӑр хӗр пек пулни — ку вӑл, Вера Павловна, тӗлӗнмелле, анчах ҫавӑн пек пулчӗ.

Так вот, как он взял мою руку, — вы не поверите, я так и покраснела: после моей-то жизни, Вера Павловна, будто невинная барышня — ведь это странно, а так было.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗн тетӗр, Вера Павловна, ӗненес те ҫук эсир, намӑс пулчӗ вӗт мана, — мӗнле пулнӑ ман пурнӑҫ, мӗнле кӑна намӑс ӗҫсем туман пуль эпӗ унччен!

Что же, Вера Павловна, вы не поверите, ведь мне стыдно стало, — а в чем моя жизнь была, да перед этим как я бесстыдничала!

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Итлесе ларчӗ те хайхи каларӗ: «Ҫук, начар шухӑшласа кӑларнӑ эсир; ӗненес килнӗ пулӗччӗ те манӑн, анчах юрамасть», — тет.

Он послушал и говорит: «Нет, у вас плохо придумано; я бы вот и хотел верить, да нельзя».

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак инкек ҫинчен кирек кама каласа пар — ӗненес ҫук.

Кому хошь расскажи про такую оказию — не поверят.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Темшӗн ӗненес килмест манӑн!

Что-то мне не верится!

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫук, вӑл ӗлӗкхи енне туртӑнма пуҫланине ӗненес килмест манӑн.

Нет, что-то не верится мне, чтобы его потянуло на старое.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тем амакӗ ӗнтӗ ку!» — ӑнланмарӗ Давыдов, унтан, ку тӗлӗк маррине ӗненес тесе, аллипе сулхӑн катанпире тӗкӗнсе пӑхрӗ.

Чертовщина какая-то!» — недоумевал Давыдов и, чтобы окончательно убедиться в том, что это не сон, даже потрогал рукою прохладную парусину.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Стариксен турра ӗненес кӑмӑлне кӳрентересрен сыхланса, асӑрханса калаҫса ларчӗ Давыдов.

Давыдов говорил долго и осторожно, стараясь не обидеть религиозных чувств стариков.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хохолсем кавӑнсене кабаки теҫҫӗ, кабака шинок, теҫҫӗ… кабаки текеннисенчен хӗрлисемпе кӑваккисем шутсӑр тутлӑ, шутсӑр, каласан та ӗненес ҫук, тутлӑ борщ пӗҫереҫҫӗ.

У хохлов тыквы называют кабаками, а кабаки шинками, и варят у них борщ с красненькими и с синенькими «такой вкусный, такой вкусный, что просто — ужас!».

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

«Ҫапла кирлӗ те: пур ӗҫе те ырӑпа вӗҫленессе ӗненсе тӑвас пулать, ырӑ ӗҫ тума мадонна кӗллипе пулӑшакан турра та ӗненес пулать.

Так и надо: всё надо делать с верой в благостный исход и в бога, который помогает, молитвами мадонны, добрым делам.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ӗненес пирки мар-ха та, — терӗ дьякон, — ахаль ҫеҫ…

— Не то что не верю, — смутился дьякон, — а так…

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

Дьякон, пирӗнпе апатланса лараканскер, пӑркаланса илнӗ май, ӳслӗклӗн какӑрса, старикӗн сӑмахӗсене ӗненес пирки хӑйӗн иккӗленӳллӗ шухӑшне систерчӗ.

Дьякон, трапезовавший с нами, красноречивым мычанием и кашлем выразил свое сомнение.

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

— Пӑхап-пӑхап та, хам куҫӑма хамӑн ӗненес килмест! — пуҫне пӑркаларӗ Захар.

— Смотрю и глазам не верю! — Захар покачал головой.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Соничка Обломов ҫинчен калама та иккӗленсе тӑмӗччӗ: эпӗ унпа йӑпанасшӑн ҫеҫ шӳтлерӗм, вӑл ҫав тери кулӑшла, унашкал «миххе» юратма пулать-и вара, никам та куна ӗненес ҫук, тейӗччӗ.

Сонечка не задумалась бы сказать и про Обломова, что пошутила с ним, для развлечения, что он такой смешной, что можно ли любить «такой мешок», что этому никто не поверит.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эпӗ хам кайсан та, — терӗ Обломов, — ҫавах нимӗн те тухас ҫук: эпӗ вӗҫне-хӗрне тупаяс ҫук; мужиксем улталӗҫ мана; староста мӗн калас тенине калӗ — манӑн пурне те ӗненес пулать; хӑй мӗн чухлӗ парас тейӗ, ҫавӑн чухлӗ укҫа парӗ.

— Если даже я и поеду, — продолжал Обломов, — то ведь решительно из этого ничего не выйдет: я толку не добьюсь; мужики меня обманут; староста скажет, что хочет, — я должен верить всему; денег даст, сколько вздумает.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӑҫтан пӗлес, Олеся пӗтӗм чӗринчен тарӑннӑн ӗненес пулсан, типӗсене ҫирӗппӗн тытса пырсан та чиркӳ кӗллисене пӗрне сиктермесӗр ҫӳресессӗн, — шанма май пур, ун чух эпӗ, паллах, унӑн тӗнлӗхӗнчен тӑрӑхлама (анчах пӑртак ҫеҫ, мӗншӗн тесен эпӗ яланах ӗненекен ҫын пулнӑ) тата унра ӑстӑнӑн тиркешӳллӗ тишкерӳ шыравне аталантарма пултарнӑ.

Почем знать? Если бы Олеся глубоко веровала, строго блюла посты и не пропускала ни одного церковного служения, — весьма возможно, что тогда я стал бы иронизировать (но только слегка, ибо я всегда был верующим человеком) над ее религиозностью и развивать в ней критическую пытливость ума.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Мӗнле ӗненес мар-ха манӑн?

— Да как же мне не верить?

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ӗненес те килмест.

В это трудно было даже поверить.

Ҫирӗм пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех