Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тумламӗсем (тĕпĕ: тумлам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫта, хыҫалта, вӑрман ҫинче аслати кӗмсӗртетнӗ, кунта — хӗвел йӑлтӑртатнӑ, ҫеҫенхир кӑкӑр тулли сывланӑ, курӑк ҫинче ҫумӑр тумламӗсем ахах-мерченӗн ҫиҫнӗ, юханшыв та ылтӑнӑн ҫуталнӑ…

Гроза была — там, сзади них, над лесом, а тут сияло солнце, вздыхала степь, блестела трава в брильянтах дождя и золотом сверкала река…

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Радда хыҫҫӑнах маттур йӗкӗт Лойко Зобар ярӑнса пырать; унӑн пит-куҫне хура та ҫӑра ҫӳҫ кӑтрисем хупласа илнӗ, кӑтри айӗнчен сивӗ шултра куҫҫуль тумламӗсем тумла-тумла анаҫҫӗ…

А за нею по пятам плыл удалой молодец Лойко Зобар; его лицо завесили пряди густых черных кудрей, и из-под них капали частые, холодные и крупные слезы…

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Юханшыв, вӗренӗ пек, пӑчӑртатса тӑчӗ, шыв тумламӗсем ҫӳлелле сике-сике ӳкрӗҫ.

Река закипела, забулькала, на ней заплясали фонтанчики воды.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачан пичӗ ҫине, курӑк тӑрӑннӑ пирки ҫырла шывӗпе сирпӗтнӗ пек, вӗтӗ-вӗтӗ юн тумламӗсем тапса тухнӑ.

Лицо мальчика, исколотое травинками, было покрыто мелкими капельками крови, точно обрызгано ягодным соком.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Симӗс курӑк ӑшӗнче хӗрлӗ ҫӗр ҫырлисем юн тумламӗсем пек курӑнаҫҫӗ.

Точно капельки крови, мелькнули в зелени красные ягоды земляники.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн алли-урисем хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗҫ, куҫӗнчен куҫҫуль тумламӗсем туха пуҫларӗҫ.

Руки и ноги у нее покрылись красными волдырями, на глазах выступили слезы.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Карчӑк шӑпланчӗ, анчах хӑй ҫав-ҫавах чалӑштарса хунӑ пичӗпех каялла та малалла сулкаланма пӑрахмарӗ, ҫав вӑхӑтрах тата шултра куҫҫуль тумламӗсем те сӗтел ҫине татӑла-татӑла ӳкме чарӑнмарӗҫ…

Старуха замолчала, но все с той же страшной гримасой на лице продолжала качаться взад и вперед, между тем как крупные слезы падали на стол…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Кӗҫех ҫумӑр тумламӗсем ӳккелеме пуҫларӗҫ.

Упали первые капли дождя.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Тӑнлавсем урлӑ вӗри тар шыв пек юхать, янах айӗнче тар тумламӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

По вискам бежали ручьи горячего пота, на подбородке висели капли.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара матрос пароход карлӑкӗ ҫине сиксе тӑрать те, пӗррех сикет тинӗсе — бабах! — шыв тумламӗсем ҫеҫ ҫӳлелле тӑватӑ хутлӑ ҫурт ҫӳллӗш сирпӗнчӗҫ.

А тогда этот ка-ак вскочит на перила да как соскочит в море — бабах! — аж только брызги полетели, высокие, до четвертого этажа.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл сикрӗ те шыв тумламӗсем тӗрлӗ еннелле сирпӗнчӗҫ.

Он ка-ак прыгнет, а брызги во все стороны ка-ак полетят!

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урисемпе вӑл шыва тапса пынӑ, шыв тумламӗсем йӑлтӑртатса сирпӗннӗ.

Он болтал над скользящей водой ногами, с которых падали сверкающие капли.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗл чечексем чӑнласах макӑрчӗҫ тейӗн, ҫулҫисем тӑрӑх майӗпен сывлӑм тумламӗсем юхса анчӗҫ.

Розы, казались, действительно плакали, по листочкам медленно текли капли росы.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Савӑннипе, вӑл сӑмсипе мӑшӑлтатса илчӗ, дынян пылак сӗткенӗн ҫӑра тумламӗсем унӑн янаххи тӑрӑх юхма пуҫларӗҫ.

Он даже засопел от наслаждения, и мутные капли сока повисли у него на подбородке.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йывӑр шыв тумламӗсем аялалла вирлӗн ӳкеҫҫӗ, вӗсен сасси пистонпа пенӗ пекех илтӗнет.

Увесистые капли шлепались в воду, они стреляли, как пистоны.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗр ҫинче шыв тумламӗсем, кӑвак тусанпа пӗтӗрӗнсе, йӑлтӑртатса тӗрлӗ еннелле сапаланчӗҫ.

По земле покатились круглые сверкающие капли, заворачиваясь в серый порошок пыли.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ те чӳрече патнелле кармашасшӑн тӑрӑшатӑп та, анчах хамӑр пӗчӗк сада кӑна куратӑп, кӗрхи йӗпеннӗ вӗрене ҫулҫисенчен шыв кӳленчӗкӗсем ҫине шултра ҫумӑр тумламӗсем ӳкеҫҫӗ.

Я тоже стараюсь дотянуться до окна, но вижу только наш садик, весь в мокрых осенних листьях клёна, и мокрые дорожки и лужи, по которым ещё шлёпают последние крупные капли дождя.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та сӑмах калаймарӗ вӑл, ун вырӑнне унӑн куҫӗсенчен куҫҫуль тумламӗсем ҫеҫ йӑлтӑртатрӗҫ.

Но вместо слов вырвался чуть слышный стон, и в углу глаз сверкнули слёзы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн куҫӗнче куҫҫуль тумламӗсем те пухӑнсах тӑратчӗҫ-ха.

У него даже слезы стояли в глазах.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ нимӗн шухӑшламасӑр, ҫумӑр тумламӗсем чӳрече куҫӗсем тӑрӑх малтан ерипен, унтан хӑвӑртран та хӑвӑрт юхса аннине вӑрахчен пӑхса тӑтӑм.

Долго, ни о чем не думая, я смотрел, как большие тяжелые капли скатывались по стеклу — сперва медленно, потом все быстрее и быстрее.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех