Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тусне (тĕпĕ: тус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Олейника Андрей хӑй тусне тӗл пулнӑ пекех кӗтсе илчӗ.

Андрей встретил Олейника, как старого друга.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргина вара хӑй Андрейрен телейлӗ пек туйӑнчӗ, темшӗн ҫапла шухӑшласа илнине пула аванмарланчӗ те тусне йӑпатма шутларӗ:

Юргину подумалось что сейчас он счастливее Андрея, ему стало почему-то неловко от такой мысли, и он решил утешить друга:

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей тусне шӑппӑн йӑпатрӗ:

Андрей тихонько утешал друга:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл тусне йӗпеннӗ те ӑшӑ хулпуҫҫинчен ыталарӗ.

— Он обнял друга за мокрые теплые плечи.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫук, эпӗ сана хӑналантаратӑпах, анчах чейпе ҫеҫ мар, — ответлерӗ Ольга Самойловна, тусне диван ҫине лартса.

— Нет, уж я тебя угощу — и не только чайком, — отвечала Ольга Самойловна, усаживая подругу.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн пичӗ ҫине пӑхсан хӑйӗн авалхи тусне курнипе Лев Ильич калама ҫук телейлӗ тесе ҫырса хунине вулама пулать.

Лицо, на котором было написано, что Лев Ильич необычайно счастлив, увидев своего старого приятеля.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах Артамашов, хӑйне пачах та чараймасӑр: «Ку сана анчӑк ҫури пулнӑскер тенӗшӗн, ку — манӑн партбилетшӑн, ку тырра ватнӑшӑн…» тесе, хӑйӗн тусне икӗ аллипе те кӳпкеме пуҫларӗ.

Но Артамашов, уже вовсе не владея собой, угощал своего друга то с левой, то с правой руки, приговаривая: — Это тебе, сучий сын, за бывшего, это за мой партбилет, это за потраву…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Буланӑя чуптарсах сӑрт ҫине улӑхсан, Евсей шухӑшра та пулин Артамашовпа пӗрле пуласшӑнччӗ, анчах кунта вӑл тӗлӗнмелле япала курни ӑна ҫийӗнчех хӑйӗн Усть-Невинскри тусне мантарчӗ, чӗлпӗре туртса, ывӑннӑ лашана чарма хистерӗ.

Поторопив Буланого и выехав на гору, Евсей снова хотел было хоть мысленно побыть с Артамашовым, но тут увидел нечто такое, что заставило его сразу забыть о своем усть-невинском друге, потянуть повод и остановить уже приморившегося коня.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шухӑ каччӑ, яланах савӑнӑҫлӑскер, юрӑҫӑ, «йывӑр», «кӑна тума май ҫук» тени мӗннине пӗлменскер, нихҫан та хурланман каччӑ ҫул ҫук пулсан, — тӳррӗн каять, яланах вӑхӑтра ҫитет, кӗпер ҫук пулсан — ӑшӑх вырӑн шырать, машинӑна ҫав-ҫавах чуптарать, хӑйне ҫеҫ мар инкекрен хӑтарать, ӑнсӑртран тӗл пулнӑ тусне — шофера пулӑшать.

Тут и рубаха-парень, весельчак и песельник, не знающий, что такое «трудно» или «невозможно», и не унывающий решительно нигде: нет дороги — едет напрямик, и всегда приезжает к сроку, нет мостка — ищет брод, а все равно едет, и не только себя избавит от беды, но еще и выручит случайно друга шофера.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак ҫырупа вӑл хӑйӗн аслӑ тусне йӑпатма шутланӑ тата, пӗр вӑхӑтрах, операци путланас-тӑвас пулсан, ӑна хӑйӗн хутне кӗртме хатӗрлесшӗн пулнӑ.

Этим письмом он хотел позабавить своего покровителя и одновременно обеспечить себе поддержку на случай провала операции.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Мамочкин сарайӑн пӗр кӗтессинче ҫӗр ҫине шурӑ сӗтел ҫитти сарса хунӑ, ун ҫине тутлӑ закускӑсем вырнаҫтарса тухнӑ, унтан Феоктистова тата ытти темиҫе тусне чӗнсе илнӗ те, хӑй Катьӑпа юнашар улӑм ҫине кӗрсе ларнӑ.

Мамочкин расстелил в углу сарая белую скатерть, разложил аппетитную закуску и, пригласив Феоктистова и еще нескольких друзей, уселся рядом с Катей на солому.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Аялти кӗпе вӗҫҫӗн ҫеҫ юлнӑ Федор Лукич, пукан хыҫне мӑнаҫлӑн таяннӑ та Нарыжнӑя итлесе кулкаласа ларать; те вӑл хӑйӗн палкама юратакан тусне ырлать, те сивлет — ӑнланма хӗн.

А Федор Лукич, и нательной рубашке, откинулся на спинку стула и, слушая Нарыжного, ухмылялся, и нельзя было понять: одобряет или порицает своего словоохотливого друга.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей тусне ыталаса илчӗ, вара унӑн куҫӗсенчен ӑна хайӗн чи вӑрттӑн шухӑшӗсене каласа парасшӑн пулнӑ пек ӑшшӑн, ҫепӗҫҫӗн пӑхрӗ те ыйтрӗ:

Сергей обнял свого друга, после чего посмотрел в его глаза тепло и ласково, как будто бы желая поделиться самыми сокровенными своими мыслями и спросил:

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юргин тусне тӗртсе илчӗ.

Тронув друга рукой, Юргин крикнул:

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫавӑн пек пулса тухрӗ ҫав, — терӗ Юргин именсерех, хӑрах аллипе тусне ыталаса.

— Так уж случилось, — смутился Юргин, обнимая друга одной рукой.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл кайсан вара Умрихин та хӑйӗн тусне сӗнчӗ:

Когда он ушел, Умрихин тоже предложил своему другу:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вилнӗ тусне йӑтнӑ Макаров штольнӑна шуса кӗчӗ те, хӑй те тӑнне ҫухатса, чул урайӗнчен тӑраймарӗ.

Макаров как вполз в штольню с телом погибшего друга, так и остался там лежать на каменном полу в беспамятстве.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

«Ращара ҫӳҫе хуллисем касма хуш», тенӗ вӑл хӑйӗн тусне, Борторикса.

«Прикажи всем рубить в роще ивовые прутья», — сказал он своему другу Борториксу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унтан Ваня хӑйӗн тусне ансӑр коридорсем тӑрӑх ҫӗр айӗнчи крепоҫа кӑтартма ертсе кайрӗ.

Потом Ваня повел приятеля по нешироким каменным ходам, чтобы показать ему подземную крепость.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя, хурлӑхлӑ минутсенче пӗрре ҫеҫ мар пулӑшу панӑ авалхи тусне — Кирилюка аса илчӗ те ун патне кайрӗ.

Вспомнив своего старого приятеля Кирилюка, к которому уже не раз прибегал в тяжелые минуты, Володя отправился к нему.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех