Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Валя хваттерӗн алӑкӗ ҫинче пӑхӑр хӑма татӑкӗ ҫакӑнса тӑрать: «Профессор Валентин Николаевич Жуков».
Медная дощечка висела на Валиной двери: «Профессор Валентин Николаевич Жуков».

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чи малтанхи хут тӗрӗслес майпа персе пӑхнӑ шрапнель паҫӑрах ӳксе ваннӑччӗ, ҫапах тӗтӗм карӑмӗ васкамасӑр сирӗлсе Литейнӑй кӗпер ҫийӗн ҫакӑнса тӑратчӗ-ха.
Первая пристрелочная шрапнель разорвалась уже давно, а дымовое облачко, медленно рассеиваясь, всё ещё висело над Литейным мостом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Р. поэт марччӗ, контр-адмиралччӗ, ӑна пукан хыҫӗнче ҫакӑнса тӑракан кительне пӑхсах пӗлме пулатчӗ.
Но Р. был не поэтом, а контр-адмиралом, в чём нетрудно было убедиться, взглянув на его китель, висевший на спинке кресла.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Буфетӑн кӗленче ывӑсӗ ҫинче тахҫан палланӑ салфеткӑсемех выртаҫҫӗ, килте тӗрлесе тунӑ сентресем ҫинче, стенасем аяккинче ҫав кирлӗ-кирлӗ мар япаласемех, тахта тӗлӗнчи пурҫӑн кавир те вӑрҫӑчченех ҫавӑнта ҫакӑнса тӑнӑ пулмалла, вӗсем пирки иккӗленмелли те ҫук ӗнтӗ.
Без сомнения, те же салфеточки лежали на стеклянной доске буфета, те же безделушки стояли на кустарных резных полочках, развешанных по стенам, и шёлковый коврик над тахтой, должно быть, точно так же висел до войны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унччен кунта Медицински институт пулнӑ-мӗн — стена ҫинче вилӗ кӗлеткисем ҫакӑнса тӑратчӗҫ-ха, пичӗсем хӑрушӑччӗ; вӗсене, нервисене кӑтартмалла пултӑр тесе, тирне ҫурри таран сӳнӗччӗ.
Прежде здесь находился медицинский институт — ещё висели на стенах муляжи с мёртвыми, страшными лицами, наполовину содранными, чтобы показать, как расположены нервы.

Тӗпелелле каллех эпӗ урнӑ пек чупса кӗтӗм, шинеле ҫакӑнса тӑнӑ ҫӗртен вӑтӑрса илтӗм те площадкӑна кӑларса пӑрахрӑм, кӗсйисене тавӑртӑм.
С бешенством бросилась я обратно в переднюю, сорвала с вешалки шинель и, бросив её на площадку, вывернула карманы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шинелӗ тӗпелтех ҫакӑнса тӑратчӗ, хӑй вӑл пӗрмай кӗске кӗрӗкпе ҫӳретчӗ.
Шинель висела в передней. Он давно уже носил полушубок.

Ҫуртӑн виҫҫӗмӗш хутӗнчен тайӑлнӑ буфет тытӑнса тӑрать, стена ҫинче хӗрарӑм шӗлепкипе пальто ҫакӑнса тӑни курӑнать.
С третьего этажа висел, накренясь, буфет, на стене были ясно видны пальто и дамская шляпа.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗрсе хӑпартнӑ хӑмпӑ пек сарӑ уйӑх хула ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать, шӑнтмашкӑн тин ҫеҫ пуҫланӑ, сывлӑш уҫӑ.
Похожая на жёлтый воздушный шар, луна висела над городом; первые заморозки только что начались, и воздух был лёгкий, крепкий.

— Тахҫанхи тусӑмран, — пӗлсе илмелле мар каларӗ те вӑл сӑмси айӗнчех ҫакӑнса тӑракан противогазне шырама пуҫларӗ; ахӑрнех ҫырӑвӗ противогаз ӑшӗнче пулнӑ пуль.
— От старого друга, — загадочно сказал доктор и стал искать противогаз, который висел у него под носом: очевидно, письмо было в противогазе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катара, хула ҫинче, тухма ӗлкӗреймен хӗвелӗн ярӑмӗ тӗлӗнче хула тӳпине пӳлсе тӑракан кӗмӗл тӗслӗ аэростатсем, тем пысӑкӑш шампа пулӑсем пек, ҫакӑнса тӑраканскерсем, курӑнчӗҫ те пытанчӗҫ.
Вдали, над городом, поднялись и скрылись в лучах ещё невидимого солнца серебристые, похожие на огромных добродушных рыб аэростаты воздушного заграждения.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урамри пысӑк хунарсем кӗмӗл уйӑхсем пек ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Словно серебряные луны, повисают над улицами новые большие фонари.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Райкома хирӗҫ ҫӳлӗ ҫурт ҫинче «Хаяр мужик» ҫинчен калакан афиша ҫакӑнса тӑрать.
Против райкома, на большом доме, висела афиша: «Мужик сердитый».

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хам паллӑ тунӑ хыпчӑк та кунтах, шетник ҫумӗнче ҫакӑнса тӑрать.
Вот висят у кадки щипцы, на них даже есть моя метка.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Гардероб пушӑ, унта пурӗ те манӑн тӗс кайнӑ, нумайранпа усӑ курман ҫӳҫ ленти анчах каштана ҫакӑнса юлнӑ.
В гардеробе пусто, только висит на перекладине моя старая, вылинявшая лента, которую я когда-то вплетала в косы.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫак самантра эпӗ хам ҫийӗмрех пӗркеленсе пӗтнӗ ватӑ пите куртӑм, вӑл тенкел айнелле ӳпӗнсе пӑхать Пуҫхӗрлӗ тӑракан пите аялтан пӑхма питӗ кулӑшла иккен: тек тухнӑ сӑмса ҫунатти, лӑпӑс-лӑпӑс сухал, ҫакӑнса тӑракан мӑйӑх вӗҫӗсем.
Но тут прямо надо мной, заглядывая под скамью, очутилось сморщенное старческое лицо, очень смешно было видеть снизу, перевернутым, это лицо — волосатые ноздри, загнувшуюся вперед бороду и обвисшие болтающиеся усы.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хунарсем йӑтнӑ патруль состав тавра ҫаврӑнать, карлӑксенчен ҫакӑнса, пусмасем ҫине тӑркаласа пыракан билетсӗр пассажирсене хӑвала-хӑвала антарать.
Патруль с фонариками обошел состав, сгоняя безбилетных пассажиров, висевших на всех подножках и поручнях.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӗлӗ памалли хутаҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Висели торбы с бахромой.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Валя тахҫан фотолаборатори тунӑ чӑланта кипкесем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
В чулане, из которого Валя когда-то сделал фотолабораторию, висят пелёнки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Таҫта, пиншер километр инҫетре, Гвадаррама тӑвӗсем ҫинче, ҫапӑҫу пырать, манӑн каҫхи сӗтел тӗлӗнче пӗчӗк ялавсемпе тирсе тултарнӑ картта ҫакӑнса тӑрать; инҫетри паллайми Испани, Хосе Диаспа Долорес Ибаррури Испанийӗ мана хам ачалӑха ирттернӗ тӑван урам пек ҫывӑх туйӑнать.
Где-то за тысячу километров, в горах Гвадаррамы, идут бои; истыканная флажками карта висит над моим ночным столиком; Испания, далёкая и таинственная, Испания Хосе Диаса и Долорес Ибаррури, становится близка, как улица, на которой я провела своё детство.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика