Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑл сăмах пирĕн базăра пур.
шӑл (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
6. Ҫавӑнпа ӗнтӗ Эпӗ ҫапла турӑм: сирӗн мӗнпур хулӑрта шӑл хушшине хумалӑх та апат ҫук, сирӗн мӗнпур ялӑрта ҫӑкӑр ҫитмест, анчах эсир Ман енне ҫаврӑнмарӑр, тет Ҫӳлхуҫа.

6. За то и дал Я вам голые зубы во всех городах ваших и недостаток хлеба во всех селениях ваших; но вы не обратились ко Мне, говорит Господь.

Ам 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Эпӗ такӑннӑ чухне вӗсем савӑнатчӗҫ, пӗрле пухӑнатчӗҫ, мана ҫиекенсем пӗрле пухӑнатчӗҫ, эпӗ вӗсене палламастӑм та, вӗсем хӑртатчӗҫ мана, чарӑна пӗлместчӗҫ; 16. мана сӑнатчӗҫ, мӑшкӑллатчӗҫ, мана хирӗҫ шӑл хӑйратчӗҫ.

15. А когда я претыкался, они радовались и собирались; собирались ругатели против меня, не знаю за что, поносили и не переставали; 16. с лицемерными насмешниками скрежетали на меня зубами своими.

Пс 34 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

20. Шӑммӑмсем тирӗм ҫумнех ҫыпӑҫӑнса ларчӗҫ, ӳтӗм шӑл тунинче ҫеҫ тӑрса юлчӗ.

20. Кости мои прилипли к коже моей и плоти моей, и я остался только с кожею около зубов моих.

Иов 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Унсӑр пуҫне кашни кун 1-2 шӑл ыхра ҫимелле.

Куҫарса пулӑш

Атеросклероза парӑнтарасчӗ // Сывлӑх. «Сывлӑх», 2016.03.16. 10№

Вилӗм шӑл пӑхмасть, кирек кам килне те пырса шаккама пултарать.

Куҫарса пулӑш

Тӗнче пӑсӑлчӗ // Ева Лисина. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.03.05

Халӗ вара уншӑн кирек мӗнле хускану та шӑл ҫемми иккен.

Куҫарса пулӑш

Ирĕклĕ вăхăт мĕнне пĕлмен гимнастка // ЛЮБОВЬ МАН. «Тӑван Ен», 15-16№, 2016.03.02-10

Уйрӑмах уншӑн уравненисене шӗкӗлчесси шӑл ҫемми.

Особенно ему по зубам решение уравнений.

Ишек тăрăхĕн пĕчĕк «çăлтăрĕ» // ВЕРА ШУМИЛОВА. «Тӑван Ен», 15-16№, 2016.03.02-10

Вӑл шатӑртаттарнине илтсе вӑранса каятӑп та ыйтатӑп: «Сӑнӑн, тусӑм, шӑл сурмасть пулӗ вӗт?»

Проснусь от ее скрипа, спрашиваю: «У тебя, милушка, уж не зубы ли болят?»

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗр шӑл йӗрет те куҫӗсене ҫеҫ вылятать пулсан — вӑл хӗр мар-ха, юбкӑри ҫил.

Пока девка только зубы скалит да глазами играет — она ишо не девка, а ветер в юбке.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лушка, сасартӑк ҫилленсе кайса, Давыдова пӗтӗм вӑйран тӗксе ячӗ, шӑл витер сӑрӑхтарса каларӗ:

Вспыхнув, Лушка с силой оттолкнула Давыдова, проговорила сквозь зубы:

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хайхи Яков Лукич, пӗрле килӗштерсе пурӑннӑ, ӗмӗр тӑршшӗнче малтанхи хут тенӗ пек, халӗ ӗнтӗ ҫамрӑк мар арӑмне пӗтӗм вӑйпа сулса ҫапрӗ, шӑл витӗр илтӗни-илтӗнми хушса хучӗ:

И тут Яков Лукич, чуть ли не впервые за все время совместного и дружного житья, наотмашь, с силой ударил немолодую свою жену, сказал приглушенно и хрипло:

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑварунта наркӑмӑшлӑ шӑл ҫук пулсан, ҫамку ҫине мӗн-ма икӗ пысӑк иероглиф — «куҫлӑхлӑ ҫӗлен» — ҫыпӑҫтарса ҫӳретӗр вара эсир, ҫавӑнпала наркӑмӑшлӑ ҫӗлен тытса, вӗлерсе ҫеҫ пурӑнакан мӗскӗнсене ма улталатӑр?!

Ведь у вас нет ядовитых зубов, зачем же вешать на себя табличку с надписью: «Гадюка»? Чтобы на вас натравливали нищих? Чтобы вас убивали?…

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Мӗлтлетекен шӑрпӑк ҫутинче пашлик айӗнчен вӑтам ҫулхи казакӑн сухаллӑ, пӑхма кӑмӑллӑ сӑнӗ курӑнса кайрӗ, Яков Лукич вӑл куҫне хӗссе, тӑрӑхланӑ пек, шӑл шуррине кӑтартса кулнине асӑрхарӗ.

Мерцающий огонек спички осветил под башлыком бородатое, добродушное по виду лицо пожилого казака, и Яков Лукич увидел прищуренные глаза и блеснувшие в насмешливой улыбке зубы.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Сана ҫырткаласа пӗтермесӗр те лӑпланмастӑп» текен хӗрарӑм сӑмаххисем, тӗксӗм сӑн-питлӗ ҫынсем шӑл хӑйраса ахӑрни, арендаторӑн темиҫе кун каяллахи калаҫӑвӗ — пурте систернисем вӗсем.

Крик женщины «искусаю тебя», хохот людей с темными лицами и оскаленными клыками, разговор арендатора с братом — неспроста все это.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тӗксӗм сӑн-питлӗ ҫынсем шӑл хӑйраса хыттӑн ахӑрса кулса ячӗҫ.

Толпа людей с оскаленными клыками громко хохотала.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех