Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗнчӗклӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эн кошкӑ, Семон агай, — терӗ хӗрарӑм пӳлӗнчӗклӗн.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Сахар абзы, пар халех пӗр четвӗрт! — пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса кӑшкӑрчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Вӑйӑран — вӑкӑр // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Тӑхта, — терӗ вӑл пӳлӗнчӗклӗн сывласа, — кӑштах шухӑшласа пӑхар.

— Стой! — едва переводя дух, вымолвил Яндул, — давай погуляем, потолкуем еще чуток на свежем воздухе.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мучи пӳлӗнчӗклӗн сывласа илчӗ:

Старик прерывисто вздохнул и повторил:

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Унтан юлашки шанчӑкӗнчен ҫакӑнса, пӳлӗнчӗклӗн хӑйӑлтатса пӑшӑлтатрӗ:

И, цепляясь за последнюю надежду, шепотом, дыша порывисто и хрипло:

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Кӑмӑлӗ пӑлханса килнипе пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса, Григорий Дон хӗррине анчӗ, унтан шӑппӑн кӑна Астаховсен картишӗн ҫатанӗ урлӑ каҫса, хупписене хупман чӳрече патне пычӗ.

Задыхаясь от волнения, Григорий спустился к Дону, осторожно перелез через плетень астаховского база, подошел к не прикрытому ставнями окну.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Капарин сисӗнмеллех пӑлханчӗ, пӳлӗнчӗклӗн сывласа калаҫма тытӑнчӗ:

— Капарин заметно волновался и говорил уже, прерывисто дыша:

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, пӳлӗнчӗклӗн сывласа, хыпаланса каларӗ:

Задыхаясь, Дуняшка торопливо сказала:

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья, куҫне хупса, пӳлӗнчӗклӗн те хӑвӑрт сывласа, юбкипе кӗпине хыврӗ.

Наталья раздевалась, закрыв глаза, дыша порывисто и часто.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Алла варалас килмест… — пӳлӗнчӗклӗн сывлӑш ҫавӑрса тата типсе кайнӑ тутине ҫулласа хӑйӑлтатрӗ Андреянов.

— Рук не хочу марать… — отдышавшись и облизав пересохшие губы, хрипло сказал он.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳлӗмре Фицхалауров пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса сывлани янках илтӗнмелле шӑп пулса килчӗ.

В комнате стало так тихо, что отчетливо слышалось прерывистое дыхание Фицхелаурова.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫӗсем хӗм сапса йӑлкӑшрӗҫ, сасси, сӑмахӗсемпе чыхланса, пӳлӗнчӗклӗн янӑраса тухрӗ:

Глаза ее горячечно блестели, а голос прерывался, когда она, задыхаясь, говорила:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий лаши, пӳлӗнчӗклӗн хартлатса чӗтреме ернӗ урисемпе ҫӗрелле кукленчӗ.

Конь Григория всхрапывал и подгибал трясущиеся задние ноги.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тӗрӗс калатӑн, сюртукӗ чӑнах та ҫӗнӗскер ман, — халӗ те пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса, анчах кӑмӑлӗпе йӑвашланса килӗшрӗ вӑл.

Все еще прерывисто дыша, но посмирнев, согласился: — Сюртук на мне, верно говоришь, новый.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапла тума хушатӑн-и, эппин, эсӗ мана, хаклӑ тӑванӑм? — кӑкӑрӗпе сӗтел ҫине выртса, пӳлӗнчӗклӗн сывласа ыйтрӗ Егор.

Ты так мне предлагаешь, дорогой родственник? — навалясь грудью на стол, задыхаясь, спрашивал Егор.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Талӑрса кайнипе пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса сывлакан вахмистр, учӗпе тыткӑнри ҫынсене таптаса, ушкӑн варрине хирӗнсе кӗчӗ те чӑпӑрккипе, никама уяса тӑмасӑр, урӑм-сурӑм ӗҫлеме тапратрӗ…

Вахмистр, задыхаясь от злобы, топча конем пленных, врезался в гущу толпы, начал нещадно работать плетью…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр ҫур сехетрен Елански станица коммунисчӗ Толкачев, хӑйӗн салтакӗсемпе Штокман пекех Сердобск полкӗ ҫумне пӗрлешнӗскер, чупса ҫитрӗ те алӑка уҫнӑ-уҫман пӳлӗнчӗклӗн кӑшкӑрса ячӗ:

Полчаса спустя прибежал еланский коммунист Толкачев, — как и Штокман со своими ребятами, приставший к Сердобскому полку, открыв дверь, он крикнул задыхающимся голосом:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗлӗкӗ айӗпе ҫамкине шӑлса илчӗ, хӑй пӳлӗнчӗклӗн хашкаса сывлать:

Он вытирал под папахой лоб, задыхался:

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Мелеховсен кил хушшине малтан кӗрсе кайрӗ, крыльца умӗнче чарӑнчӗ те касмӑкри сарӑ йытӑ аҫи пӳлӗнчӗклӗн хӑрӑлтатса вӗрнине пуҫне пӗшкӗртсе пӑхса тӑчӗ, унтан хулпуҫҫийӗ ҫинчен винтовкине хыврӗ.

Он первый вошел на мелеховский баз и, остановившись около крыльца, с минуту, угнув голову, глядел, как гремит на привязи желтый кобель, задыхаясь и захлебываясь лаем; потом снял с плеча винтовку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, пӳлӗнчӗклӗн сывлакаласа, савӑнӑҫ курми тунӑ, кулакан куҫне ҫиелтен шутарса, ун ҫинелле пӑхрӗ.

Она, задыхаясь, бегло скользила по нему смеющимися, незрячими от счастья глазами.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех