Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлха сăмах пирĕн базăра пур.
хӑлха (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Айккинчен кӗҫӗтни, — терӗ Пелагея Ивановна ун сӑмахне пӳлсе, — хыпар илтессине пӗлтерет; куҫхарши кӗҫӗтни — макӑрасса; ҫамка — пуҫ таясса; сылтӑм енчен кӗҫӗтни — арҫын килессе, сулахай енчен — хӗрарӑма курасса; хӑлха кӗҫӗтни — ҫумӑр пуласса, тута — чуптӑвасса, усси — кучченеҫ ҫиессе, чавса — ҫӗнӗ вырӑнта ҫывӑрасса, ура лаппи кӗҫӗтни ҫула тухасса пӗлтерет…

— Сбоку, — подхватила Пелагея Ивановна, — означает вести; брови чешутся — слезы; лоб — кланяться; с правой стороны чешется — мужчине, с левой — женщине; уши зачешутся — значит, к дождю, губы — целоваться, усы — гостинцы есть, локоть — на новом месте спать, подошвы — дорога…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пуҫ пӑтавкка пек пулса кайрӗ, хӑлха шавлать, лӗпкере, самантлӑха та чарӑнмасӑр, тӳрккес ырату нӑйкӑшать, — калӑн, ӑна такамӑн ҫемҫе те питӗ вӑйлӑ алли хирсе хӗстерет.

Голова сделалась тяжелой, в ушах шумело, в темени я ощущал тупую беспрестанную боль, — точно кто-то давил на ней мягкой, но сильной рукой.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Кунсӑр пуҫне урӑх нимӗн те каламарӗ, эпӗ вара ун ури умне ӳкрӗм те куҫҫулӗпе йӑлӑнса ыйтрӑм; вӑл хӑлха ҫурӑлмалла кӑшкӑрса тӑкрӗ: «Тасал, тасал! сана каланӑ вӗт: пурне те тӑватпӑр, тесе, — хут ҫырса пар!» терӗ.

и опричь того, ничего не сказал, а я пал в ноги ему и слезно умолял; а он закричал благим матом: «Пошел, пошел! тебе сказано, что будет исполнено — подай бумагу!»

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Путнӑ, юратнӑ тусӑм, хӑлха таранах путса ларнӑ, — шухӑшларӗ Обломов ӑна куҫӗсемпе ӑсатса ярса. —

«Увяз, любезный друг, по уши увяз, — думал Обломов, провожая его глазами. —

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Маргарита хӑлха хупланмалла кӑшкӑрса ячӗ.

Маргарита завизжала, и крик ее всем остальным заложил уши.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Арӑм, чулне сылтӑм аллинчен сулахаййине хучӗ те, ӑна мӗнпур вӑйран хӑлха чиккинчен тӑхӑнтарса ячӗ.

Женщина переложила камень из правой руки в левую и, не глядя на отца, дала ему изо всех сил кулаком в ухо.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӑлха евӗрлӗ те пулман.

Оно даже не было похоже на ухо.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах хӑрах хӑлха таврари тӗрлӗрен сасӑсене хӑй ӑшне вырнаҫтараймасть.

Но одно ухо не могло вместить в себя все их разнообразие.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑлха ҫуначӗсем кӑшт шыҫнӑ, ҫеп-ҫемҫе пулса кайнӑ.

Мочка уха была нежная и еще припухшая, как долька мандарина.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эх, Сима, мӗнле эс, — илтрӗм эп хамӑн хӑлха хыҫӗнче.

— Ох, Сима, какая ты… — услышала я за своим ухом.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тупӑсем хӑлха патӗнчех кӗрленӗн туйӑнать.

Мне казалось, что пушки били теперь у меня над самой головой.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Итле-ха, Сима… — янӑраса кайрӗ хӑлха ҫывӑхӗнчех.

— Слушай, Сима… — услышала я над самым ухом и оглянулась.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ чатӑра калла кӗме ӗлкӗрнӗ кӑначчӗ, Игорь пӑшӑлтатни хӑлха патне ҫитрӗ:

Я уже была в палатке, когда опять услышала шепот Игоря:

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӳртӗм-ҫуртӑм тӑвӑртарах та, анчах сулахай алӑра хӑлха тӗлнелле пӗчӗк фонарь, сылтӑммипе кӗнеке тытсан, — вулама та пулать.

Тесноватый домик, но если в левой руке над ухом держать карманный фонарик, а в правой книжку, — можно читать!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ урапа ҫинчен сиксе антӑм та пӗррех янлаттарса ятӑм ӑна хӑлха урлӑ (айӑпа кӗтӗм, виноват), вара хамах рогаткӑна парса хутӑм.

Я выскочил из телеги, треснул его (виноват) в ухо и сам отодвинул рогатку.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

«Хӑлха илтет — калаҫаймасть» — ҫапла ятлӑ вӑл.

«Немота без глухоты» — это так.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ сана «хӑлха илтменрен-чӗлхесӗртен» текен чиртен сыватнӑ тесе кӑлӑхах ҫыратӑн эсӗ.

Однако напрасно ты пишешь, что я излечил тебя от «слухонемоты».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня, ҫырӑва патӑм эпӗ, — сасартӑк пӑшӑлтатса каларӗ Катя, эпӗ трубкӑна ирӗксӗрех хӑлха патнерех пӑчӑртаса тытрӑм.

Саня, я отдала письма, — вдруг шепотом сказала Катя, и я невольно плотнее прижал трубку к уху.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑлхасӑр мар-ха, чӗлхесӗр, хӑлха илтет пулин те чӗлхесӗр пулнӑ чир.

— Не глухо-, а глухонемота, то есть немота без глухоты.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ ун чухне хӑлха тесе ҫеҫ калама пултараттӑн, вӑл та йытӑ вӗрнӗ пек тухатчӗ.

Ведь ты мог тогда только «ухо» сказать, да и то лаял.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех