Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйха (тĕпĕ: ыйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пулӑ тытатпӑр, калаҫатпӑр, ыйха сирме хутран-ситрен шыва чӑмса тухатпӑр.

Мы удили рыбу, разговаривали и время от времени окунались в воду, чтобы разогнать сон.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сехете яхӑнах ишрӗм ҫапла; пур ҫӗрте те шӑп, пӗтӗм тӗнче тарӑн ыйха путнӑ.

Я греб чуть ли не целый час; везде было тихо, и все спало мертвым сном.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Калаҫу тӗрлӗ япала ҫинчен пычӗ, анчах та кашни виҫӗ минут хушшинчех ыйха яракан кӗске вӑхӑта чарӑнкаласа ларчӗ.

То был разговор весьма разнообразный по обилию обсуждаемых предметов; но коротенькие, довольно томительные паузы прерывали его каждые три минуты.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сулхӑнра канлӗн ларса, пурнӑҫӑн ҫак вӗри шавне итлеме те кӑмӑллӑ: вӑл ыйха ярать, ӗмӗтсене вӑратать.

И приятно было слушать этот горячий звук жизни, сидя в прохладе, на покое: он клонил ко сну и будил мечтания.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Таврара шӑп, пӗр сас-хура та ҫук, килти пек, ывӑннӑ хыҫҫӑн ыйха путас умӗнхи пек кӑмӑллӑ.

И тишина, тишина вокруг, как дома, когда, усталый, погружаешься в сон.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ыйха кайнӑ Гейкӑна шыраса тупрӗҫ.

Разыскали сонного Гейку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Юрату тинӗсӗнче киленсе ӗшеннӗскерсем ытаклашсах тарӑн ыйха путрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ял-йыш каҫхи апат хыҫҫӑн ыйха хатӗрленет.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫав эрехе ӗҫсен ҫамрӑк арҫын кӑшт ларсанах ыйха путать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл часах лӑпланчӗ те чӑрланӑ хырӑмне апатпа тивӗҫтерсе, мӗнле парне-ши тесе кӑсӑклансах тарӑн ыйха путрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ыйхӑран вӑраннӑ ҫынсем татах ыйха кайнӑ пек туйӑнчӗҫ.

Люди, которых она, казалось, вырвала из тяжелого сна, возвращались в прежнее состояние.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫурмаран хуҫӑлнӑ пекех пӗкӗрӗлнӗ старик, икӗ хӗрарӑм, ылмаш куҫлӑ хӗр тата вараланса пӗтнӗ темиҫе ача-пӑча, лав ҫинчен ҫӗкленсе, Катя ҫине пӑхса илчӗҫ, ыттисем хӑлхасӑр пекех, ҫаврӑнса та пӑхмарӗҫ, чӑн-чӑн тарӑн ыйха путнӑ евӗр утаҫҫӗ.

Сгорбленный, словно переломленный в пояснице, старик, две женщины, косоглазая девушка и несколько чумазых ребятишек, приподнявшихся с повозок, посмотрели на нее, а остальные даже глазом не повели — точно глухие, точно на самом деле шагали в глубоком сне.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хам та ыйха путнӑ.

Я тоже задремала.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Ҫапла шухӑшласа илтӗм кӑна, вара те тарӑн ыйха путнӑ эп, те тӑна ҫухатнӑ…

Едва успел так подумать, как тут же провалился в крепкий сон, или потерял сознание…

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Путенесем ҫунаттисемпе шавлӑн ҫатӑлтатса ҫапӑҫни те, тӑрисем ҫывӑрас килтермелле юрлани те, Дон леш енчи ҫӗр каҫипе сивӗнмен хӑйӑр ярӑмӗсем патӗнчен юхса килекен ӑшӑ ҫил те, — пурте ҫаксем ӗнтӗркеттерсе ыйха яраҫҫӗ.

И гремучая дробь перепелиного боя, и усыпляющее пение жаворонков, и теплый ветер, наплывавший из-за Дона с неостывших за ночь песков, — все располагало ко сну.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ытти каҫсенче вӑл выртнӑ-выртманах ыйха путаканччӗ.

Куҫарса пулӑш

Вова хурлӑхӗпе савӑнӑҫӗ // Антал Назул. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 14 стр.

Ӗҫченҫӗ-хула хуллен-хулленех ыйха путрӗ.

Город-труженик засыпал.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ыйха текех хунарпа шыраса та тупаймӑн.

Спать расхотелось.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пурнӑҫра тем тӗрлӗ инкеке лекме тиврӗ пулсан та, ӗмӗрне кун пек шикленсе курманччӗ!» — шухӑшларӗ вӑл ыйха путнӑ май, ҫывӑрнӑ урисене рехетлӗн тӑсса хурса.

Сроду в жизни не испытывал такого страха, сколько ни приходилось бывать в переплетах!» — думает он, засыпая и с наслаждением вытягивая затекшие ноги.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйха путрӗ ҫеҫ — каллех унччен тӗлленнӗ тӗлӗкех курчӗ: хӑмӑр хирпе, ҫӳллӗ хӑмӑл тӑрӑх хӗрлӗармеецсем ҫывхарса килеҫҫӗ.

И как только заснул — увидел сон, снившийся ему и прежде: по бурому полю, по высокой стерне идут цепи красноармейцев.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех