Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла вара Саньӑна вилнӗ тесех шутланӑ, анчах вӑл вилмен, унӑн урипе пичӗ ҫеҫ суранланнӑ пулнӑ.

Итак, Саню считали погибшим, но он не погиб, он был только ранен в лицо и в ноги.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилнӗ, — терӗ шинельпе витӗнсе выртнӑ командир.

Командир под шинелью сказал, что убит.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Скорняков та вилнӗ, — терӗ пӗри, хулӑм кӑна ҫӳлӗ ҫын, икӗ шпаллӑскер, политотдел инструкторӗ.

— Скорняков тоже убит, — сказал мне огромный, плотный человек с двумя шпалами инструктора политотдела.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя полкӗнчи хай эпӗ хушаматне пӗлекен комиссар ман умӗн вӑрҫӑра вилнӗ иккен — ун ҫинчен мана политотделта каларӗҫ.

Комиссар Петиного полка, тот самый, фамилию которого я знала, накануне был убит — об этом мне сообщили в политотделе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне икӗ пилот вилнӗ.

Куҫарса пулӑш

Пилотпа студент вилнӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/23092.html

Пӗр-пӗр телейсӗр кунхине ун патне упӑшки «вилнине пӗлтерекен хут» килӗ те — «тӑван ҫӗршывшӑн ҫапӑҫса вилнӗ» текен хыпара — ун пек хыпарсем ҫӗршер, пиншер хӗрарӑмсем патне пыраҫҫӗ, — малтан вӑл ӑнкарса та илеймӗ, чунӗ килӗшес ҫук, унтан вара, читлӗхри пек, чӗри тапа пуҫлӗ — ниҫта кайса хӑтӑлма ҫук, пытанма та ҫук.

а просто в несчастный день придёт к ней «похоронная» — «погиб в боях за Родину», — как приходит она к сотням и тысячам русских женщин, и сперва не поймёт, откажется душа, а потом забьётся, как птица в неволе, — никуда не уйти, не спрятаться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна пысӑккипе пӗчӗк Петясем ҫинчен пин хут каланӑ та, ҫырнӑ та, вилнӗ Саша ҫинчен те каланӑ; хӗр чухне хам 2-мӗш Тверской-Ямскойра пурӑнаттӑмччӗ, Петя пирӗн патӑрта пулкаланӑ, кукамай палланах ӗнтӗ ӑна.

Я тысячу раз писала и рассказывала ей о большом и маленьком Пете, о покойной Саше; Петя даже и бывал у нас, когда я девушкой жила на 2-й Тверской-Ямской, так что бабушка была с ним знакома.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Игорь Аришӑна часах паллать, Ирина Михайловна вилнӗ кун, Расщепейсен ишӗлсе выртакан ҫурчӗ патӗнче хамӑр унпа калаҫнине астӑвать: Ариша аппа, ҫемҫе чӗреллӗ хӗрарӑм, ачана хӑй патне куҫарать.

Игорь узнал ее, вспомнил, как мы разговаривали с Аришей у развалин дома Расщепея, когда погибла Ирина Михайловна: женщина сердобольная, тетя Ариша взяла его к себе.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл пурне те паллать: вилнӗ Бубенчиковсене те, Даша инкене те, судьяна та, судьяна пуринчен ытла ӗнтӗ, унпа вӑл темиҫе хут та тӗл пулкаланӑ иккен.

Он знает всех покойных Бубенчиковых, тётю Дашу, судью, в особенности судью, с которым ему не раз приходилось встречаться.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара каҫсерен истанилле вӗренсе пыратӑп: «Ҫапла, тӗрӗс, сан умӑнта эпӗ тивӗҫлӗхӗм пирки ирӗкре-ха. Ытах эсӗ таврӑнмасассӑн эпӗ выртӑттӑм та вилнӗ пулӑттӑм», тетӗп.

По ночам я учу длинные испанские фразы: «Да, я свободна от обязательств перед тобой. Я бы просто умерла, если бы ты не вернулся».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй вӑл вилнӗ, чылай пулать, вӑрҫӑчченех.

Сам-то он давно уже помер, еще перед войной.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Июлӗн иккӗмӗш кунӗнче ӗҫрен пит те кая юлса таврӑнса, эпӗ выртнӑ-выртман вилнӗ пек ҫывӑрса кайрӑм, сехете ирхи улттӑ ҫине лартма та астӑваймарӑм.

Второго июля, вернувшись очень поздно из-за города, я сразу заснула как убитая, забыв даже поставить будильник на шесть утра.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӑнне ҫухатмасӑр вилнӗ пулсан, вӑл манран ҫавӑн ҫинченех ыйтнӑ пулӗччӗ.

Она просила бы меня о нём, если бы умирала в сознании.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫын вилнӗ чух епле нумай пӗлетӗн иккен ун ҫинчен!

Как много узнаёшь о человеке, когда он умирает!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилнӗ.

— Умерла.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темшӗн вара, мӗн ачаранпах эпӗ Йытӑ площадкине юрататтӑм — ҫав вилнӗ йытӑсене лартнӑ пӗчӗк палӑк та, ун патнелле тухакан пӗчӗк тӑкӑрлаксем те…

Почему-то я с детства всегда любила Собачью площадку: и этот маленький памятник погибшим собакам, и все переулки, которые на неё выходили.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кунта вилнӗ ҫын та калаҫма тытӑннӑ пулӗччӗ-и тен, — терӗ вӑл нишлӗн сывласа, унтан шӗлепкине илме туртӑнчӗ.

– Здесь бы и мертвый, кажется, заговорил, – сказал он и, болезненно, часто дыша потянулся за шляпой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Арӑмӗ йывӑр хуйхӑпа ҫунса вилнӗ, вара вӑл аллинчи пӗчӗк ачисемпе кӑна тӑрса юлнӑ.

Жена у него умерла от горя, и на руках остались малолетние дети.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр нарти ҫинче вилнӗ ҫын пулнӑ, тен ҫавах капитан пулнӑ пуль.

и на этих нартах — мертвеца, — быть может, самого капитана.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл «вилнӗ тӑванӗн» ҫырӑвӗсене кӗртет, лешӗ сутӑҫӑсем ҫине питӗ кӳреннӗ пулать, мӗншӗн тесен Архангельскра тӑрас вӑхӑта кӗскетнипе, хӑвӑртрах тинӗсе тухмалла пулнипе усӑ курса вӗсем ӑна улталанӑ пулать.

Он приводил отрывки из писем «покойного брата», который горько жаловался на торгашей, воспользовавшихся тем, что стоянка в Архангельске была сокращена и нужно было торопиться с выходом в море.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех