Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лараттӑмӑр (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхине кӑна Петропавловск-Камчатскра ҫил-тӑман вӗҫтеретчӗ, эпир, вездеходпа аран-аран аэродрома ҫитсе, «вӗҫетпӗр-и — вӗҫместпӗр-и?» тесе шухӑшласа лараттӑмӑр.

Еще утром в Петропавловске-Камчатском буйствовала пурга, мы с трудом пробрались на вездеходе до аэродрома и там долго гадали: «Улетим — не улетим?»

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗрре каҫхине эпир вут хурса ӑшӑнса лараттӑмӑр, ҫав вӑхӑтра пирӗн пата ҫывӑхри ялтан пӗр асатте пырса, пире пӑшисем ҫинчен сунарҫӑсен тӗрлӗ юмах-халапӗсене каласа пама тытӑнчӗ.

Как-то вечером к нашему костру пришел дед из ближайшей деревни и стал нам рассказывать о лосях разные охотничьи истории.

Пӑшисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 85–87 с.

Пӗрре эпир шыв хӗрринче лараттӑмӑр.

Однажды мы сидели у берега.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Эпир Андрюша пӳлӗмӗнче лараттӑмӑр.

Мы сидели в комнате у Андрюшки.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫак вӑхӑтра Борис пиччепе эпӗ кӳршӗ пӳлӗмре лараттӑмӑр, ку калаҫӑва эпир пӗтӗмпех илтрӗмӗр.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

— Ялта пирӗн, — аса илме пуҫланӑ каччӑ, — э-ех, мӗнле чӑнкӑччӗ, эпир вара, ачасемпе лараттӑмӑр та нимсӗр-мӗнсӗрех кӗрлеттерсе анса каяттӑмӑр.

— У нас в деревне, — стал вспоминать парень, — ого-го какая круча была, так мы, бывало, ребятами с той кручи на чем сидишь съезжали.

«Асап тӳсме ирӗк парсамӑр...» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

«Йӗпе утӑ купи айӗнче лараттӑмӑр

«Сидели под мокрой копной…

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йӗки сӗрлетчӗ; эпир вара, ачасем, пурте пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса лараттӑмӑр та, ватӑ пирки пӗр пилӗк ҫул хушши ӗнтӗ хӑйӗн кӑмаки ҫинчен анман асатте халапӗсене итлеттӗмӗр.

Веретено жужжало; а мы все, дети, собравшись в кучку, слушали деда, не слезавшего от старости более пяти лет с своей печки.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑваласа кӑларма та пултараҫҫӗ: сире кӗтсе лараттӑмӑр! — тейӗҫ.

Пожалуй, могут и выгнать: дескать, вас еще тут не хватало!

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӗррехинче ҫапла эпир, стариксем, вырсарникун Бесхлебнов тӑпрасӗ ҫинче лараттӑмӑр, эсӗ урампа иртсе пыраттӑн, Бесхлебнов мучи сана хыҫалтан пӑхса юлчӗ те калать:

Как-то мы, старики, сидели в воскресенье у Бесхлебнова на завалинке, а ты мимо шел, дед Бесхлебнов поглядел тебе вслед и говорит:

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫывӑрса тӑранайман пирки антӑраса, анкӑ-минкӗ пуҫпа ултӑ сехетре сӗтел хушшине лараттӑмӑр; вара эпир ҫывӑрнӑ чух хамӑр юлташсем ҫӑрса хатӗрленӗ чустаран кӗлентӗрсем тӑва пуҫлаттӑмӑр.

Не успев выспаться, и — тупые, равнодушные — в шесть уже садились за стол делать крендели из теста, приготовленного для нас товарищами в то время, когда мы еще спали.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Ҫитес ҫӗре ҫитеттӗмӗр те, утсене вӑрманта пӗр-пӗр тӗле кӑкарса хӑварса, хамӑр курӑк ҫине сулхӑна лараттӑмӑр.

Приедем, куда ни то в уголок в лесу лошадь привяжем, а сами в холодок на траву.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗрре эпир, пурте пӗрле пуҫтарӑнса, ӗҫсем ҫинчен калаҫкаласа лараттӑмӑр.

Вот сидели мы, все в сборе, и говорили о делах.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Эпир пӗр чӳречи патӗнчи пукансем ҫинче лараттӑмӑр.

Мы сидели в креслах у окна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир столовӑйра лараттӑмӑр, вӑл кӗчӗ те аллине тӑсса тӳрех Петя патне пычӗ.

Мы сидели в столовой, он появился в дверях и сразу же с протянутой рукой направился к Пете.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑхӑтӑм пӳр чухне эпӗ ун патне кӗркелеттӗм те вара эпир ҫурт хӗрринчи пӗренесем ҫине тухса лараттӑмӑр, е Филологически институт патӗнчен пуҫласа Сфинксем патне ҫити уткаласа ҫӳреттӗмӗр.

В свободное время я забегала к нему; мы сидели на брёвнах, сваленных у парапета, или прохаживались от Филологического института до Сфинксов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӑлтӑрлӑ ҫутӑ каҫсенче эпир пӳрт ҫумне тухса лараттӑмӑр.

В ясные звездные вечера мы сидели на завалинке.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Юлашкинчен мазурка янраса кайрӗ; эпир княжнапа пӗрле лараттӑмӑр.

Наконец загремела мазурка; мы с княжной уселись.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпир Печоринпа ҫапла хисеплӗ кӗрекере лараттӑмӑр, акӑ хӑйхи ун патне хуҫан вун ултӑ ҫулхи кӗҫӗн хӗрӗ пырса тӑчӗ те, мӗнле калас иккен?..

Мы с Печориным сидели на почетном месте, и вот к нему подошла меньшая дочь хозяина, девушка лет шестнадцати, и пропела ему… как бы сказать?..

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӑш чухне вӑл мана хулана илсе тухатчӗ, вара эпир садри пӗчӗк ресторанра ларса, хамӑр тӗлпе иртсе пыракан ҫынсен вӗҫӗмсӗр юхӑмне сӑнаса лараттӑмӑр.

Иногда он вывозил меня, как приманку, якобы на свидание в Браник, и мы сидели в ресторанчике, в саду, наблюдали струившийся мимо нас людской поток.

Манӑн гестаповец // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех