Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑсрӗ (тĕпĕ: тӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Штольц таврӑнсанах унран ыйтмалла, — сӑмахне малалла тӑсрӗ Обломов.

— Надо Штольца спросить, как приедет, — продолжал Обломов.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн вӑл вырӑн ҫинчен пуҫне ҫӗклерӗ, кӑшт ҫеҫ тӑмарӗ; туфли ҫинелле пӑхса, хӑрах урине ҫӗрелле тӑсрӗ, анчах ӑна каялла вырӑн ҫине хучӗ.

После чаю он уже приподнялся с своего ложа и чуть было не встал; поглядывая на туфли, он даже начал спускать к ним одну ногу с постели, но тотчас же опять подобрал ее.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, ара, манӑнни пекрех, — ҫӳҫне хӑй сисмесӗрех майласа-тирпейлесе те пушшех хӗрелсе, сӑмахне малалла тӑсрӗ вӑл.

 — Ну да, вроде моих, — продолжала она, машинально поправляя волосы и еще больше краснея.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Юлашки карчӗ кӗпине ҫӳлелле кӑнтарса «патша» ҫине выртсан, Мануйлиха аллине ман енне тӑсрӗ.

Когда последняя карта легла рубашкой вверх на короля, Мануйлиха протянула ко мне руку.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Куна эп калӑп сире, — тӑсрӗ вӑл вӑрттӑнлӑх пытарнӑ сасӑпа, — куна эп сире калӑп: е ӗнтӗ эсреметӗн ача ҫуралнӑ, е эсремет туй тӑвать.

 — Это я вам скажу, — продолжал он с таинственным оттенком в голосе, — это я вам скажу: чи ведьмака народилась, чи ведьмак веселье справляет.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫав ретре «Уриил», «Селафаил», «Варна», «Силистрия», «Три святителя» карапсем тата «Флорӑпа» «Сизополь» фрегатсем пурччӗ, — малалла тӑсрӗ Хӑй калавне моряк.

Это были линейные корабли «Уриил», «Селафаил», «Варна», «Силистрия», «Три святителя» и фрегаты «Флора» и «Сизополь».

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Пус-ха ун хырӑмӗ ҫине, — пӳрнине тӑсрӗ Женя.

— Нажми ему на животик, — предложила Женя и показала пальцем.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Анчах аллине тӑсрӗ кӑна, теттене тахӑшӗ маларах ярса тытрӗ.

Но когда он протянул к ней руку, она была кем-то схвачена.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ахальли те мар, — шухӑшне малалла тӑсрӗ Федор.

— И не просто бандит, — сказал Федор, —

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Калаҫӑва Федор малалла тӑсрӗ:

— Да, — поддержал ее Федор.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мана пар-ха, — аллине тӑсрӗ Женя.

— Дай мне, — попросила Женя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Бандит та хихиклетенҫи турӗ, аллине пистолет енне тӑсрӗ.

Бандит почему-то тоже хихикнул в ответ и потянул руку к пистолету.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тепӗр тесен ку питӗ аван, — шухӑшне малалла тӑсрӗ Федор.

— Но это хорошо, — продолжал размышлять Федор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юрӗ, — аллине тӑсрӗ Женя.

— Буду, — Женя протянула руку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ну, ну! — Унтан тӳрех йӗкӗлтевлӗ куллине пытарчӗ те аллине Женя ҫухи енне тӑсрӗ.

— Ну-ну! — затем он вдруг сделал озабоченное лицо и потянул руку к Жениному воротнику.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— …Тепӗр чухне ҫав ӗҫ ҫинчен пӗтӗм тӗнче шавланӑ пулӗччӗ, — тӑсрӗ вӑл хай сӑмахне, — нациллӗ герой тесе хисеплеҫҫӗ-ха манӑн пиччене, ун тӑприне столицӑна мухтавлӑн кӳнӗ пулӗччӗҫ, ӑна пытарнӑ чух халӑх та ҫапса хӗснӗ пек пуҫтарӑннӑ пулӗччӗ.

— …Событие, о котором в другое время заговорил бы весь мир, — продолжал он, — и прах национального героя, каковым по заслугам признан мой брат, был бы торжественно доставлен в столицу и предан погребению при огромном стечении народа.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пристав мӑйӑхлӑ ҫын ҫине пӑхмасӑрах ун патнелле аллине тӑсрӗ те, пилӗк шурӑ пӳрнисемпе ӑна тарлӑ янаххинчен тытса тӗртсе ячӗ.

Пристав, не глядя на усатого, протянул к нему руку, взял его ощупью всей белой растопыренной пятерней за потную морду и с яростным отвращением оттолкнул.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик автана ача патнелле тӑсрӗ.

Гаврик протянул петуха ребенку.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матрос каллех сурчӑкне ҫӑтрӗ, темӗскер каласшӑн пулчӗ, анчах аллине таҫталла тӑсрӗ те, вӑйсӑрланнипе, ӑна каллех усса ячӗ.

Матрос опять проглотил слюну, хотел сказать, но только протянул руку вдаль и тотчас уронил ее в бессилии.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун чухне г-н Бачей, хӑй сисмесӗрех, тӳмисене хӑвӑрт тӳмелесе, чӗтрекен сухалне малалла тӑсрӗ.

При этом господин Бачей машинально стал застегиваться, выставив вперед дрожащую бородку.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех