Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Захар утнӑ пек турӗ, анчах хӑй тайӑлса, вырӑнтан куҫмасӑр, урисене тапратрӗ ҫеҫ.

Захар сделал вид, что будто шагнул, а сам только качнулся, стукнул ногой и остался на месте.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл кӗрнеклӗ арҫын урамри сак ҫинчен тӑнине асӑрхарӗ те ҫавӑнтах машинӑна тапратрӗ.

Она увидела, как здоровяк встал со скамейки, повернула ключ зажигания.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Акӑ пӗр чӳрече ҫуталса кайрӗ, унтан тепри, самантрах пӗтӗм Мускав ялкӑшма тапратрӗ.

Вот вспыхнуло одно окно, потом другое, и засветилась вся Москва.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан алӑк каллех хӑрушӑ чӗтреме тапратрӗ.

И опять дверь затряслась от страшных ударов.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак самантра тулта, инҫе те мар, сирена сывлӑш тревогине систерсе, улама тапратрӗ.

В это время близко за окном завыла сирена воздушной тревоги.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ хула тулашнерех, театр вырӑнта ҫунма тапратрӗ.

Вот загорелось еще где-то на окраинах, на месте театра.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн те ҫывӑхри пысӑк ҫурт ҫинче сирена улама тапратрӗ, е ҫӳлти нотӑсем ҫине сиксе кӑшкӑрать, е аялти регистр ҫине ҫемҫен анать, е каллех хӑпарса кайса ҫухӑрма тытӑнать.

Завыла, взбегая на высокие ноты, мягко скатываясь на нижний регистр и снова возвышая тон до визга, сирена на большом доме возле нас.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав вӑхӑтра NO ҫил хӑватлӑн вӗрме пуҫларӗ, вӑл вӑйлӑланнӑҫемӗн вӑйлӑланма тытӑнчӗ, тепӗр ҫур сехетрен вара айӑн-ҫийӗн ҫавӑрттарма, хӳме пек хумсене хӑвалама тапратрӗ.

В это время подул сильный NO ветер, который быстро стал крепчать и через полчаса дул, как из трубы, разводя крутую зыбь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сулахай енчи борт ҫинче хӗрлӗ ҫул хунарӗ ҫутӑлчӗ, вара, ӑна хирӗҫ ответ панӑ пек, тӗттӗмленсех те ҫитеймен пӗлӗтре, шӑп горизонт тӗлӗнче, малтан йӑваш, кайран — вӑйлӑрах та пикенерех пӗр хӗп-хӗрлӗ ҫӑлтӑр йӑмӑхма тапратрӗ.

На пароходе с левого борта зажгли красный ходовой фонарь, и, как бы в ответ, над горизонтом, в светлом еще небе, сперва слабо, а потом все сильнее и напряженней разгораясь, налилась звезда, алая, как кровинка.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн умра тем ҫӳлӗш хура стена ҫинче вутла хушӑк палӑрма тапратрӗ, вӑл сарӑлнӑҫемӗн сарӑлса пычӗ, — чӗмсӗр хапха уҫӑлчӗ.

Потом впереди нас в высокой черной стене образовалась огненная расселина, она ширилась, открывались огромные молчаливые ворота.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӑл кышлакан чӗрчунсем ҫинчен калама тапратрӗ, хӗрсе кайрӗ.

Потом он заговорил о грызунах и так увлекся,

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Грушницкий мана хирӗҫ тӑчӗ те паллӑ панӑ хыҫҫӑн пистолетне ҫӗклеме тапратрӗ, чӗркуҫҫийӗсем чӗтреҫҫӗ унӑн.

Грушницкий стал против меня и по данному знаку начал поднимать пистолет, колени его дрожали.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унӑн чӗри хыттӑн та хӑвӑрт тапма тапратрӗ.

Сердце заколотилось резко и часто.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл кресло ҫине ӳкнӗ пекех ларчӗ те, аллисемпе пуҫне пӑчӑртаса тытса, енчен енне сулкаланма тытӑнчӗ, вӑл сулкаланнипе кресло та нӑтӑртатма тапратрӗ.

Он бросился в кресло, обхватил голову ладонями, закачался так, что и кресло застонало.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫакӑн хыҫҫӑнах Алексей пичӗпе минтер ҫине тӑрӑнса, пӗтӗм кӗлеткипе силлене-силлене чӗтренсе, пӗр сассӑр макӑрма тапратрӗ.

И он зарыдал бесшумно и сильно, уткнувшись в подушку, весь сотрясаясь и дергаясь.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл кӑвакарса кайрӗ, чышкипе тумбочка ҫине ҫапма тытӑнчӗ, ҫуйӑхакан сасӑпа сестрана та, госпитале те, Василий Васильевича хӑйне те вӑрҫма тапратрӗ, такама жалоба парассси ҫинчен, таҫта ҫырса ярасси ҫинчен каласа хӑратрӗ, ҫапла вара калама та ҫук хӗрсе кайса мӗскӗн Клавдия Михайловнӑна кӑшт ҫеҫ кружкӑпа пемерӗ.

Он побледнел, застучал кулаком по тумбочке, стал визгливо ругать и сестру, и госпиталь, и самого Василия Васильевича, грозил жаловаться кому-то, куда-то писать и так разошелся, что чуть было не запустил кружкой в бедную Клавдию Михайловну.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Кала, — терӗ те нимӗҫ хӗрарӑмӗ майпен, сӑмсипе сывлама тапратрӗ.

– Говори, – тихо сказала немка и задышала носом.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ӗнтӗ тусем енчен ҫемҫе те шухӑшлӑ ӗмӗлке куҫма тапратрӗ.

И надвигалась от гор задумчивая мягкая тень.

Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.

Тапратрӗ юррине: «Илсе таврӑнӑр мана киле, килте вилес тетӗп».

Заталдычил; «Везите домой, дома помру».

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Чартӑм ӑна пӗррехинче, вӑл — тапратрӗ хама тӗтӗрме.

Я осадил разок, она на меня.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.