Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупрӗ (тĕпĕ: туп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хусӑкне ывӑтса ячӗ те Чэнь хытӑ япалана васкаварлӑн хыпашласа тупрӗ.

Поспешно отбросил заступ и принялся ощупывать.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Вӑл куҫӗпе Алтӑр ҫӑлтӑра тупрӗ, ассӑн сывласа илчӗ, вара хӑй темшӗн йӑл кулнине туйрӗ.

Нашел глазами Большую Медведицу, вздохнул, а потом поймал себя на том, что чему-то неосознанно улыбается.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Дубцов патӗнче хӑнара кулма май пурришӗн савӑнса, Ҫӑрттан мучи йӑл кулса илчӗ, анчах карчӑкӗ кунта та ун кӑмӑлне пӑсма май тупрӗ.

Повеселевший от приятной перспективы побывать в гостях у Дубцова, Щукарь заулыбался, но старуха и тут ухитрилась испортить ему настроение:

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӑмса тутри кӑларма тесе аллине кӗсьене чиксен, вӑл унта авалхи тусӗ парнеленӗ хуҫмалла ҫӗҫҫе хыпашласа тупрӗ.

Он хотел достать носовой платок и нащупал в кармане перочинный нож — давнишний подарок одного старого друга.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пиншакӑн сулахай кӗсйинче картлӑ-картлӑ ҫийлӗ «лимонка» граната хыпашласа тупрӗ, сылтӑмминче винтовка патронӗсен тӑватӑ обоймисӗр пуҫне урӑх нимех те ҫукчӗ.

В левом кармане пиджака нащупал рубчатое тельце гранаты-«лимонки», в правом, кроме четырех обойм винтовочных патронов, ничего не было.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Акӑлчан пушмакӗн пӗтӗм кӗлене хуплакан икӗ такана тупрӗ те — вӗсем унта граждан вӑрҫиренпех йӑваланса выртатчӗҫ — калать мана: «Сидорович, эпӗ санӑн ҫак таканусене илетӗп, вӗсене ата кӗлисем ҫине касса лартӑп, атту ватӑлатӑп пулмалла, кӗлесем ҫине ытларах пусатӑп, атӑпа пушмак кӗлисене юсаса тӑма ӗлкӗрейместӗп», — тет.

Нашел он две старые подковки с английских ботинков, во весь каблук — ишо с Гражданской войны они завалялись — и говорит: «Сидорович, я у тебя эти подковки возьму, врежу их на сапоги, а то, видно, старый становлюсь, на пятку больше надавливаю, не успеваю каблуки на сапогах и на чириках подбивать».

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Енчӗкпе шӑрпӑк айӗнче Давыдов кӗсйинче тахҫантанпах йӑваланса ҫӳрекен хытнӑ ҫӑкӑр татӑкӗ тупрӗ, ӑна табак тӗпренчӗкӗсенчен питӗ тӑрӑшса тасатрӗ те ҫав чаплах мар кучченеҫе ал лаппи ҫине хурса качака такине тӑсса париччен малтан хӑй шӑршласа пӑхрӗ.

Под кисетом и спичками Давыдов нащупал завалявшуюся в кармане черствую краюшку хлеба, тщательно счистил с нее присохшие крупинки табака и для чего-то понюхал сам, прежде чем протянуть на ладони скромное угощение.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Инҫетре те мар вӑл пӗлтӗрхи хыт хура ҫине явӑннӑ йыт пыршине тупрӗ, ӑна ҫулҫӑран тасатрӗ, вара унӑн пиҫӗ тунипе тельняшкин аркисене тачӑ шнурласа лартрӗ.

Неподалеку он нашел опутавшую прошлогоднюю бурьянину повитель, очистил ее от листьев, а гибкой веточкой наглухо зашнуровал полы тельняшки.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ик аллипе те хырӑмне хупласа, вӑл пушӑ шайкка шыраса тупрӗ, пуҫне супӑньлерӗ — вара шӑп ҫав самантра хӑй ҫумӗнчех, аялта, такам шӑппӑн кулнине илтрӗ.

Прикрывая обеими руками живот, он разыскал свободную шайку, густо намылил голову — и почти тотчас же услышал где-то рядом с собой, внизу, тихий смешок.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл фольгаран касса кӑларнӑ парне укҫисене чӗртсе ҫунтарчӗ, икӗ тенкелпе хӑшпӗр тумтирӗсене салук шучӗпе хурса, Шань-сы валли икӗ юань укҫа тупрӗ: пулӑшакансене валли кучченеҫ хатӗрлемелле-ҫке-ха.

Она сожгла связку жертвенных денег из серебряной фольги, заложив две скамейки и пять платьев, раздобыла два юаня, чтобы приготовить угощение для помощников.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

«Маришка хӑй валли мӑшӑр тупрӗ. Вӗсем иккӗшӗ ӗнтӗ трактортан та ытларах ӗҫлеме пултараҫҫӗ!» — калаҫрӗҫ Гремячий хуторӗнче.

«Нашла Маришка себе пару. Они вдвоем больше трактора сработают!» — говорили в Гремячем.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Нагульнов ним чӗнмесӗрех ирттерсе ячӗ, анчах ирхине, килтен тӑрса тухсанах, Ванюшка Найденова шыраса тупрӗ те ытахальтен тенӗ пек, ҫапла каларӗ:

Нагульнов промолчал, а утром, как только встал, разыскал Ванюшку Найденова и — словно между прочим — сказал:

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл алӑк хӑлӑпне хыпашласа тупрӗ, пурттине алӑран ямасӑрах пӳрт алӑкне яри уҫса ячӗ.

Он нащупывает дверную ручку, не выпуская из рук топора, распахивает дверь в хату.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Нагульнов кӗске кӗрӗкӗн кӗсйинчи наганӑн сивӗ аврине хыпашласа тупрӗ.

Нагульнов нащупал в кармане полушубка холодную колодку нагана.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ӗҫ кунта акӑ мӗнре тӑрать: ман атте, вилес вӑхӑчӗ ҫитсен, ҫав вилӗмрен хӑтӑлма ҫуккине сиссе, хӑраса ӳкмерӗ, мана, хӑйӗн ывӑлне, манмарӗ, чи кирли ҫинчен мӗн каласа хӑварма шутланӑ, ҫавна пӗлтерме вӑйне те, вӑхӑтне те тупрӗ.

— Тут всё дело в том, что он, мой отец, в час смерти, зная, что ему не избежать ее, не испугался, не забыл обо мне, своем сыне, и нашел силу и время передать мне всё, что он считал важным.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ҫӳп-ҫап хушшинче темле хӑйпӑк шыраса тупрӗ те кантӑк ҫине паллӑсем турӗ.

Сделал насечки на стекле.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Инструментсен ещӗкӗнчен стамеска, мӑлатук, стеклорез шыраса тупрӗ.

Нашел необходимый инструмент: стамеску, молоток, стеклорез.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Малтан тек мана ӳкӗтлесе пурӑнчӗ, шыва ывӑтатӑп тесе хӑрататчӗ, унтан, лешсем ҫумне ҫыпӑҫрӗ те, урӑххине тупрӗ

Сначала все уговаривал меня и грозил бросить в воду, а потом — ничего, пристал к ним и другую завел…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Юлашкинчен, унӑн алли Карачӑм аллине шыраса тупрӗ те, ун тӑрӑх шыв тӗпнелле шуса анса, темле яка та сивӗ япала патне ҫитрӗ.

Наконец, рука его нащупывает руку Герасима и, спускаясь по ней, доходит до чего-то склизкого, холодного.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Курпун ура кӗлипе тымара хыпашласа тупрӗ те, тӳрех темиҫе туратран хыттӑн ярса тытса, ун ҫине улӑхса тӑчӗ.

Горбач нащупывает пяткой корягу и, крепко ухватившись сразу за несколько веток, становится на нее…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех