Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мансах (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Каялла пама мансах кайнӑ, ямшӑка панинчен юлнӑччӗ, — терӗ вӑл.

— Вот, забыл отдать, от перевозки осталось, — сказал он.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ара эпӗ мансах кайнӑ: ниҫта та каймастӑп!

Да, я и забыл: куда мне ехать!

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫаплаччӗ-ҫке, мансах кайнӑ.

— А да, точно. Я как-то забыл.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лӑпланса ҫитнӗскер хӑй арҫын ача рольне вылянине мансах кайнӑ.

так как на какой-то миг расслабилась и забыла, что она мальчишка.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Гимназири ӗҫсемпе ҫыхӑнса, Петя та ӑна мансах кайнӑ.

Петя его почти забыл, всецело занятый гимназией.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Доктор хӑй тухса кайнӑ чух мана темле электричествӑпа ӗҫлеттермелли япала парса хӑварнӑччӗ, ун пирки эпӗ мансах кайнӑччӗ, халӗ ҫеҫ акӑ темӗн пирки кулса ятӑм та сивӗре лашанни пек час ирӗлмен ҫӑра пӑс хам ҫӑвартан тухнине асӑрхасан, ҫав япала ҫинчен аса илтӗм.

Уходя, доктор сунул мне какую-то электрическую штуку. Я сразу забыл о ней и вспомнил, когда, засмеявшись чему-то, заметил, что у меня, как у лошади на морозе, изо рта валит густой, медленно тающий пар.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара эп ун ҫинчен мансах кайнӑ.

Я и забыл вовсе про эти дела.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн ҫинчен ҫак эс? — чӑр пӑхса ыйтрӗ Ромка, хӑйӗн паҫӑрхи шӳтлӗ ыйтуне мансах кайнӑскер.

— Ты это про что? — удивился Ромка, уже позабывший свой шуточный вопрос.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑнах та, кун ҫинчен эпир мансах кайнӑ.

Да, про это мы и забыли!

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Калама мансах кайнӑ иккен-ха: клиникӑран тухса килнӗ чух пӗр ҫавӑнта ӗҫлекен карчӑкпа Саша сывлӑхӗ пирки сехетсерен пире телефонпа пӗлтерсе тӑма калаҫса татӑлтӑмӑр.

Совсем забыла сказать, что, уходя из клиники, мы сговорились с одной сиделкой, что она будет звонить каждый час, как себя чувствует Саша.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Э, ҫапла-ҫке, тӑмана ҫав, — терӗ вӑл, кулкаласа, — эпӗ мансах кайнӑ шкулта хама тӑрӑхласа чӗннине.

– А, да, Сова, – улыбаясь, сказал он, – Я совсем забыл, что так меня называли в школе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп мансах кайнӑ!

Я совсем забыл!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мансах кайнӑ.

Совсем забыл!

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ мансах кайнӑ!

Я совсем забыл!..

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана питрен никам та сурса курман-ха, эпӗ хамӑн пӗтӗм йӗркесене мансах, ҫак ӗҫшӗн ҫынна вӗлерме те пултарнӑ.

мне в лицо еще не плевали, и я, несмотря на все свои правила, мог за это убить человека.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗп героиньӑна мансах кайнӑ.

А главную-то героиню забыли.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан сасартӑк, тураса якатнӑ лӗпкине сыхланса кӑна тӗртсе илчӗ те: — Ак тамаша, чӑн кирлине мансах кайнӑ!.. — терӗ.

Потом вдруг осторожно хлопнул себя по зачесу: — Да, хорошее дело, главное-то забыл!..

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗлтерме мансах кайнӑ эп сана: манӑн халь кроликсем пур вӗт — пӗр аҫа, ама тата ҫичӗ ҫӑвӑр», тесе ҫырнӑ амӑшӗ.

Да, она забыла сообщить: теперь у нее есть кролики-самец, самка и семеро крольчат.

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл, ҫав тери пӑлханнипе, сывпуллашма мансах чупса тухса кайрӗ.

 — Он так волновался, что убежал, позабыв проститься.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Няня крыльца ҫинчех тӑрать — улпучӗ хӑйне мӗн хушнине вӑл мансах кайнӑ.

Няня стояла на крыльце, забыв о приказании барина.

IV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех