Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
пушӑ (тĕпĕ: пушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Питӗркӗч кӗмсӗрт турӗ, тул сывлӑшӗ капланса кӗчӗ, пушӑ витре персе анчӗ, шултра, йывӑр, сулмаклӑ урасем тапӑртатма пуҫларӗҫ, унтан куҫа шартарса яракан, чикен чиктерекен ҫутӑ хупласа илчӗ.

Грохнула щеколда, пахнуло свежим воздухом, в сенях упало ведро, затопали крупные, мужские, тяжелые шаги, и мне в глаза ударил слепящий и колющий свет.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Гардероб пушӑ, унта пурӗ те манӑн тӗс кайнӑ, нумайранпа усӑ курман ҫӳҫ ленти анчах каштана ҫакӑнса юлнӑ.

В гардеробе пусто, только висит на перекладине моя старая, вылинявшая лента, которую я когда-то вплетала в косы.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хваттерте пурте, тире сӳсе кайнӑ пек, пушӑ, пурнӑҫсӑр, ҫара курӑнать.

И все в квартире выглядит пустым, нежилым, голым, словно со всего содрали кожу.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Епле лӑпкӑ, епле пушӑ Мускав!

Как тиха и пустынна Москва!

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Умӗнче ут шӑвармалли пушӑ витре выртать.

Перед ним валялось пустое конское ведро.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ман ҫири сентре — пушӑ.

Верхняя полка надо мной была пуста.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк темӗнле пушӑ, кичем пулса кайрӗ.

И сразу стало как-то очень жутко и пустынно.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пушӑ вӑхӑчӗ пур чух вӑл халь те ҫыпӑҫтаркаласа хӑтланать, хӑйшӗн кӑна ӗнтӗ.

В свободное время он и теперь ещё лепит — разумеется, для себя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Водохранилище ҫав-ҫавах пушӑ.

Водохранилище оставалось безлюдным.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Татти-сыпписӗр туртаҫҫӗ, нимӗн сӑлтавсӑр, тупсӑмсӑр пушӑ кулӑпа янӑратса кулаҫҫӗ, кунсӑр пуҫне — пируса ҫӑвартан илемсӗр чӑртлаттарса сурма пӗлеҫҫӗ.

Курили, преувеличенно громко смеялись без всякого смысла и повода и, держа папиросу в зубах, не вынимая ее изо рта, сплевывали.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атьчаслах! — тесе пушӑ мар ҫӑварӗпе темӗскер каларӗ.

Башви скобее! — бормотал с набитым ртом.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ватӑ туркменсем Георгий пиччене питӗ хисеплетчӗҫ, вӑл Сталин ҫынни, Сталин ӑна пушӑ хире шыв кӳме янӑ тетчӗҫ.

Старики уважали моего брата Георгия и говорили, что он человек Сталина, что Сталин велел ему привести воду в пустыню.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗчӗк Петьӑна алла тытнӑ пек ахальтен туйӑнман ҫав Саньӑна — пӗтӗм пушӑ вӑхӑтӑма эпӗ Петьӑпа ирттереттӗм.

Недаром я представлялась Сане с маленьким Петей на руках — я отдавала ему всё свободное время.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пушӑ йывӑҫ ҫуртӑн крыльци ҫинче тӑратӑп та, ҫӳлте янкӑр уяр тӳпе куратӑп.

Я стою на крыльце пустого, тёмного деревянного дома, и ясное, таинственное небо простирается надо мной.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эс пушӑ маррине пӗлетӗп-ха эпӗ.

— Я знаю, что ты занята.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Главнӑй штаб хапхи витӗр тухрӑмӑр, пирӗн куҫа кунта капӑр та пушӑ площадь курӑнса кайрӗ — пысӑк та мар вӑл, ҫапах та ирӗк, Мускаври уҫӑ плошадьсем пек мар, темле чипертерех курӑнать.

Мы прошли под аркой Главного штаба, и великолепная пустынная площадь вдруг открылась перед нами — не очень большая, но просторная и какая-то сдержанная, не похожая на открытые площади Москвы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӗнер эпӗ сана витӗрех пӑхаймарӑм, пушӑ марччӗ, — терӗ вӑл.

— Я тебя вчера как следует не рассмотрел, — сказал он: — некогда было…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем килессе килеҫҫӗ те — пӑрахса каяҫҫӗ: пӳлӗм пушӑ мар-ҫке-ха.

ничего не поделаешь — помещение занято.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Секретарӗ пушӑ марччӗ, кабинета минутсеренех моряксем, летчиксем, радистсем, инженерсем, столярсем, агрономсем, художниксем кӗре-кӗре тухрӗҫ, — хӑшӗ килсен те вара вӑл вӗсен ӗҫне пӗлнӗн курӑнмалла, авиацие, агрономие, живопиҫе, радио ӗҫне питӗ ӑста пӗлнӗ пек пулмалла.

Секретарю было некогда: в кабинет поминутно заходили моряки, лётчики, радисты, инженеры, столяры, агрономы, художники, — и всё время нужно было делать вид, что он прекрасно разбирается в авиации, агрономии, живописи и радио.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сасартӑк ним тӑваймасӑрах, пушӑ алӑпах киле таврӑнмалла пуласран хӑраса ӳкрӗм.

Я вдруг испугался, что не сделаю ничего и вернусь домой с пустыми руками.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех