Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлсех (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӑна эпӗ пӗлсех тӑнӑ! — кӑшкӑрса ячӗ Петя кӳреннипе халех макӑрас пек.

— Вот так я и знал! — закричал он, чуть не плача от обиды.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, ҫылӑх пуласса пӗлсех, виҫӗ-тӑватӑ хут хӗрес хурса илчӗ.

Тут Гаврик, хотя и знал, что это грех, быстро раза четыре подряд перекрестился.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗлсех суйларӗ тейӗн вӑл ҫак ҫурта.

Он будто знал какой дом выбрать.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Вӑл ӗнтӗ ман ӗҫӗмсене пӗлсех тӑратчӗ пулмалла, мӗншӗн тесен кӑшт сӑмах чӗнмесӗр тӑрсан, хӗпӗртенӗ ыр кӑмӑлпа: — Сывлӑхӑр мӗнле? — тесе ыйтрӗ.

Без сомнения, он был уже в курсе моих личных и служебных дел, потому что, помолчав, спросил с добродушно-одобрительным видом: — А здоровье?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп хӑтартӑм ӑна, — терӗ те вӑл салхуллӑн, хама ӗнентерме пултараймасран тем пек хӑрани каллех ӑна ӑсран ячӗ, — хам вилмен пулсан, эпӗ уншӑн та, саншӑн та кирлӗ пулассине пӗлсех тӑтӑм.

Я спас её, — мрачно повторил он, как будто страшная мысль, что я могу не поверить, снова поразила его, — и если сам не погиб, то лишь потому, что твёрдо знал, что нужен ей и тебе.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Учрежденире те эпӗ кунта ӗҫленине пӗлсех тӑраҫҫӗ.

И в учреждении известно, что я работаю здесь.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мӗн-мӗн тунине, судри пекех, пур енчен те, ҫар сучӗ енчен те — ҫав наукӑна пӗлсех те ҫитерейместӗп те-ха эпӗ — пӑхса тухрӑм.

Точно как на суде, я разобрал его поступок со всех точек зрения, в том числе и с военно-юридической, хотя об этой науке у меня было довольно смутное представление.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑравҫӑ та путсӗр иккенне пӗлсех тӑратӑп та, ытти ҫыншӑн пулсан хӑратмаллах курӑннӑ пулӗччӗ вӑл.

Он был бы страшен, если бы я не знал, что за этими штуками нет ничего, кроме трусости и нахальства.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амантнӑччӗ мана, хама вӗлерсе пӑрахасса пӗлсех тӑраттӑм эпӗ.

Я был ранен, я знал, что они добьют меня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ шухӑша кӑна илетӗп, вӑл ҫавна пӗлсех тӑрать, — терӗ кукамай пӗррехинче, — иртнӗ кунсенче ҫапла кукӑль пӗҫерес тесеттӗм, вӑл вара: «Анчах сагӑ кӗрпипе ан пӗҫер. Ӑша ыраттарать вӑл», терӗ.

— Я только подумаю, а он уже знает, — однажды сказала она, — На днях задумала пироги печь, а он говорит: «Только не с саго. Это тяжело для желудка».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл-ку пулас пек туйӑнмасть: ҫӳлӗ кунчаллӑ калушсем мирлӗ сӑнлӑ, штатски, ҫар ҫынни ун пеккине тӑхӑнмасть, Анчах ку чухне пӗлсех пӗтереймӗн: такам-ха унта, вӗсен ҫийӗнче?..

Боты имели очень мирный, штатский вид, совсем не военного образца, Но все-таки кто их знает, что там над ними дальше…

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗлсех тӑратӑп акӑ, епле вӑл, поезд чарӑнасса кӗтсе тӑмасӑрах вагон пусми ҫинчен ҫӑмӑллӑн сиксе анчӗ пуль те, вичкӗнскер, хураскер, пуринчен те ирте-ирте, унтан чӗвен тӑра-тӑра телеграф ӑҫтине шыраса, перрон тӑрӑх чупрӗ пуль.

Ясно и уже не раз представляла я себе, как он легко соскочил с подножки вагона, когда поезд еще не остановился, пробежал, всех обгоняя, по перрону, ловкий, смуглолицый, привставая на носки, вскидывая из-под длинных косых бровей блестящие глаза, ища вывеску «Телеграф».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара эпӗ ӑна ҫав «ача чухнехи халлапсене» хам ӑшӑмра вӑл вӗсене нихҫан та манас ҫуккине пӗлсех тӑраттӑмччӗ пулин те пӗрле манӑпӑр терӗм.

И я дала ему слово, что мы вместе забудем об этих «детских сказках», хотя была уверена в том, что он не забудет о них никогда.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Айӑп ан тӑвӑр, эпӗ сире пӗлсех каймастӑп-ха, — терӗ вӑл, — илтессе нумай илтнӗ вара, Саньӑна эпӗ хам ывӑл вырӑнне хуратӑп, сирӗнпе вӑл хӑй пурнӑҫне ҫыхӑнтарнишӗн чунтан-вартан савӑнатӑп.

— Извините, я вас ещё мало знаю, — сказал он, — но много слышал и от души рад, что Саня, которого я считаю за сына, соединил свою жизнь именно с вами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗхҫӗм, эп каллех манса кайрӑм-ҫке эс ӑна пӗлсех кайманнине!

Господи, я опять забыла — ведь ты его почти не знаешь!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӗлетӗр-и, мӗскерӗ пур кунта, Сивцево-Вражека куҫма пултараймастӑп-ҫке эпӗ, унта ытарма ҫук пуласса пӗлсех тӑратӑп та-ха.

— Понимаешь, в чём дело… я не могу переехать на Сивцев-Вражек, хотя, конечно, я не отрицаю, что это было бы просто прекрасно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам ҫӗрӗпех куҫ хупмарӑм, вӑл та пӗр минут та ҫывӑрманнине пӗлсех тӑтӑм эпӗ.

Я не спал эту ночь и был уверен, что и она не спала ни минуты.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е мана манса кайнӑ пулӗ те-ха, ҫырӑва вуласа ларать пулӗ, хӑй мӗнле карточка, мӗнле Григорьев иккенне те пӗлсех пӗтереймест-и, тен?

Или просто забыл меня и теперь читает письмо и не может понять — какое фото, какой Григорьев?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑван ҫӗршывшӑн тивӗҫлӗн ҫапӑҫса вилнӗ герой ҫарҫынни хӗрне атте телей вырӑнне хурсах йышӑнасса эпӗ пӗлсех тӑратӑп.

Я знал, что отец почтет за счастие и вменит себе в обязанность принять дочь заслуженного воина, погибшего за отечество.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Йӗркене пӗлсех каймастӑн.

Не очень-то вежливый.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех