Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑл сăмах пирĕн базăра пур.
шӑл (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, кӑшкӑр-ха эсӗ тата, ирсӗр! — терӗ шӑл витӗр мӑйӑхлӑ ҫын, Гаврик хӑлхинчен ярса тытса.

— А ну, покричи у меня, сволочуга, — сквозь зубы выцедил усатый, взяв железными пальцами мальчика за ухо.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мотя ӑна хӑйӗн кровачӗ ҫине вырттарнӑ тирпейлӗ пуканисене, пӗчӗк плитана тата ашшӗ шӑвӑҫ таткисенчен туса панӑ каструлькисене кӑтартма пуҫласан, каструлькисем Петя кӑмӑлне питех те килчӗҫ пулсан та, вӑл шӑл витӗр йерӗннӗ пек сурчӗ те мӑшкӑлласа кулса: — Мотька, сан ҫӳҫне мӗншӗн каснӑ? — тесе ыйтрӗ .

Едва Мотя вежливо стала ему показывать своих кукол, аккуратно уложенных по кроваткам, и маленькую плиту с всамделишными, но только маленькими кастрюльками, сделанными отцом из обрезков цинка — что, если правду сказать, Пете ужасно понравилось, — как мальчик презрительно сплюнул сквозь зубы и, оскорбительно хихикая, спросил: — Мотька, чего ты такая стриженая?

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачи ҫӑварӗнче икӗ шап-шурӑ шӑл курӑнать.

Во ротике мальичка виднелись два ярко-белых зуба.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫакна каланӑ чухне матросӑн куҫӗнче хӑюллӑ хаваслӑх, украинла чеелӗх палӑрнӑ, вара вӑл шӑл витӗр: — Ӑна кушак чавнӑ пулмалла, — терӗ.

В этом месте рассказа в глазах у больного мелькнуло какое-то дикое и веселое украинское лукавство, и он проговорил сипло, сквозь зубы: — Это его, наверно, кошка поцарапала.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Юрать, — тенӗ вӑл шӑл витӗр, — юрать.

— Ладно, — сказал он сквозь зубы, — ладно.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем хӑйсене хӗрхенмесӗр, тӑнлавсене пӗҫерсе ҫӳҫсене кӑтралантараҫҫӗ, сӑмсисене шӑл порошокӗпе шуратаҫҫӗ, — питҫӑмартисене конфет хучӗпе хӗретеҫҫӗ.

Они нещадно палили себе виски и волосы щипцами, пудрили нос зубным порошком и румянили щеки конфетной бумажкой.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Акӑ ҫӗнейместӗн ӗнтӗ, асатте, — терӗ Гаврик шӑл витӗр, хӑй ҫинчен тар шӑпӑртатса юхать.

— А вот не подужите, дедушка, — сквозь стиснутые зубы цедил Гаврик, обливаясь потом.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ҫӑварӗнче халӗ те икӗ малти шӑл ҫитмест.

Во рту до сих пор еще не хватало двух передних зубов.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара мӑйӑхлӑ ҫын, суранланнӑ питне тытса, шӑл витӗр усал сӑмахсем калаҫса, ҫынсем хушшине, виҫҫӗмӗш класри пассажирсем тухмалли вырӑн патнелле кайрӗ.

Тогда усатый, ругаясь сквозь зубы, с ободранной мордой, стал пробираться сквозь толпу приготовившихся к высадке пассажиров третьего класса к тому месту, куда должны были подать сходни.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑл ҫинче те тусан шатӑртатать.

Пыль хрустела на зубах.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Салтак хула ачине пуҫӗнчен пуҫласа урисем патне ситичченех юлхавлӑн пӑхса илчӗ те, шӑл хушшинчен сурчӑкне аяккалла сирпӗтсе, васкамасӑр: — Матроса шыратпӑр, — терӗ.

Солдат лениво оглядел городского мальчика с ног до головы, пустил сквозь зубы далеко вбок длинную вожжу желтой слюны и равнодушно сказал: — Матроса ловим.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тахҫан эпир Варяпа Саратова упӑшкамӑрсем патне кайнӑччӗ те, ҫавӑн чухнех-ха эпӗ вӑл шӑл тухтӑрӗ иккенне пӗлсен, хам тӗлӗннине астӑватӑп.

Когда-то мы с этой Варей ездили к мужьям в Саратов, и ещё тогда я, помнится, удивилась, узнав, что она зубной врач.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче ҫапла Николай Антоныч мӑйракисене мӗнпе тасатать, шӑл порошокӗпе-и, тасатмалли чулпа-и, тесе ыйтрӑм та, кукамай мана питӗ ҫиленчӗ.

Однажды как-то я спросила, и чем же рога свои чистит Николай Антоныч, зубным порошком ли, или очищающим камнем, на что бабушка на меня сильно обиделась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӗкленесшӗн пӑркаланать, мана хӑй ҫийӗнчен тӗртет, усаллӑн, пуҫтахӑн шӑл витӗр калать:

А он силился подняться, отталкивая меня, и вызывающе-упрямо мычал мне в ладонь сквозь зубы:

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хамӑн тӑван хулама таврӑнтӑм, эсир ав кулса, шӑл йӗрсе калаҫатӑр.

Я приехала в свой родной город, а вы с какими-то насмешками ко мне!

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Боецсем учӗсене сӗтӗреҫҫӗ, шӑл витӗр вӑрҫа-вӑрҫа, вӗсен куҫӗсем ҫине михӗсем пӑрахаҫҫӗ, хӑш чухне, чӗлпӗртен туртнӑ май, хӑйсем те сывлӑша ыткӑнса каяҫҫӗ.

Бойцы тянули коней, бранились сквозь зубы, набрасывали на головы лошадям мешки, почти повисали на поводьях, таща лошадей на помост.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑрушӑ вӑрҫӑ хыпарӗсене пӗлтернӗ чух, хушса хума та манмасть: «Ан тив ыттисем сехӗрленччӗр, маншӑн пулсан — шӑркам та сикмест», — тет вӑл, шӑл витӗр сурса.

Рассказывая невероятные военные новости, одна страшней другой, он, впрочем, тут же добавлял, что пусть другие пугаются, а он лично ничего не боится.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӳртрен тепӗр карчӑк тухрӗ, кӑштах шӑл йӗрсе, ман паталла чупрӗ.

Вторая старуха вышла из дому и, слегка оскалясь, побежала ко мне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тасал, ҫӑва патне, — терӗм эпӗ шӑл витӗр.

— Иди ты к черту! — сказал я сквозь зубы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫумне пырса тӑма ӗлкӗрнӗ Причалин шӑл йӗрсе илчӗ:

Оказавшийся рядом Причалин сдержанно хихикнул:

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех